Stella staarde over de ontbijttafel Angela aan.
"Een vrouw moet alles kunnen zijn voor een man", zei ze, "maar ze kan in ongeveer alles tekort schieten en toch zal hij het haar vergeven. Alles behalve ontrouw. Dat is het enige waarin ze niet mag falen. Hij mag alle vrouwen neuken die hun rokken voor hem optillen, maar als hij ervaart dat zijn vrouw de hare optilt voor andere mannen, moge god haar bijstaan."
Angela slurpte haar kop koffie leeg en vroeg zich af of Stella iets bijzonders kon bedoeld hebben. Ze had haar waarschijnlijk de garage zien inrijden en zich de nek bijna gebroken om haar man van huis naar zijn werk te krijgen om te kunnen uitkienen waarom Angela de hele nacht uithuizig was gebleven.
"Koester je soms inzicht je man ontrouw te worden, Stella?" vroeg ze. "Is dat de reden waarom je het ter sprake brengt?"
"Ik?" De oudere vrouw liep lichtelijk rood aan onder haar make-up. "Ik heb geen tijd voor slippertjes. Ik heb twee kinderen groot te brengen. Bovendien wordt Charlie tegen bedtijd een echte zevenklapper. Ik sta mijn laatste druppel af om hem bevredigd te houden."

Aanval is de beste verdediging, dacht Angela. Stella had het zo druk om haar kuise inborst te verdedigen dat ze haar kop koffie inderhaast moest doorzwelgen om nog tijdig haar kinderen te gaan verzorgen alvorens ze kon terugkomen op de ware aanleiding van haar ochtendbezoek. Ze vroeg zich af hoe Stella zou reageren als ze haar had kunnen vertellen dat ze de nacht had doorgebracht in het hotel 'Tenderloin' met een neger die ze had opgepikt in een koffiehuis.
"Jij hebt geen kinderen", draafde Stella door, "maar met een man als de jouwe weet ik dat je niet buiten de schreef zult lopen. Waarom zou je ook? Je zou niemand kunnen vinden die beter is dan hij."
Alle vrouwen schenen het eens te zijn over Frederick. Het was aller ideaal van een perfecte echtgenoot. Hij was knap aangenaam in de omgang, vriendelijk en welstellend. Hoe zou een van hem kunnen vermoeden dat, in tegenstelling met de Charlie van Stella, Frederick geen zevenklapper was op om het even welk uur van de dag? Hij was een seksuele blindganger - tenminste voor zijn vrouw.

Stella zoog aan haar sigaret en staarde verstrooid naar haar dampende kop koffie.
"Vanochtend heb ik een interessant artikel gelezen", zei ze.
Angela hoopte uit de grond van haar hart dat de andere vrouw haar koffie zou uitdrinken en ophoepelen. Ze wou onder de douche gaan en zich klaarmaken voor Frederick. Op datzelfde ogenblik was hij waarschijnlijk al op weg naar huis van de luchthaven.
"Het artikel handelde over die paartjes te Los Angeles", zei Stella. "Je weet hoe ze in Zuid-Californië zijn. Nou, die hadden zo'n kleine overeenkomst gesloten."
"Wat voor een overeenkomst?"
"Ze noemen het 'partnerruil' maar de mannen zien daarin uiteraard alleen 'vrouwenruil' vanuit hun standpunt gezien. Ik zou het 'mannenruil' willen noemen."

Stella uitte een geforceerd lachje. "Het schijnt dat ze van partner verwisselen zodra ze elkaar zat beginnen te worden. Ik vermoed dat dat een oplossing kan zijn..."
Haar stem ebde weg en ze bracht haar kopje naar haar lippen.
Angela lachte. "Dat moet dan wel een oud magazine zijn geweest", zei ze. "Je bent niet meer 'in', mijn beste Stella. Vrouwenruil is al ouderwets geworden.
Nu zijn er groeps-orgiën en madeliefketens. Geïntegreerde madeliefketens," voegde ze er direct aan toe als ze terugdacht aan de neger die ze op de hotelkamer had achtergelaten.
Stella keek geshockeerd. Ze zette haar kop neer en schoof hem opzij.

