Het binnenvallende zonlicht kondigde een mooie nieuwe dag aan, langszaam ontwaakte Judith de kuthoer uit haar slaap. Ze merkte al ras dat ze aangelijnd was, de lange dunne ketting zat hoog boven haar aan het plafond vast en het andere uiteinde bevond zich aan haar halsband die met een hangslot was afgesloten. Bewegen kon ze zich, maar nu was duidelijk dat ze van haar meester afhankelijk was. Ook was de gele band om haar hoofd verdwenen, hetgeen erop duidde dat ze de bescherming van de vorige avond kwijt was. Haar beproeving zou vandaag beginnen. Met een harde bonk op de deur werd ze uit haar gemijmer gehaald, meester Richard kwam binnen en meteen commandeerde hij haar "mooi staan!".
Ik vol ornaad stond ze in een mum van tijd rechtop, en de meester zei:"zo, geile kuthoer nu zul je je straf niet ontlopen. Houtsprokkelen, zodat we vanavond allemaal kunnen genieten van jouw foltering bij een knappend houtvuur." De meester maakte de ketting los en gaf haar een ferme tik met de strokenzweep over haar kont. Dat zette haar meteen in beweging en gedwee liep ze voor de meester uit, die haar zonder woorden met de zweep in de juiste richting dirigeerde. In een van de zaaltjes werd halt gehouden, en meester Richard zei: "houtsprokkelen doe je in legergroen, dus aankleden". Allereerst werden een paar zware boots naar haar toegeworpen, die ze moest aantrekken. Deze stevige ruige zwarte boots hadden schachten tot net boven haar knieën, en het gaf een heel erg geil uiterlijk aan haar verder nog volkomen ontkleedde lijf, haar gladde kut kwam nog meer uit de "verf".

Daarna bevestigde de meester geassisteerd door een hardbody panelen over haar tieten en ook over de kut-driehoek en haar kont. Al deze kunststof panelen werden met banden en stroken vastgezet en haar handen werden in zwart leren handschoenen gestoken die tot halverwege haar ellebogen liepen. Ook over haar haren en gedeeltelijk over haar ogen, mond en neus werd een kapje geplaatst waardoor ze geen barst meer zag. "Nu gaan we je in het legergroen zetten", zei Richard, "blijf stilstaan en hou je armen schuin omhoog, pak de kettingen maar vast. Poten uit elkaar, kuthoer". Daar stond ze weer en kriebels in kont en buik schoten weer omhoog. Op de achtergrond hoorde ze allerlei geluiden die ze niet kon thuisbrengen, en plotseling voelde ze een rare luchtstroom op haar buik. "Sta muisstil"commandeerde de meester, en ze herstelde zich ogenblikkelijk. Nu voelde ze over haar hele lichaam de stralen op haar huid, en rook ze een vreemde lucht. Na een paar minuten was het gedaan en werden de kunststof delen van haar tieten en van haar kut-driehoek afgedaan. Toen haalde de meester ook de hoofdbedekking weg en zag ze zich volkomen in het legergroen in de grote wandspiegel staan. Het was een vreemd gezicht want alleen haar kut en de tieten waren nog in de originele vleeskleur. Ook had de verf een rare tekening op haar gezicht gemaakt. "Even staan blijven, dan kan het wat drogen" zei de meester en kwam samen met de hardbody aanlopen om vervolgens met een föhn de droging te bespoedigen.
"Dit is je outfit voor het ondergaan van je terechte straf, kuthoer", zei meester Richard. "Je gaat dadelijk naar buiten en volgt deze bordjes. Je loopt altijd midden op de weg of het pad. Begrepen?" "Ja, meester" antwoordde Judith. "Als je de bordjes volgt vindt je onderweg het kaphout dat je opraapt en op de stapelplaatsen deponeert. Deze bevinden zich ongeveer elke 50 meter naast het pad. Als je het kaphout opraapt en weglegt dan ga je eerst mooi staan.
