Ik moet u bekennen dat ik de Concept stories met de nodige achterdocht gelezen heb. Het waarheidsgehalte van de door u gebrachte verhalen achtte ik nihil; dit soort heftige sexuele ontmoetingen komen toch louter en alleen voor in de
verbeelding, dacht ik lange tijd. Tot het mij in April dit jaar zelf overkwam.
Het gebeurde totaal onverwachts, op een moment dat ik er absoluut niet op berekend was. Op de achterste rij van een grote, voor een kwart gevulde bioscoopzaal in Den Haag. Notabene tijdens een comedy-film! Met Cindy, een oude hartsvriendin uit mijn Delftse studietijd, die ik zes jaar terug uit het oog verloren was, nadat ze plotsklaps, zonder bericht achter te laten, naar
Nieuw-Zeeland vertrok en uit mijn leven verdween. Ik was er jarenlang pisnijdig over geweest, had het haar nooit vergeven.

Ze was het mooiste meisje dat ik ooit gezien had; met haar golvende donkerblonde lokken, grote reebruine ogen en haar altijd stralende glimlach. We waren twee studiejaren lang onafscheidelijk, maar vreemd genoeg nooit met elkaar naar bed geweest. Al had het ontelbare keren niet veel gescheeld. De erotische spanning tussen ons was altijd om te snijden geweest. De 
buitenwereld was ervan overtuigd dat wij een liefdespaar vormden en wij lieten ze trots in die waan. Desondanks was 'het' er nooit van gekomen.
Ik, 'wereldwijze' domoor die ik was, vond haar te jong, te onervaren; ze was net zeventien, vers van het Betuwse platteland en zo groen als gras maar zijn kan. Ik vond dat etisch onverantwoord...

Mijn hart sloeg verschillende keren over toen datzelfde meisje (zes jaar ouder, volgroeid en nog knapper) mij vanaf de bioscoopbar met die grote bruine ogen aanstaarde, 6 april dit jaar. Ik (ook zes jaar ouder en al lang en breed samenwonend met een ander schatje) stond als aan de grond genageld. Ze rende, mijn naam uitroepend, op mij af en sprong om mijn nek. Onze tranen maakten al spoedig plaats voor onstuimige kussen. Na vijf minuten zaten we intens te virijen, iedereen om ons heen negerend. De erotische spanning, die jarenlang onderhuids gebroeid had, ontlaadde zich. Zonder dat ik mij ertegen kon of
wilde verzetten.

De film was al een kwartier begonnen, toen wij gearmd de filmzaal inglipten en plaats namen op de extra brede achterste bank, die (goddank) onbezet was.
En terwijl het schaarse publiek voor ons zich luid lachend amuseerde bij de nieuwste film van Eddy Murphy, vonden onze tongen elkaar weer in een adembenemend hitsig spel en trok Cindy omzichtig haar spijkerbroek uit. Zij nam ongegeneerd het initiatief in handen; iets waar ik te overdonderd voor was. In het halfdonker voelde ik hoe haar witte tanga doorweekt was van 
opwinding. Haar hand gleed over de onvermijdelijke bobbel in mijn broek, waar ook hoogspanning heerste. Ik plukte  (instinctief) haar broekje in een ruk van haar prachtig gebruinde lijf, om mijn vingers vrij spel te geven bij de massage van haar klitje. Het verstandelijk handelen (mijn stokpaardje) had rigoreus plaatsgemaakt voor niet te coordineren dierlijke lusten. Ik tintelde over mijn hele lijf.
Explodeerde bijna van geilheid. Cindy, die ik zo verdomde gemist had al die jaren, had mij volledig in haar macht. En ze genoot ervan.
Ze ritste met grof geweld mijn gulp open, graaide mijn druipende geslacht tevoorschijn, stroopte de voorhuid naar achteren en omvatte de blootliggende, kloppende eikel met haar warme, vochtige mond. Ik kon een opkomende oerkreun nog maar ternauwernood onderdrukken. Mijn god, hoe vaak had ik hier niet over gefantaseerd destijds, gedroomd...