"Dat gaat me een beetje te ver", zei ze. "Ik vind het walgelijk."
Ze tikte de as van haar sigaret in de asbak en zoog melodramatisch aan de gloeiende peuk. "Ik heb al blanke meisjes met negers en negerinnen met blanke mannen arm en arm over de straat zien lopen... alsof ze te pronk wilden lopen.
In het Zuiden zouden we ze van de straat verdreven hebben."
"Om dan de zwarte hengsten weer door de achterdeur binnen te halen", waagde Angela op te werpen. "Ik heb over jullie puriteinse Zuiden heelwat gelezen."
Het kon haar geen snars schelen als ze Stella ontstemde. 
"Je kunt het niet eens zijn met vrouwenruil, of het aanvaardbaar maken en doorgaan met het verwerpen van alle andere vormen waarop de samenleving vanuit de hoogte neerkijkt."

"Ik ben het helemaal niet eens met vrouwenruil", vertelde Stella haar met een te schelle stem. "Ik wou je alleen iets vertellen over het artikel wat ik gelezen heb."
Ze zag de beschuldigende glimlach op het gezicht van Angela. Ze veerde opeens recht van haar stoel en liep naar de deur toe. "Ik moet aan mijn huistaken denken", zei ze. "Nu zal ik me moeten haasten."
Angela zag haar weggaan, zich over het binnenplein spoeden en in de deuropening van haar huis verdwijnen. Ze wist bliksems goed waarom Stella het oudbakken nieuwtje over vrouwenruil te berde had gebracht. Haar Charlie mocht dan al een zevenklapper wezen, zijn kruit moest al vrij nat geworden zijn.
Stella had een oogje op Frederick en wou even haar voelhorens uitsteken om te weten of niet een middernachtelijke ruil van echtgenoten die tegenover elkaar woonden op de smalle binnenpleintjes zou kunnen georganiseerd worden.
Angela zette de koffiekopjes in de spoelbak waar het dienstmeisje ze wel zou vinden en ging aan het raam naar buiten staan kijken. De zon scheen helder en zond haar stralen over de bouwvallige huizen van Tenderloin, daarbeneden. 
Vanaf de top van Knob Hill die in volle zon lag, leken vuil en stof te verdwijnen. Ze vroeg zich af of de neger weer zou ingeslapen zijn. Ze had daar nog een tijdje kunnen blijven. Het zou haar belet hebben Stella te beledigen.
Ze staarde naar het huis van de buren en zag door het raam de vrouw bewegen.
Het was wel een raadselachtig vrouwmens. Charlie, haar man, was nog niet zo kwaad. Hij was geen schoonheid, maar toch aantrekkelijk en zag er viriel uit met zijn grote handen en suggestieve ogen. Misschien, dacht Angela, kon zoiets wel op touw gezet worden... als Frederick voor die perverse daad kon gewonnen worden, en als ze haar gedachten kon afzetten van de verdomde neger die ze nog dezelfde ochtend alleen in een bed had achtergelaten...

Frederick Wallis leunde met het hoofd tegen het leren kussen van de limousine aan en sloot de ogen. Hoe hij zijn reisplan ook mocht indelen, het viel altijd zo uit dat zijn terugkeer naar San Francisco plaats had in de loop van de ochtend of tijdens de spitsuren van de namiddag. De betrekkelijk korte rit van de luchthaven naar de stad nam altijd het dubbele van de gebruikelijke tijd in beslag.
Die tijd benuttigde hij doorgaans om notities te nemen van zijn zakenreizen of om te dicteren in zijn kleine bandopnemer, hetgeen later door zijn secretaresse zou worden uitgetikt. Vandaag was het echter een uitzonderlijk geval.
Hij was voor niets anders in de stemming dan om te denken aan Lydia, de Jamaicaanse schone, die hij te New York ontmoet had.
Het was gisteravond gebeurd, de laatste avond van een reis van vier dagen. Een van de vertegenwoordigers had hem uitgenodigd op een feestje, een vrijgezellenavond ter ere van een van de jonge directeurs.