Dan buk je met een rechte rug voorover en raapt het hout op of legt het weg. Bij het niet juist uitvoeren van deze werkwijze zal een zware straf volgen, denk eraan. Onderweg ben je vogelvrij, iedereen kan je opdrachten geven die je ogenblikkelijk moet uit voeren. Begrepen!"
"Ja, meester", zei Judith en begreep snel dat ze nu in haar volle naaktheid naar buiten moest.
"Je volgt de aangegeven route en je hebt precies 1 uur de tijd om je opdracht uit te voeren. Als je terug bent dan ga je onmiddellijk naar de hardbody om je lijf weer in orde te brengen. Begrepen?" "Ja, meester" zei de kuthoer, wat een fantasie. Met een ruk trok meester Richard de buitendeur open en commandeerde dat ze rechtsaf de weg en de bordjes moest volgen. "Stevig doorstappen en midden op de weg" schreeuwde hij haar nog na. En daar liep ze nu in haar groene outfit met trillende kont en waggelende tieten die duidelijk zichtbaar waren geaccentueerd. Rondom haar was verder in de velden niets te zien, en bij het volgende bordje sloeg ze rechtsaf een smaller pad in en zag enkele meters verderop langs de kant in de begroeing wat gekapte stukken hakhout liggen, nu ging het gebeuren.
Zoals geinstrueerd, plantte ze haar voeten uit elkaar, boog gestrekt diep voorover en merkte al snel dat daardoor haar kont en de aanzet van haar kut vanachteren goed zichtbaar moesten zijn. Ze raapte de houtblokken op en zette haar tocht voort waarbij ze in een flauwe linkerbocht een stapelplaats ontwaarde. Door de hogere begroeing kon ze verder niet veel meer van de omgeving zien, totdat ze op een meter of 10 van de stapelplaats was, toen zag ze twee mannen aan de overkant op een houtblok zitten die in een geamuseerd gesprek waren. Onmiddellijk hield ze in, maar dacht meteen an de waarschuwing van de meester. Met knikkende knieen liep Judith door en hield voor de stapelplaats halt. Ze draaide zich een kwartslag om waardoor haar acherkant en haar reet dus naar de heersers was gewend. Het was nu of nooit, ging mooi staan en bukte zich wederom gestrekt diep naar voren. Ze wist nu dat haar hele kont en de kutaanzet zichtbaar waren voor de heersers. Met een plof liet ze de houtblokken uit haar handen vallen, en net toen ze weer recht wilde gaan staan zei een van hen op niet mis te verstane toon "Blijf", waardoor ze voorover gebogen bleef staan,. "Zet je handen plat op de grond kuthoer". Deze stem herkende ze van de vorige avond toen ze de heersers champagne had aangeboden. "We willen even van het kont- en kut-panorama genieten". Judith plantte haar handen plat op de grond, waardoor haar reet nog verder open ging en haar kut nog meer zichtbaar werd. Het kutsap had haar al behoorlijk nat gemaakt. Zo stond ze een aantal minuten te kijk. Geil overspoelde haar en ze verwachtte elk moment een stevige zweepslag of iets dergelijks over haar kont, maar die bleef gelukkig uit.
"Recht" en Judith ging rechtstaan en werd daarna gecommandeerd om haar werk te hervatten.
Met stevige tred liep ze van de mannen weg, op naar de volgende oefening. Na enkele tientallen meters vond ze weer een aantal houtblokken die ze weer met gespreidde benen en met stevig naar achteren gestoken kont opraapte. Judith volgde keurig de opdracht. Hier zou ze niet extra voor gestaft kunnen worden. Even later kwam ze aan bij de volgende stapelplaats en zag dat de stapel maar tot haar knieen rijkte. Zoals meester Richard bevolen had plantte ze nu haar rechter boot op de stapel, draaide haar knie naar buiten en bukte zo diep mogelijk waardoor haar natte neukgleuf open stond en ook van achteren nog beter zichtbaar werd. Ze kon niet geloven dat ze deze geile dingen deed, in opdracht van compleet vreemde figuren, maar ze begon helemaal in het geile avontuur op te gaan. Toen ze weer een eindje verder was gelopen zag ze een figuur langs de kant van de weg wat rommelen, en in het voorbij lopen riep deze haar aan en commandeerde haar te stoppen.
