Angela zat op de sofa in de kamer boven het koffiehuis, met de benen onder het lijf gekruist en een sigaret die aan haar onderlip bengelde. De keurigheid van haar verschijning waarop ze altijd zo trots was geweest, het zwaar geleden onder de spanning en haar losbandigheid van de laatste maand. Haar haren waren ongekamd en haar lippenstift was over haar mond uitgesmeerd.
Ze gaf er geen barst meer om.
De moeder van Frederick lag nu al vier weken onder de aarde en totaal onverwachts behandelde Frederick haar met een gelaten vriendelijkheid die wel aangenaam aandeed, maar nooit tot intimiteit werd. Hij had geen enkele keer geprobeerd in haar slaapkamer te komen, en gaf geen enkele blijk haar seksueel te begeren.

Het was dan ook vanzelfsprekend dat ze zich tot Martin had gewend. Hij was te gewillig en te beschikbaar om over het hoofd gezien te worden. Maar ook Martin leek een andere man geworden te zijn dan deze die ze in het koffiehuis beneden had leren kennen. Hoewel hij nooit haar avances afsloeg, deed hij er zelf nooit; hij wachtte altijd tot zij de eerste stap deed. Als ze uiting gaf aan haar wens, was hij steeds bereid en ze wist dat hij later altijd om geld zou vragen. Niet dat ze er tegenop zag om afstand te doen van haar geld, hij was tenvolle waard wat hij vroeg.

Toch was het een zekere vernedering. En het was precies deze vernedering die de reden was dat hij zich ervoor liet betalen.
Ze realiseerde zich dat hij haar, op zijn manier, even intens misprees als Frederick het had gedaan.
Terwijl ze hem zat aan te staren, vroeg ze zich af wat hem, afgezien van het geld, kon drijven, en hierop kon ze geen antwoord vinden. Het was duidelijk dat hij er geen andere vrouwen op nahield omdat hij altijd beschikbaar was als ze bij hem kwam. Hij praatte over niets anders dan over de dingen die hij eens hoopte te bezitten, of over seks als hij dacht dat het dat was wat ze wenste te horen.

Ze wou niet meer aan hem denken. Het was een drukke, vervelende dag geweest met al die voorbereidselen voor Frederick's reis naar New York op zaterdag.
Ook nu verveelde ze zich.
Ze was naar Martin gegaan om niet meer alleen te zijn. Sinds hij de voornaamste aandeelhouder in de familiezaak was geworden,
bracht Frederick nog meer tijd buitenshuis door en kwam nooit voor middernacht thuis. Niet dat hij veel aandacht aan haar besteedde, maar het zou haar goed hebben gedaan te weten dat ze niet alleen was. Op die avond was het haar onmogelijk geweest in de stille, lege kamers te blijven. Ze had dadelijk het besluit genomen dat het een Martin-avond zou worden.

Ze hadden seks gehad, sigaret na sigaret gerookt en muziek beluisterd, maar nog was haar verveling niet overwonnen. Ze voelde aan dat er iets was dat haar ontbrak maar ze wist niet precies wat.
Sensatie, misschien.
"Ik zou willen uitgaan", zei ze. "Ik ben het zat opgesloten te zitten."
Martin legde zijn tijdschrift neer en keek haar aan.
"Waar naartoe?" vroeg hij. "Waar kunnen we gaan waar de befaamde mevrouw Wallis niet kan herkend worden?"
Hij wist dat ze niet in het openbaar met hem wou gezien worden. Hij was maar een avontuurtje voor haar, een zwarte minnaar die niet door nieuwsgierige ogen mocht gezien worden.
"Er moet toch iets zijn", zei ze. "Jij moet een plaats kennen waar we een beetje sensatie kunnen beleven."
Martin glimlachte stiekem. Hij had het plan opgevat haar mee te nemen naar een optrekje in North Beach waar een van zijn kennissen nachtelijke orgiën organiseerde; maar dat wou hij voor later sparen, als hij haar helemaal onder controle zou hebben.