In het verleden had hij al ettelijke van dergelijke fuiven meegemaakt, maar ze altijd vrij saai gevonden. Hij kon niet precies verklaren waarom hij de uitnodiging voor gisteravond had aanvaard, behalve dan dat hij geen andere plannen voor die 
avond had.
Lydia was een van de meisjes die gearrangeerd waren om het gezelschap wat op te vrolijken. Ze zich laten doorgaan als danseres.
Frederick moest er nu nog om lachen.
Nou, een danseres was ze wel. Ze had tot de laatste man van het gezelschap het hoofd op hol gebracht door haar zinnelijke nummer, dat veel overeenkomst had met een voodoo-ceremonie. Jong, niet ouder dan negentien, was ze mager, met borsten, die niet eens het vermelden waard waren, en met een jongensachtig figuurtje dan wanneer een normale vrouw uitpakt met brede heupen.

Haar huid was met olie ingesmeerd, bronskleurig en glim in de rode spots op het toneel. Toen het doek op werd gehaald stond ze in het midden van de bühne, achter een bekken waaruit hoge vlammen opsloegen met de armen in de hoogte en haar lichaam als versteend. Ze droeg alleen een smal zwart lint over de tepels van haar borsten en een soort 'cache-sexe' van parelsnoeren die tussen haar benen bengelden.
De parels schenen in lichterlaaie te staan en het was alsof de vlammen haar lichaam likten. Toen het orkest inzette had ze gedanst, eerst langzaam en uitdagend, wetend dat alle mannen die haar gadesloegen haar begeerden, maar ze werd snel meegesleept door de wilde akkoorden van de muziek en ze was begonnen te dansen als een wilde.

De mannen, voor het merendeel al bezopen en luidruchtig tegen de tijd dat ze moest optreden, waren opeens muisstil geworden. Aller ogen waren gericht op Lydia en Frederick herinnerde zich nog de talrijke erecties die ze bewerkstelligde.
Hij ook.
Hij had zelfs geprobeerd enkele van de parels op te vangen die ze van haar kostuum had losgerukt en tussen de toeschouwers had gegooid.
Een van de meisjes, een stripper met ravenzwarte haren en zware make-up had zich over zijn tafel naar hem gebogen en gevraagd: "Wat zien jullie dan toch in die snol?"
Hij had naar haar opgekeken en de schouders opgehaald. God was zijn getuige dat hij zich in het verleden nooit aangetrokken had gevoeld tot vrouwen van het type van Lydia. Hij had altijd een zwak gehad voor blonde, bleekhuidige 'beauty's' zoals zijn vrouw er een was.

De stripper had minachtend rondgekeken in de zaal vol kwijlende mannen.
"Ze heeft zelfs geen mondjevol tiet noch een handjevol kont!" had ze met een sneer uitgeroepen.
De man die naast haar stond en geen blik van Lydia had afgewend, had zijn hand in haar keurs gestopt en had de strip-danseres de genoegdoening geschonken vast te kunnen stellen dat er tenminste in de zaal nog een man met goede smaak was.
Toen de laatste akkoorden van de muziek weerklonken had Lydia het lint voor haar borsten en de cache-sexe van tussen haar benen weggerukt en ze naar de tafels voor het toneel geslingerd.

Een van de makelaars, een vijftiger, slaagde erin de cache-sex te bemachtigen.
Hij drukte die op zijn gezicht, ademde diep en snoof de geur van haar seks op.
Lydia stond stevig op haar voeten geplant en haar lichaam kronkelde zich met fantastische zelfbeheersing bij het tromgeroffel.
"Ik wed dat de haren van haar kut al weggebrand zijn van de hitte", morde de stripper. 
Om haar tot zwijgen te brengen kneep de man die zijn hand in haar jurk had brutaal in haar borst en ze moest al haar aandacht aan hem wijden, om te voorkomen dat haar tepel werd afgerukt.
Toen Lydia zich later bij het gezelschap kwam voegen hield ze zich stil en was eerder schuchter en beantwoordde alle avances met een glimlach die alles en niets kon beloven. Toen Frederick haar aansprak, toonde ze dadelijk interesse.
Zelfs voor hij iets gevraagd had, zei ze: "Ik ga met jou mee, maar het zal je poen kosten."