Ze zoog mijn pik op met een gretigheid die ik niet voor mogelijk had gehouden.
Mijn ballen moesten wel paars aanlopen van deze goddelijke afstraffing. Schuin omhoog kijkend hield Cindy oogcontact, met een onbeschrijflijke geilhongerige blik, terwijl mijn gelaatsstrekken zich verwrongen. Zichtbaar genietend van het genot dat ze mij verschafte, kneedde ze mijn scrotum en kriebelde met de vingers van haar andere hand rond mijn bilnaad. Ik voelde een gigantisch orgasme opkomen. Een wagonlading spermatozoieden stond te dringen voor het startschot.

Cindy had mij geforceerd ophouden en gekronkel echter nauwkeurig geregistreerd en stopte abrupt met de bewerking van mijn getergde geslachtsdeel. Ze kroop langzaam tegen mij omhoog, met een alleszeggende glimlach op haar gelaat en ging op mijn schoot zitten. Bovenop mijn lijdend voorwerp, dat in haar boterzachte kut direkt naar binnen schoot.
Na een verrukt kreetje, hijgde ze in mijn oor: "Als je me nu niet neukt, bijt ik 'm eraf! Neuk me, nu! Ik kan niet langer meer wachten."
Tijd voor een antwoord kreeg ik niet. Cindy gooide haar hoofd achterover, tegen de lege rijen stoelen voor ons, en gebruikte mijn lijf om zich af te zetten. Ze bereed mij! Al vrij snel zaten wij in een heerlijke, steeds sneller gaande cadans; een ritmisch liefdesrefrein, waarvan de zacht soppende geluidjes en het ingetogen gehijg het filmgeluid en gelach wonder boven wonder niet overstemde. En terwijl ik met een schuin oog zag hoe de film zijn climax moest hebben bereikt, bereikte ik hem ook; heftig schokkend, met Cindy's nagels diep in mijn rug gekrast. Haar tong zat begraven in mijn mond.

Cindy ging onverstoorbaar door, door geilheid overmand. Steeds wilder bereed ze mijn nog steeds stijve pik, zichzelf hard tegen mijn zwetende lijf aandrukkend. Haar tepels schuurden tegen mijn borst. De stekende pijn in mijn schaamstreek, veroorzaakt door een langdurige overschrijding van de genotsgrens, was toen al overgegaan in totale gevoelloosheid.
Cindy beleefde nog geen minuut later een meervoudig orgasme. Stuiptrekkingen teisterden haar lichaam. Ze beet tot bijna bloedens toe in mijn lippen, uit angst dat haar dierlijke gegrom de rijen voor ons zou bereiken. Toen na een oneindige golf schokken haar lichaam tot bedaren kwam, zeeg ze, hangend om mijn nek, voldaan ineen. Ik keek, inmiddels weer wat bijgekomen, angstig om mij heen. Geen enkele bioscoopbezoeker had waarschijnlijk iets gemerkt, gehoord of gezien.
Men moest eens weten.
Uitgeput zaten Cindy en ik nog minutenlang in dezelfde houding, nagenietend van deze sexuele encounter. 
"We hadden dit veel eerder moeten doen", fluisterde Cindy zacht, "dan was ik waarschijnlijk hier gebleven, bij jou."
In het halfdonker van de bioscoop vertelde ze vervolgens honderduit over Nieuw-Zeeland, over haar echtgenoot aldaar en haar kind. En over de terugreis, een paar dagen later.
Mijn ogen werden vochtig, toen ze mij dit vertelde.
"Je moet absoluut langskomen als je in de buurt bent", zei ze bij het afscheid, diep in haar hart wetend dat dat wel nooit zou gebeuren. "Je blijft mijn allerbeste vriend."
Ik heb het er nog weken moeilijk mee gehad. Voor mijn vriendin heb ik het voorval maar verzwegen, uit angst dat dit wilde anderhalf uurtje onze relatie zou schaden. Cindy is inmiddels terug op haar verre eiland. Ik denk nog bijna dagelijks aan haar.