Tijdens de laatste maand had hij haar marihuana leren roken en nog eens een menage a trois georganiseerd en ook geprobeerd haar een verhouding op te dringen met een lesbienne. Het maakte allemaal deel uit van zijn plan haar op zulke graad te verlagen dat aan zijn controle niet meer te twijfelen viel.
Het paste hem wel haar om sensatie te horen vragen. Haar aanhoudende verveeldheid was voor hem een bewijs dat zijn plan slaagde.
"Ik kan me niks indenken", jokte hij.
"Denk dan wat dieper door", zei ze op sarcastische toon. "Ik wil hier weg en eens hartelijk lachen."
"Lachen?" herhaalde hij. "Nou, laat 'ns kijken... We zouden naar de havenbuurt kunnen gaan en ons vermaken bij het zien van een paar dronkenlappen die neergeslagen worden."
"Wat leuk!" zei ze.
Ze drukte haar peuk uit en stak een verse sigaret op.
Hij haalde de schouders op. "Wat zou je ervan denken om naar Turk Street te gaan en de flikkers in het badhuis aan de gang te zien?"
Hij nam zijn tijdschrift terug op.
"Nee, dat deugt niet. Een vrouw wordt daar niet toegelaten."
Het idee amuseerde haar. Ze stond van haar stoel op en bekeek zich in de spiegel boven zijn kaptafel. Ze bond haar haren bijeen bovenop haar hoofd en bekeek haar spiegelbeeld.

"Is daar veel licht?" vroeg ze.
"Waar?"
"In het huis waar die flikkers komen", zei ze geïrriteerd.
"Nee, het is daar karig verlicht, het ik horen zeggen."
De laatste woorden had hij er nog snel aan toegevoegd.
"Nou dan, met een pet om mijn haren te verbergen en geen make-up denk ik wel dat het zal gaan."
Hij lachte.
"Misschien wel", gaf hij toe. "Maar ik meende het niet ernstig."
"Ik wel", zei ze mat. "Het kan leuk worden. Het zal op zijn minst eens wat anders zijn en beter dan hier te zitten. Bovendien zal het mij een eretitel aan de hand doen: de eerste vrouw in een aan mannen voorbehouden badhuis."
Ze bekeek zich nog eens in de spiegel en lachte.
"Maak je klaar", zei ze. "Bel een van je lesbische vriendinnen op om me wat kleren, een pantalon en een sporthemd te lenen."

"Jasses!" zei hij. "Jij bent echt belust op sensatie. Misschien wordt het toch tijd voor de orgieën-scene. Een huis waar ik je wou naartoe brengen", zei hij.
"Op een andere avond dan", zei ze. "Het intrigeert me eens om die flikkers te kunnen lachen."
Ze haalde zijn vuil overhemd uit de la van de kaptafel en begon de laatste sporen van haar make-up af te vegen.
"Wat voor orgie-scene?"
"Schiet op!" riep ze hem toe. "Ik moet voor middernacht terug thuis zijn!"
"Koester je nog altijd hoop op die echtgenoot van je?" mompelde hij. "Ik denk dat je hem maar beter opgeeft."
"Daar heb jij, verdomme, geen klote mee te maken!" beet ze hem toe.
Ze begon zich te scharen bij de opinie van wijlen haar schoonmoeder dat ieder op zijn eigen plaats diende te blijven. Martin was niet meer dan een betaalde fokhengst door haar eigen keus.
Ze minachtte hem om Frederick's naam te durven vermelden.

Martin, die basterd, was erover verbaasd geweest dat ze meer had bekend dan ze normaal zou gedaan hebben. In een dronken bui had ze hem verklapt dat op seksueel gebied Frederick niet tegen hem op kon, maar dat haar echtgenoot recht had op haar affectie. Affectie was het woord dat ze gebruikt had.
Ze betwijfelde of Martin het woord liefde zou begrepen hebben.
"Kom, baby, word nou niet kittelorig", zei hij. "We hebben het niet over je vroegere echtgenoot."
Hij stond op uit zijn stoel en begon zijn kleren aan te trekken.
Angela haalde een borstel door haar haren om de resterende ondulatie eruit te halen en sloeg hem in de spiegel gade, terwijl hij zijn pantalon over zijn naakte billen aantrok.
Ze vond het eigenlijk niet hygiënisch geen ondergoed te dragen.
Het deed haar terug denken aan Frederick en op de ochtend dat hij beneden was gekomen om te ontbijten en ze de zwelling van zijn penis in zijn broekspijp had gezien.
Dat had ze voordien nog nooit bij hem opgemerkt en ze vroeg zich af of hij nu ook geen onderbroek droeg zoals Martin.