"Hoeveel?" had hij gevraagd wel wetend dat hij de prijs zou betalen, hoe schandelijk hoog die ook mocht zijn.
"Tweehonderd", zei ze bedaard. "Je ziet eruit als iemand die het kan betalen."
Hij deed zijn best om verontwaardigd te kijken: "Is er wel een kut die tweehonderd dollar waard is?"
"Moet ik je referenties voorleggen?" Haar stem was diep, met een licht accent.
Zonder nog een woord te uiten, nam hij haar bij de arm en loodste haar weg van het feestje. Op zijn hotelkamer wou ze perse eerst een douche nemen om het vet te verwijderen, dat ze voor de dans op haar lijf had gesmeerd. Ze trok ijlings haar spullen uit, alsof ze blij was zich daarvan te verlossen en liep maar de badkamer, waarvan ze de deur op een kier liet. Terwijl Frederick zich ontkleedde hoorde hij haar neuriën onder de douche en het water tegen het plastic gordijn spatten als het van haar lichaam pletste. Totaal tegen zijn gewoonte in kon hij zijn lust niet bedwingen. De zware fallus die tussen zijn
benen hing en vaak aanmoediging nodig had om zich in de houding te zetten, stond nu pijlrecht uit zijn bekken vooruit en klopte van verwachting. Hij liep tot bij de deur van de badkamer en staarde naar de donkere lijnen van haar lijf dat zich op het gordijn aftekende. Ze zeepte zich in, bedekte haar borsten en lenden met schuim. Het gordijn sloeg tegen haar dij aan en kleefde zich vast aan het natte vlees.

Zonder zich om te keren of op te houden met inzepen, riep ze boven het gedruis
van de douche uit: "Wat ben je ongeduldig! Wil je me hier neuken?"
Als antwoord stapte hij dichterbij, trok het gordijn weg en kwam bij haar in de kuip staan. Het water was heet, en schroeide zijn dijen en benen maar ze weigerde de koudwaterkraan open te draaien.
"Ik kan me pas schoon voelen als het water kokendheet is", vertelde ze hem.
"Help me nou maar."
Ze gaf hem de zeep en spreidde haar armen open. "Begin waar je wilt, maar denk erom dat je de fijnste beetjes voor het laatste bewaart."
Hij legde een dikke laag schuim op zijn handen en legde er dan een op elk van haar borsten die klein maar stevig waren en werkte met zijn vingers tot die haar tepels kneedden om ze stijf te zetten voor zijn begerige mond. Haar armen hingen slap langs haar zijden. Ze maakte geen aanstalten om hem aan te raken of om haar vingers door zijn haren te halen. Ze praatte ook niet noch deed enige moeite om hem weg te duwen toen zijn tanden zich in het gevoelige vlees plantten. Een rilling voer door haar lijf, maar ze gaf geen andere tekens van pijn.
Zijn handen gleden naar de haarloze venusberg tussen haar benen. Hij wreef met zijn vingers langs de plooien aan weerskanten en drukte dan tussen de gezwollen lellen van haar pruim om daar de hete knop te vinden. Hij hijgde en raakte bijna van zijn zinnen van lust. Zijn vingers schenen een eigen willetje te hebben en doken naar binnen tot aan de knokkels.
Dan trok ze zich achteruit en stapte helemaal binnen de stroom van ziedend water, zodat hij bang was haar te volgen. Het water deed haar haren op haar gezicht kleven en droop van haar neus en kin en borsten. Ze staarde hem aan van tussen haar druipende wimpers en zag de gezwollen fallus die in haar lijf ging geramd worden.

"Ik heb niet graag je vingers waar iets anders zou moeten zijn", zei ze.
Haar hand dook vanonder de douche en sloot zich rond de prachtige lul.
"Hij is stevig", zei ze. "Erg stevig."
Ze liet hem los, keerde zich opeens om en boog zich met haar handen op de kranen en haar smal kontje opgestoken. Haar slanke rug stond gekromd en ze zette haar voeten zo ver uit elkaar als de ruimte toeliet.
"We zullen het zo doen", zei ze.
Hij kwam achter haar staan, trok zacht haar bipsen van elkaar om het kale mysterie tussen haar benen bloot te leggen. De natte lellen krulden opvallend bleek tegen de donkerte van haar huid. Behoedzaam drukte hij de eikel van zijn jongeheer tegen de spleet en duwde tot hij erin zat. Dadelijk omklemden haar binnenspieren de enorme fallus.
Hij knarsetandde van het genot dat de sensatie hem bezorgde toen hij dieper in haar gloeiende vagina dook, tot zijn buik op haar kont drukte. Hij hield zijn lul er stevig in terwijl zij de heupen rond de staaf roteerde, met dezelfde techniek die ze bij haar dans had toegepast om hem tot het summum van zinnelijk genot op te voeren.