Ogenblikkelijk ging ze mooi staan, benen gespreid. De heerser, voor haar onbekend, gebaarde dat ze hem moest volgen en liep met haar naar een open plek in de bosjes. "Mooi staan, ik ga je outfit nog wat verbeteren", zei hij. Hij kwam op haar toe met een dik ruw touw en begon met vaardige handen haar tieten af te binden waarbij hij het touw zeer strak aan trok. Judith kon de pijn voelen maar zag ook hoe haar bollen zeer strak en hard naar voren staken. De koorden werden op haar rug geknoopt zodat ze zelf geen mogelijkheid had om deze weg te nemen.
Vervolgens liep hij om haar heen en inspecteerde de afgebonden tieten door stevig in de tepels te knijpen. De afbinding was heel strak en de kleur veranderde in rood-paars. "Goed, kuthoer", zei hij "nu ga ik je op de spies plaatsen". Hij dwong haar mee te gaan en kwam bij een in de grond geplaatste houten paal, die aan de bovenkant zeer puntig met een bijl was aangescherpt. "Pak de touwen boven je vast en ga mooi staan met je kut op de punt", commandeerde hij haar. Judith liep naar de plek en plaatste zich zodanig dat haar kutlippen om de punt van de paal zaten, en greep daarna de touwen aan weerszijden van haar. Meteen voelde ze dat de bodem waarop ze stond niet stabiel was en dat haar poten begonnen weg te zakken.
Drijfzand, daar leek het wel op en de punt van de paal drukte vol in haar natte, door het mooi staan, geopende kut. Ze zakte steeds verder op de spies en kreeg schrik dat de spitse punt haar vanbinnen zou verwonden, het angstzweet brak haar uit. De meester echter liep er goedkeurend omheen en haalde met wat takken die hij had opgeraapt stevig uit naar haar legergroene kont. Door de bewegingen die ze maakte voelde ze dat ze steeds dieper over de spies zonk en kreeg nu echt schrik. Wat zou deze bruut nog meer willen. Dat had ze snel door want de volgende serie slagen kwamen op haar afgebonden tieten terecht. Hierbij riep hij allerlei schunnigheden naar haar en ze zat nu echt vastgespiest op de grove houten paal.
Hij verwijderde zich even en Judith wist niet goed wat te doen, ze kon de touwen niet loslaten en durfde zonder opdracht de pose ook niet te wijzigen. Maar goed want anders was het vast op straf uitgelopen.
"Kom maak van je neukpaal af, kuthoer", zei de meester en hij hielp haar van de paal af. Aan de vochtige punt zag ze dat die zeker 15 cm in haar pruim had gezeten. "De afbinding laten we zo", zei de man "aan de slag neukslet", en hij gaf haar een slag over haar reet. Ze kwam snel in beweging liep naar het pad en vervolgde haar slavinnenroute.
Bij dit alles was ze het begrip van tijd kwijtgeraakt, en terwijl ze bezig was de volgende lading houtblokken in spreidstand op te rapen en natuurlijk haar heerlijke reet weer tentoon-spreidde hoorde ze in de verte een klok het volle uur slaan, nu was ze over de tijdslimiet heen en ze had geen idee hoever de route nog was. Door deze gewaarwording ging ze in de fout om in lichte draf naar de volgende stapelplaats te rennen. Ze voelde dat haar afgebonden tieten die door de bewegingen in de touwen sneden, maar door de lichte paniek voelde ze het maar half. Bij de stapelplaats gekomen werd ze door meester Richard opgewacht, ogenblikkelijk vertraagde ze en begon met gestrekt bovenlichaam de blokken met kont naar achteren gestoken te stapelen.