"Ik ben klaar"", zei Martin. "We zullen eerste bij een van die lollepotten gaan om wat kleren te lenen. Misschien worden ze daar allemaal heet als ze je in mannenkleren zien."
Hij knipoogde naar haar. Het was een schalks knipoogje dat haar moest doen terugdenken aan de avond waarop hij al had geprobeerd haar in bed te loodsen met zijn lesbische vriendin.
Toen ze de flat verlieten, was Angela bijzonder goedgehumeurd. Ondanks zichzelf slaagde Martin er toch altijd in iets te bedenken om haar te amuseren.
Ze vroeg zich af wat ze zonder hem zou beginnen. Niet alleen leverde hij haar seks telkens als ze daaraan behoefte had, naar hij deed ook altijd zijn best om haar over haar kwade buien heen te helpen. Het idee binnen te
dringen in een badhuis voor homoseksuelen, wekte haar zin voor het macabere op. Ze zou hem vanavond een paar extra dollar geven bij het afrekenen van de genoegens van de dag.

Angela keek op tegen het bakstenen gebouw van vijf etages met het neon-uithangbord boven het portaal. De glasruiten van de ramen waren over geschilderd geweest, maar de verf was er weer afgeschilferd. In de kleine lobby zat een bedaagd mietje achter de balie. Hij bladerde in een magazine over body-building.
Hij keek argwanend op toen Martin binnenkwam, met Angela achter zijn rechterschouder.
"Een kamer", zei Martin vastberaden.
De kleine man lachte met een mond waarin ettelijke tanden ontbraken.
"Is dat een geintje?" giechelde hij. "Een kamer op vrijdagavond? Je moet hier nog nooit geweest zijn", zei hij achterdochtig.
Hij boog zich opzij om een betere kijk op Angela te hebben. Martin maakte een stap naar dezelfde kant om haar achter zijn reuzelijf te verbergen.
"Ik ben hier al vroeger geweest", zei hij. "En ik weet dat je ook kamers verhuurt op vrijdagavond."
Hij stak een hand in zijn zak en bracht een bankje van vijf dollar tevoorschijn.
"Nou, misschien heb ik nog een kamer", zei de man achter de balie. "Ga je die kamer delen met je kleine vriend daar?"
"Nogal wiedes", zei Martin. "Hij zal toch het grootste gedeelte van de tijd in de stoomkamer doorbrengen."
Hij legde het bankje van vijf dollar op de balie en hield er zijn hand op, tot de sleutel ernaast gelegd werd.

"Dat zal twaalf zijn voor een dubbele", zei de kleine man. "Twaalf meer, bedoel ik dan."
Angela voelde haar hart onstuimig bonzen. Ze was nog nooit in een dergelijke instelling geweest. Ze wachtte tot Martin de transactie voltooid had en keek om zich heen in de kleine lobby. De wanden waren groezelig en de pleister kwam eraf met grote lappen. Het vloerkleed was doorgesleten zodat de tekening niet meer te herkennen was en de glazen van de prenten die aan de wanden hingen waren zo vuil dat ze amper nog de foto's van halfnaakte mannen kon onderscheiden.
Het rook er muf.
Martin draaide zich om en nam haar bij de arm om haar weer dadelijk los te laten. "Kom mee, maat!" zei hij alsof hij met een mannelijke vriend praatte.
Hij liep haar voor en stapte heupwiegend door de smalle hal.
Angela bleef dicht bij hem en bediende zich van zijn lichaam als scherm tegen de ogen van de man waarvoor ze beducht was. Op de tweede etage liepen ze enkele mannen voorbij. Ze kon alleen de onderste helft van hun lichamen zien, omdat ze gebogen liepen. De meesten hadden handdoeken rond hun middel, anderen helemaal niets. Ze schenen niet bekommerd om hun zwaaiende fallussen. Ze had hen in het gezicht willen kijken, maar waagde het toch maar liever niet. Haar vermomming had haar de toegang tot het badhuis mogelijk gemaakt en ze wou er niet buiten gegooid worden voor ze de donkere kamer had gezien waarvan Martin verteld had.