Hij dacht niet meer aan het hete water dat van haar rug op zijn borst en buik spatte. Hij staarde naar haar kont die stevig op zijn abdomen drukte. Haar kaken waren platgeperst en het was alsof zijn vlees zich door een speling van het noodlot met het hare had vermengd. Zijn huid leek bijna bloedarmoedig vergeleken met haar warmbruine vlees.
"Nu! Maar doe het langzaam!" kreunde ze.
Hij trok zich terug om dadelijk weer toe te stoten, centimeter na centimeter tussen de hete wanden. Toen hij er helemaal inzat, nam ze opeens het initiatief van hem over door over en weer te wiegelen op haar tenen en de ballen van haar voeten om het ritme te regelen. Ze trok zich terug tot de eikel van zijn lul bijna van tussen de lellen van haar kut glipte om zich weer
op zijn lijf te werpen en hem weer helemaal in zich op te nemen. Telkens als ze het onderlijf even wegtrok, was om met meer geweld weer toe te stoten.
"Het is mieters!" jengelde ze. "Ik vind het zalig!" Hij wist dat ze omhoog keek van tussen haar benen om zijn dikke lul in en uit haar gapende vagina te zien glijden.
Haar evenwicht kwam even in gevaar toe ze een hand van een kraan wegnam om naar zijn zwaaiende klootzak te grijpen. Toen ze die kneep en kneedde, werden zijn kloten dikker in haar hand.

"Jij neukt als een neger" hijgde ze. "Ik was er zeker van dat je me lekker zou neuken!"
Op dat moment uitte ze een gegrom dat van diep uit haar keel opwelde. Hij had haar kut voelen trillen en samentrekken en wist dat de sappen van haar passie van de wegsmeltende wanden van haar vagina dropen. Hij voelde ze wegsijpelen langs zijn harde lul. Ze had opgehouden haar lijf te wiegen en nu nam hij het commando weer over en stootte wild toe. Toen de spasmen haar lijf dooreen schokten, scheen het slapper te worden en het hing neer alsof er geen ruggengraat meer inzat.
Zijn eigen orgasme kwam onmiddellijk daarna. Zijn fallus scheen uit te zetten tot hij dreigde te barsten. Zijn climax had zich opgehoopt in de kern van zijn bekken voor de eeuwigheid van een seconde en was dan losgebroken. Hij had schot na schot afgevuurd in de ziedende kolk van haar lijf en zij had de greep van haar vagina opgevoerd om er de laatste druppel uit te melken.

Frederick opende de ogen, knipperde in het zonlicht dat door de voorruit naar binnengleed en op het instrumentenbord weerkaatste.
Hij had even moeite om de omgeving te herkennen.
Terwijl hij aan Lydia dacht, was hij weggegleden in een diepe slaap. Het was alleen het nakend orgasme in zijn droom dat hem had gewekt.
Zijn geprikkelde fallus stond stijf en drukte hinderlijk tegen het weefsel van zijn pantalon aan. Hij verplaatste hem om de druk te milderen.
Ik ben te oud om nog heet te staan, maakte hij zichzelf wijs.
Uiteraard was hij heimelijk opgezet met zijn prestatie. Lydia had in hem iets gewekt dat hij dacht sedert lange tijd een natuurlijke dood gestorven te zijn door het vorderen van zijn leeftijd. De aanhoudende behoefte om te ejaculeren was afgenomen, korte tijd na zijn huwelijk met Angela. Hij beschouwde het als een inspanning haar te bevredigen zo vaak als ze het vroeg. Hij had dit fenomeen toegeschreven aan de zorgen van het zakenleven die, samen met zijn leeftijd, zijn psychische en mentale vermogen afzwakten. Lydia had hem het bewijs geleverd dat deze theorie geen steek hield. Alleen al aan haar te 
denken bezorgde hem een erectie.
Gisteravond, nadat hij haar in de douche had geneukt, had hij met haar liggen copuleren tot het tijd werd om naar de luchthaven te rijden. Als ze nu bij hem moest zijn, zou hij haar opnieuw kunnen naaien. Ze hadden het scherm tussen voor- en achterbank kunnen neerlaten zodat de chauffeur hun niet kon bespieden in zijn achteruitkijkspiegel, en dan zou hij haar op de bank geneukt hebben.
Hij wou dat ze bij hem was geweest.
In haar plaats was er Angela die op hem wachtte.
Van zodra hij aan Angela dacht, verzwond de glimlach van zijn gezicht. Zijn ogen kregen een ernstige uitdrukking en hij staarde verstrooid naar de auto's die voorbij reden.