"Kuthoer, je bent in overtreding weet je dat?", "Ja, meester" antwoordde ze nog een beetje buiten adem. "Als straf breng je de rest van de morgen in afzondering door", zei meester Richard, "en wel zo dicht mogelijk bij de openbare weg". Judith’s ogen vertoonden een lichte vorm van paniek, wat was hiervan de bedoeling.
Dat merkte ze al snel toen meester Richard haar naar een plek dreef, die zo te horen dicht bij een weg liep. Het verkeer was duidelijk te horen en ook de geluiden van kennelijk voorbij komende fietsers.
Op commando ging ze mooi staan, en wachtte af wat er ging gebeuren. De meester nam een aantal palen en sloeg die met een zware hamer in de grond, daarna commandeerde hij haar om in het centrum van de 4 palen op haar rug te gaan liggen en armen en benen zover mogelijk te spreiden. Gemakkelijk lag dit niet want ze lag als het ware op een bult waardoor armen en benen aan de uiteinden lager lagen. Nu nam de meester een aantal touwen en knoopte enkels en polsen stevig vast aan de palen. Hier lag ze nu uitgespreid vastgebonden op de grond met geen mogelijkheid om los te komen.
"Zo zul je geduldig moeten afwachten of we je nog komen halen", zei de meester, "en voor je eigen bestwil plaats ik een mondbal zodat je geen idiote geluiden kunt maken". Daarop bevestigde hij de bal in haar half geopende mond en bevestigde deze met een leren riem.
Hij bekeek de gebonden kuthoer nog eens, draaide zich om en verdween.
Daar lag ze nu, als iemand haar zou vinden en iets zou uitspoken kon ze geeneens een geluid maken, dit maakte haar toch wel angstig. Wat zouden de heersers nog in petto hebben. Gelukkig was het stralend mooi weer die dag, en hoewel ze ongelukkig lag gaven de stralen die haar hele naakte lijf raakten een weldadig gevoel. Ze hoorde ook mensen passeren achter de omheining, maar wisten die veel dat op amper 10 meter afstand een lustslavin aan de grond was verankerd. De spanning ebde weg en door de stilte rondom dommelde ze toch even weg. De rust werd ruw verstoord toen ze vlakbij een kettingzaag hoorde aanslaan en het geluid van mensen die iets in de bosjes aan het doen waren. Plotseling verschenen drie heersers met een kruiwagen vol spullen bij haar in de buurt. "Zo kuthoer, weg gaan je nog verder afzonderen. Wij hebben erom gedobbeld wie jou verder mag bezitten de komende uren en meester Marc heeft gewonnen. Je bent nu zijn lustslavin en doet exact wat hij je beveelt, begrepen!". "Ja, meester", antwoordde Judith gedwee. De meesters maakte de touwen los en ze kon weer opstaan, en haar spieren wat losmaken. Daarna moest ze uiteraard mooi staan, zodat haar kut weer goed zichtbaar was.
De meesters namen de kruiwagen met materiaal en Judith stapte er onder begeleiding onderdanig achteraan. Bij een volgende plek werd ze tussen twee bomen vastgemaakt, en zag hoe de heersers spullen uitspreidden en met schoppen een kuil begonnen te graven. Wat moest dit nu gaan voorstellen. Ze kon zich nog geen beeld vormen.
De heersers groeven een langwerpige kuil tot zeker aan hun knieen. Toen het graafwerk vorderde kwam meester Marc naar Judith toe en zei:"nu ga je in volle afzondering kuthoer. In de komende uren ben je van de aardbodem verdwenen en wee je gebeente als je tegensputterd". Judith snapte het nog steeds niet. "Dit is jouw afzonderingsgraf", zei de meester,"daarin wordt je nu neergelegd, totdat het ons behaagd om je op te graven". "Genade meester", zei Judith angstig, maar de beul kende geen pardon. Hij maakte haar samen met meester Richard los en trokken haar naar de kuil toe. Judith spartelde behoorlijk tegen, maar de zweep van de derde die striemen over haar kont trok bracht haar weer in het gareel.