Op de derde etage weifelde hij voor de deur die op een kier stond.
"Zo gaat het hier", fluisterde hij haar toe. "Je laat je deur open. Dan weet iedereen dat je vrij bent. De ene steekt het hoofd naar binnen en als beide partijen het eens zijn... nou... dan..."
Zijn stem stierf weg.
"Deze die binnen is, ligt ofwel op zijn buik ofwel op de rug. De andere weet dan meteen hoe hij zijn seks hebben wil, oraal of anaal."
"Jij weet er alles van, he?" glimlachte ze en had wel kunnen gieren om zijn verkeerde zet.
"Jawel, ik ken het spel ", gaf hij toe.
Terwijl ze probeerde door de kier naar binnen te gluren, sloop hij haar de volgende trap. Nadat ze vluchtig een naakt lijf met de billen omhoog had zien liggen, rende ze Martin achterna. Ze kon zich net achter zijn body verschuilen toen enkele mannen de trap afdaalden, naar hen toe. Ze merkte op dat een paar van hen Martin met begerige ogen aangluurden, maar niemand sloeg acht op het kleine kereltje achter hem.
Martin bleef staan voor een deur die zwart geschilderd was. De overloop van de vierde etage was niet meer verlicht dan
alleen door een zwak, rood lampje boven de deur.
"Hier is het", zei hij. "Ik geef je de raad he binnen tegen de wand gedrukt te houden. Zo niet zal je de een of de ander tegen het lijf lopen en die dan om hulp gaat schreeuwen. Hij gooide de deur open en sprong ijlings naar binnen.
Angela volgde hem en drukte haar rug tegen de wand aan, met hem voor zich als schild. Ook in de kamer hing een rood lampje aan de wand van de overkant, wat zo heel erg ver leek.

Toen haar ogen zich aan de duisternis gewend hadden, zag ze in de rode gloed meerdere gedaanten, allen mannen en allemaal naakt. De kamer was vol geluid van kreunen, zuigen en het kletsen van zwetende lichamen op elkaar, maar ze kon niets van de activiteit onderscheiden. Ze ging op de tenen staan en fluisterde Martin in het oor: "Laten we dichter bij het licht gaan. Ik kan geen barst zien!"
Gehoorzaam bewoog hij zich behoedzaam langs de uiterste wand en hield haar achter zich. In het midden van de wand bleven ze staan. Ze duwde haar rug tegen de wand en haar enkel raakte een warme stoompijp.
De scene werd nu duidelijker. Ze staarde gefascineerd naar de lichamen die ineengestrengeld op de vloer lagen, enkel op elkaar, andere op hun zij maar ondersteboven...
Ze hoorde Martin iets mompelen en keerde zich om in het duister te turen. Ze kon vaag de vorm van zijn lichaam zien met de rode gloed op de handdoek rond zijn middel. Iemand was hem genaderd. Ze stonden dicht bijeen.

"Hoho!" hoorde ze een vrouwenstem uitroepen. "Jij bent precies wat ik mijn hele leven gezocht heb."
De handdoek werd weggetrokken en nu kon ze de ene vorm niet meer van de andere onderscheiden. Opeens voelde ze zich, beroofd van Martin's bescherming, buitengewoon kwetsbaar. Ze vroeg zich af wat er zou gebeuren als een van de homo's er achter kwam dat ze was binnengeslopen in hun grondgebied? In haar ijver, om hen te kunnen lachen had ze niet gedacht aan de gevaren die ze kon lopen.
Ze drukte zich nog vaster tegen de wand aan terwijl ze het schouwspel volgde en ze wenste dat Martin spoedig een eind zou maken aan wat hij begonnen was en haar te hulp snellen.
Ze wist dat hij zijn genot vond bij een van de mietjes en het verbaasde haar vast te stellen dat ze helemaal niet jaloers was. Ze vond het zelfs lollig.

Haar eigen libido stapelde zich op. Ze voelde opnieuw die vertrouwde sensatie in haar bekken. Hier krijg je geen kans, ze ze tot zichzelf, vergeet het maar!
Toch maakte de aanblik van al die mannenlijven, het horen van al dat kreunen en het opsnuiven van de scherpe geur van seks dat haar libido nog hoger oplaaide. Bijna zonder zich te realiseren wat ze gedaan had, bracht ze haar hand onder haar handdoek en streelde de lellen van haar kut, wat haar passie opdreef tot ongekende hoogten.
Zoiets zou een vrouw gek kunnen maken, dacht ze.
Het is alsof je voor een een doos heerlijke pralines staat terwijl je op dieet leeft en naar een lekker hapje hunkert.
Opeens werd ze zich bewust van de gedaante die aan haar linkerelleboog stond.
Hij stond daar zonder te bewegen of iets te zeggen, waarschijnlijk evenzeer door het schouwspel gebiologeerd als zij het was. Ze ontwaarde de omtrek van een been met de voet steunend tegen de wand achter hem. Ze voelde dat ze in zichzelf aan het berekenen was wat voor risico ze liep door hem aan te spreken.