In zekere zin had Angela hem, zonder het zich te realiseren, gedeeltelijk ontmand. Hij wist dat ze dacht dat hij naar de hoeren liep telkens als hij op reis was, maar dat strookte niet met de waarheid. Met uitzondering van Lydia had hij maar een of twee vrouwen geneukt tijdens een zakenreis. Zijn seksuele appetijt was verzwakt na hun eerste jaar huwelijk en nu pas realiseerde hij  zich dat Angela daartoe de aanleiding was geweest. Hun seksleven was hem tot een zware last geworden.
Er was een Lydia nodig geweest om het op te wekken.
Haar donkere jongensachtige lijf had hem wild van drift gemaakt. Hij had haar begeerd zoals hij nog geen andere vrouw had begeerd. Nooit had hij Angela zo hartstochtelijk begeerd, zelfs niet tijdens de eerste dagen van hun verkering. Ze was dan ook altijd passief gebleven - veeleisend, maar passief. Hij had het geluk gehad dat hij in staat was geweest een keer per week het haar te coïteren. En zelfs dat had haar niet bevredigd.

Hij had zich al dikwijls afgevraagd of ze zich bewust was van zijn mangel aan enthousiaste. Hij was tot het besluit gekomen van niet, maar nu vroeg hij zich af of dat besluit kon ingegeven zijn door zijn mannelijke ego. Iedere man neemt geredelijk aan dat hij zijn vrouw kan bevredigen zelfs, bleek het, als hij zich ervan bewust was dat die bevrediging niet voldoende voor hem was.
Hij wou dat Lydia te San Francisco woonde. Hij wou dat hij haar daar had ontmoet en niet te New York. New York lag zo ver weg, en zijn zaken riepen hem daar pas om de drie maanden. Als ze hier woonde, wou hij haar stiekem kunnen ontmoeten, telkens als de nood zich liet voelen.
En die nood zou zich dikwijls doen voelen!
En als hij haar nu overbracht naar San Francisco? Als hij haar op een flat installeerde en haar tot zijn minnares maakte? Hij wist dat vele van de mannen die onder hem werkten een minnares hadden. Ze pochten er openlijk mee. Waarom zou het dan voor hem anders zijn? Uiteraard zou het erop aankomen haar voor Angela verborgen te houden. San Francisco was niet zo'n grote stad als New York.
Te New York kon je je leven uitleven en over een zekere privacy beschikken. Niemand bekommerde zich om wat de buurman deed. San Francisco was anders en bijna een plattelandsstadje. Angela zou er ongetwijfeld achter komen.
Naar de Mokerhei met Angela! vloekte hij.
Als hij zin had in een maîtresse en als die maîtresse een kleurlinge was...
Hij keek op en zijn blik kruiste deze van zijn negerchauffeur in de achteruitkijkspiegel.

Opeens werd hij er zich van bewust dat hij hardop had zitten denken. De chauffeur wendde dadelijk de ogen af, maar Frederick bleef naar zijn achterhoofd staren.
Hij had de chauffeur willen vragen of alle vrouwen van zijn ras lekkere stoten waren. Hij vroeg zich af hoe het antwoord zou luiden.
Voor wat Angela betrof, dacht Frederick dat de beste methode zou zijn haar bij de eerste gelegenheid openlijk te confronteren. Hij was geen man die er slinkse streken op na hield, iemand die ongeoorloofde avontuurtjes zocht. 
Angela zou gewoon moeten begrijpen dat de pit uit hun huwelijk verdwenen was.
Ze zou zich moeten aanpassen bij de metamorfose die hij had ondergaan.