"Stap erin", commandeerde meester Marc, en aarzelend liep ze naar de rand en wilde omdraaien maar door de dreiging van de zwepen besefte ze dat ze alleen nog STOP kon zeggen, om alles te beeindigen. Daar twijfelde ze nu over maar trillend als een blad sprong ze in het graf. Tot zeker aan haar knieen stond ze er nu in. De meester pakte een soort duiker- masker en zette dat op haar mond en een duikbril over haar ogen. "De tieten laten we mooi afgebonden, en ademen kun je nu door de slang, begrepen. Ja, meester", zei Judith. Dit was heel erg spannend en ze had heel veel schrik. "Ga liggen" snauwde meester Marc, en aarzelend ging ze op haar rug in het graf liggen. "Kun je ademen?" vroeg de meester, en Judith knikte ja.
Toen voelde ze de eerste scheppen bosgrond op haar buik terecht komen en een van de meesters tikte met zijn schop tegen haar benen zodat ze nu met gespreidde benen in de kuil lag. Ze moest verder haar armen langs haar lichaam houden, en het dichtgooien ging nu in hoog tempo door, ook over haar benen, kut, en tieten voelde ze dat de aarde haar afdekte. Evenlater begonnen ze ook rondom haar hoofd en na enkele minuten was alles aardedonker en voelde ze alleen nog maar hoe het gewicht van de aarde haar steeds verder insloot.
Het was onmenselijk om zo levend begraven te worden, en zo was erg angstig. Ze begreep goed dat haar angst juist een kik gaf aan haar beulen en kon nu ook niet meer zelf opstaan. Het ademen ging goed maar met open ogen keek ze door haar bril letterlijk in het aardedonker.
Alles spookte nu door haar hoofd, en om de paniek de baas te blijven, sloot ze haar ogen en probeerde het gewicht van de aardlaag maar zo goed mogelijk te dragen. Het was echt loeizwaar, maar ontkomen ging nu niet, nu was het berusten.
De meesters hadden de kuil dichtgegooid en een paal in de grondgeslagen met het bord kuthoer erop. Toen gingen ze weg , om pas na een half uur terug te keren.
Bij het uitgraven waren ze voorzichtig om de begraven kuthoer niet te verwonden, en toen de laag bosgrond minderde zagen ze dat Judith al pogingen deed om op te staan. Eindelijk was haar kwelling voorbij en kon ze geholpen door de aanwezigen uit haar graf stappen. Ze barstte in tranen uit en riep "genade, genade, meester". Ze zag er nu niet uit, een en al vuil zat op haar lijf dat verder nog heel goed in het legergroen zat.
"Als blijk van waardering, wordt je nu geneukt door de heersers" zei meester Marc en trok haar mee naar een soort ruwe houten tafel waar hij Judith opduwde. Haar benen werden gespreid en haar kut werd schoongemaakt. Toen voelde ze meteen de eerste pik in haar kut binnendringen en haar van onderen geheel opvullen. Ongenaakbaar werd er nu in haar kut gepompt en ze voelde na enige tijd het warme vocht in haar scheur lopen. Daarna kwam de tweede en zo ook de derde aan de beurt. Driemaal werd er ongenadig in haar kut geneukt en telkens voelde ze de warme sappen in haar scheur spuiten.
Toen Judith rechtop geholpen werd, voelde ze zich ontzettend smerig, en bij het mooi staan met haar benen wijd uit elkaar voelde ze dat al het vocht uit haar kut begon te lopen en langs haar benen omlaag liep. De meesters commandeerde haar om in beweging te komen en zo liep het gezelschap terug naar het centrum, alwaar Judith een stevige wasbeurt aan de buitenkant en binnenin kut en kont onderging. Gelukkig werd alles gevolgd door een weldadige massage die haar lichaam weer op temperatuur bracht. Om te rusten ging ze naar een cel alwaar ze uitgeput in slaap viel.