Het moest wel zo zijn dat sommige van deze basterds biseksueel waren, dacht ze. Maar was de man naast haar er een van? Ze wist niet beter dan dat hij een rasechte flikker kon zijn die hysterisch zou gillen als hij ontdekte dat een vrouw hem probeerde te verleiden.
Ze ging een stap dichter en leunde naast hem tegen de wand aan. Ze hoorde hem zwaar en hortend ademhalen, een teken dat hij opgehitst was door het schouwspel waarvan hij getuige was. Ze stak een arm uit en streelde met haar hand over zijn been, tot in zijn naakte bekken. Ze voelde de reactie van zijn lichaam en het was alsof er een golf over hem spoelde. Klaarblijkelijk was hij zich van haar aanwezigheid niet eerder bewust geweest. Haar hand gleed over het zachtere vlees van zijn abdomen en zakte lager in het nest van zijn pubes om de harde, solide wortel van zijn penis te ontdekken.
Ze wond er haar vingers rond en knaap zacht en liet haar hand dan tot aan zijn eikel glijden.
Het leek haar dat haar hand een eeuwigheid in beweging bleef, voor ze de eikel van zijn lul bereikte. Ze opende de hand en probeerde met gestrekte vingers zijn lengte te meten.

God, wat was hij groot! Even groot als Martin's formidabele fallus en wellicht wel dikker!
De man duwde zich af van de wand en keerde zich naar haar toe. Ze had gewild slechts heel eventjes wat meer licht te hebben om zijn gezicht en lichaam duidelijk te kunnen onderscheiden.
Ze hield de adem in toen hij dichter bij haar kwam en ze wachtte tot hij zou ontdekken dat ze geen man was, maar een vrouw op verboden terrein. Als hij in paniek raakte, zou ze nog altijd naar de uitgang kunnen rennen alvorens hij de tijd had gekregen om zich te realiseren wat er gebeurd was.
Als hij haar niet totaal vergeten had, zou Martin dadelijk de situatie doorzien en haar vlucht dekken.
De arm van de man kwam omhoog en raakte haar schouder. Zijn aanraking voelde warm aan, zelfs op het hete vlees. Toen zijn hand lager zakte en de zware heuvels van haar borsten ontdekte, hoorde ze hem naar lucht happen en zijn hand in paniek terugtrekken.

"Jij bent een..."
Ze tastte naar zijn gezicht en klemde haar hand op zijn mond. Toen ze de stramheid uit zijn lichaam voelde wijken, bracht ze haar hand naar het middelpunt van zijn bekken. Ze omklemde met een hand zijn testikels en begon met de andere zijn kloppende lul te masseren. Ze voelde hem nog groter en dikker worden. Ze trok de handdoek van haar schouder en nestelde zich in de 
curve van zijn lijf en voelde zijn stijve fallus die op haar zachte buik drukte.
Toen zijn handen dan loskwamen van zijn lendenen en haar taille omspanden en neergleden naar haar vlezige billen, werd het haar te machtig. Hij legde zijn hoofd in de welving van haar hals en bedekte haar schouder met zoenen.
Met zijn tong uit zijn mond trok hij een spoor van speeksel van haar hals naar de tepel van haar rechtertiet. Met zijn mond vastgezogen aan haar borst kneep ze de ogen dicht en gaf zich totaal over aan de passie van het moment.

Weer een record, maakte ze zichzelf wijs. Ze was waarschijnlijk de eerste vrouw die geneukt werd in een badhuis voor homoseksuelen!
Opeens stapte hij van haar weg. Eerst bracht het haar van streek, maar dan realiseerde ze zich dat hij een plekje zocht waar hij haar op de vloer kon neerleggen.
Het was hopeloos.
Het kleinste plekje dat nog niet bezet was, werd als doorgang gebruikt. Opnieuw raakte ze die stoompijp aan aan. Ze raapte haar handdoek op die gevallen was, legde hem op de stoompijp, ging erop staan en trok de man naar zich toe. De bijkomende hoogte bracht haar lichtjes boven het gewenste peil. Toen ze hem de kop van zijn lul tussen haar benen voelde wringen, stelde ze vast dat die langs onder in haar kut geramd werd.
De eikel gleed naar binnen en rekte de wanden van haar kut open om hem te ontvangen. Ze sloeg de armen rond de hals van de man en klampte zich aan hem vast toen de heerlijke pijn van het binnendringen door haar lijf vlamde. Nu zat de eikel er helemaal in en wrong zich langs de samentrekkende wanden verder naar de diepte van haar hele wezen.
Toen hij tegen haar aanbonsde, voelde ze de ruwe pleister van de wand haar heupen en rug schrijnen. Ze voelde aan het samentrekken van zijn spieren dat hij zich op de tenen had gezet om elke centimeter van zijn roede in haar hongerige kut te kunnen rammen.

In plaats van zich terug te trekken, liet hij zich op de ballen van zijn voeten zakken en dan voelde ze zijn eikel  terugtrekken.
Toen hij met de heupen schudde om nog verder terug te trekken tot zijn eikel bijna uit haar kut gleed, gooide ze het hoofd in de nek en jengelde van genot.
Ze stootte het hoofd tegen de wand aan en hoorde het in haar oren tuiten.
Hij dook terug in haar, tot aan zijn kloten en zij doorploegde zijn rug met haar vingernagels om hem nog dichterbij te halen. Zijn gekreun vermengde zich met dat van de mannen op de vloer en ze beet op de tong om niet te gillen.
Niet ophouden! had ze willen schreeuwen. Hou nooit op met me te neuken!
Ze waagde het echter niet zelfs maar te fluisteren, uit angst dat een van de mannen haar onmiskenbaar vrouwelijke stem zou herkennen en alarm slaan. Ze wou niets ondernemen wat een eind had kunnen stellen aan 't rammen van de mannenlul in haar naar liefde hunkerende kut, wat zo overheerlijk aanvoelde.

Nog nooit had ze zich seksueel zo voldaan gevoeld; zelfs met Martin niet, de beste man die ze totnogtoe gekend had. Zelfs hij kon het niet opnemen tegen de onbekende die haar nu krankzinnig maakte van passie. Ze klampte zich aan hem vast, zonder zich er rekenschap van te geven dat haar handdoek van de stoompijp was afgegleden en haar voetzolen schroeide.
Toen hij zijn hoofd tussen haar tieten borg en ze hem aan haar vlees voelde likken en zuigen, begon ze te rillen en de heupen voor- en achteruit te wippen tegen de ruwe wand om zijn fantastische fallus tegemoet te gaan.
Ze greep hem bij de haren en trok woest zijn hoofd tussen haar borsten, zonder acht te slaan op de pogingen die hij deed om te voorkomen dat de brug van zijn neus ingedrukt werd.
Dan voelde ze opeens zijn lijf verstrammen. Ze wist dat hij klaarkwam... Ze voelde de kop van zijn fallus nog dikker worden en zijn stoten werden trager maar dieper.
Nog altijd met de armen rond zijn hals, sloeg ze de benen rond zijn lendenen en werkte zich omhoog en weer omlaag op de stijve lul, die haar ramde.
Even later kwam ook zij tot orgasme.
Toen haar lijf al zijn kracht scheen te verliezen, bleef ze aan zijn hals hangen met zijn verslappende lul nog in haar kut. Zo zou ze eeuwig zijn blijven hangen als hij zijn handen niet in haar oksels had gezet en haar vrij gemaakt had.
Hij zette haar tegen de wand en, zich omkerend zonder nog een woord te uiten verwijderde hij zich.

Terwijl hij in de duisternis verdween, voelde ze een nijpende drang om zijn gezicht te zien. Hoe kon ze hem laten gaan zonder te weten hoe hij eruit zag? En als ze hem dan later op straat ontmoette en hem niet herkende? Het zou haar nog meer frustreren dan als ze Martin meende te herkennen in ieder neger die ze zag!
Ze duwde zich van de wand af en volgde hem door de donkere kamer naar de deur.
Ze struikelde twee keer over onzichtbare lichamen die op de vloer lagen, maar slaagde er toch in kort op de hielen van de onbekende te blijven. Toen hij de deur van de uitgang opentrok, zag ze zijn gedaante in de deuropening staan, belicht door het rode lampje. Op dit moment leek hij haar vaag vertrouwd, maar nog meer toen hij zich half omdraaide om de deur te sluiten. Dan trof de herkenning haar als een slag in de maag.

Ze strompelde verder en greep zich vast aan een naakt lichaam om niet te vallen. Ze voelde dat ze weggeduwd werd en deed wanhopige pogingen om het evenwicht te bewaren. Toen ze op de grond viel, begon ze te gillen. Het was niet de pijn, veroorzaakt door haar val, die haar deed gillen. Wat haar zo vreselijk van streek bracht was de wetenschap dat de man die haar geneukt had, de man die haar had opgevoerd tot het hoogste toppen van genot dat ze ooit gekend had, niemand anders was dan haar eigen echtgenoot!