*** HOOFDSTUK 9 ***

Het was Julia of alle stoppen in haar hersens waren doorgeslagen en ze in een
roze bewusteloosheid zweefde. Toen ze weer tot zichzelf kwam, zat Sandra op
handen en knieen over haar heen gebogen, de borstjes hingen puntig omlaag,
de adem ging met horten en stoten. Julia strekte de armen uit en sloeg ze om
de rug van het meisje.
"Je hebt me volmaakt gelukkig gemaakt, kleintje... Je hebt er een rare manier
voor gebruikt, maar toch was het heerlijk... daarvoor moet je verliefd en
ontaard zijn. Ik vraag me alleen af, waar heb je dat idee vandaan om me te
chanteren? Ze recht op het doel af, zonder aarzeling, heb je me gedwongen
me voor je uit te kleden. Die brutaliteit van je overbluft me zo, dat ik
gewoon de fut niet meer had me te verzetten."
Zij lagen op de rug naast elkaar, de benen gespreid. Nonchalant speelde Sandra
met haar tante's borsten, liet de handen over haar buik zweven en kwam van
tijd tot tijd bij de nog kletsnatte gleuf terecht. Zacht en kalm begon ze van
Simone te vertellen, van de ervaringen die zij met haar collega had opgedaan.
"Dus feitelijk hij zij je zo gemaakt", stelde Julia vast. "Nu verbaas ik me
niet meer over wat je met mij hebt durven doen. Niet dat ik ergens spijt van
heb", voegde ze er haastig aan toe. "Allesbehalve. Ik wil jouw vriendin zijn,
net als die Simone, die ik graag eens zou willen ontmoeten. Tante en nicht,
die elkaar de vagina uitlikken en afzuigen, bij elkaar vingeren en als meiden
van het laagste allooi elkaar klaarmaken... Het is bijna bloedschande. Die
gedachte windt me op. Nu weet ik pas, dat ik nooit echt, volmaakt sexueel
plezier gekend heb..."
"Ondanks dat met vader...?"
"Ja, ondanks dat... Eigenlijk was dat iets banaals, zonder kunst of franje...
Met jou is het zo helemaal anders... zo warm..."
"Toch zou ik denken... dat het je plezier moest doen... dat je er toch wel zin
in moest hebben gehad..."
"Vanzelfsprekend... Het is iets dat ik al lang in mijn hoofd had. Ik vind je
vader een heel knappe man, veel knapper dan Edmond. En toen die dat met je
moeder ziek en jij weg... De gelegenheid was gunstig... Het kon eigenlijk niet
missen. We hebben een tijdje tegenover elkaar gezeten, gewoon zitten wachten
tot het komen zou. Toen hebben we elkaar gekust. Onze handen zijn gaan dwalen.
Je vader heeft met betast en ik heb hem zijn gang laten gaan. Het risico dat
in deze situatie opgesloten lag, dreef ons als het ware nog meer..."
"Raakte vader je kut aan?"
"Ja... Maar eerst begon hij met mijn borsten te spelen. Hij vindt ze ook mooi,
mooier en groter dan die van je moeder. Toen zijn hand afdwaalde naar beneden
en ik mijn rokken had opgetrokken, heb ik zijn broek losgeritst."
"En toen werd het rukken en vingeren?"
"Ja... als je het zo wilt noemen. Nooit had iemand dat nog bij me gedaan.
Edmond zou er niet aan denken mij daar te strelen, voordat... Hij heeft niet
de minste fantasie... En ik ook, ik vond het heerlijk dat harde dinge in m'n
handen te voelen... Ik genoot zo, dat ik erin heb toegestemd naar jouw kamer
te gaan en me daar helemaal uit te kleden. Weet je dat het voor mij de eerste
keer was, dat ik een man helemaal naakt zag? Kun je nagaan wat een saaie boel
het met mijn man is... Toch moet ik van aanleg een sloerie zijn, het moet me
wel in het bloed zitten. Eerst de vader en nou de dochter. Maar ik heb nergens
spijt van..."
"Non, je ne regrette rien", neuriede Sandra plagerig. "Vertel me 'ns, Edith
Piaf", voegde ze er vertrouwelijk aan toe. "Heeft 'ie een grote...?"
"Een grote wat?"
"Doe niet zo flauw... Je weet heel goed wat ik bedoel. Een grote fluit
natuurlijk..."
"O, Sandra, hoe durf je...?"
"Wat zou dat? Ik denk dat alle vrouwen nieuwsgierig zijn te weten of een man
een grote pik heeft. Ze zouden maar wat graag elke gulp even openmaken om 'm
te meten, lengte en dikte, en het gewicht van de ballen... Ze zijn net
loerende beesten. Bah... Net of er niks anders bestaat..."
"Wat bedoel je?"
"Simone heeft zo'n namaakding... Ik vraag me af of in dit geval de namaak niet
beter is dan het origineel... Wat afmetingen betreft... is het misschien wel
beter..."
"Je schijnt op de hoogte te zijn..."
"Ik heb er ervaring mee. Door Simone. Toen ik haar er mee bezig zag, kreeg ik
er ook zin in... Ik heb haar gevraagd me te verkrachten... ruwweg, zoals een
bruut een jong meisje neemt. God, dat deed pijn, maar naderhand... wat een
heerlijk gevoel."
"Hoe ziet zo'n ding eruit?"
"Net als dat ding, waarmee jij af en toe wordt gepookt... lang, mooi, met
dikke aderen erop... de kop gespleten... een beetje agressief... Zelfs als je
eraan gewend bent, vraag je je elke keer nog af of hij er wel in zal gaan.
Maar ein gaat-ie, helemaal, Jezus, alleen het gezicht al doet je kut
overlopen. Uit angst spreid je de benen zover mogelijk en dan glijdt-ie wel.
Ik zou er best een willen hebben. Weet je dat ze zoiets een dildo noemen?"
"Nee. Ik heb er nog nooit een gezien. Ik wist niet dat ze zulke dingen
maken... Toch wel nuttig... denk eens aan al die alleenstaande vrouwen,
weduwen, nonnen, oude vrijsters... die moeten toch dezelfde verlangens hebben
als iedereen... Gelukkig dat ze zich dan met zo'n ding kunnen behelpen...
Is-ie duur? En moeilijk te krijgen zeker? Het zal wel verboden zijn zoiets te
verkopen. In strijd met de goede zeden ofzo..."
"Dat spreekt vanzelf... maar wat geeft 't. Niemand weet 't toch wat een vrouw
doet als ze alleen is?"
"En jij, zo jong nog, en hoe je praat. Ik kan mijn oren niet geloven. Jij
staat voor niets, he?"
"En jij, toen je zo oud was als ik? Was je een schuchter meisje, dat de ogen
neersloeg in aanwezigheid van een man en welopgevoed bloosde?"
"Zo'n beetje wel... Of eigenlijk, was ik helemaal wel zo, toen."
"Heeft het lang geduurd voordat je er iets van afwist, wat er tussen een man
en een vrouw gebeurt als ze van elkaar houden? Voordat je wist wat een orgasme
was?"
"Dat is me van de ene dag op de andere duidelijk gemaakt, zonder dat er van
liefhebben sprake was. Jouw moeder was toen nog op kostschool. Ik was alleen
met mijn ouders en nogal aan mijn lot overgelaten. Ik kon zo'n beetje doen wat
ik wilde. Wij woonden in een huis dat naast een wat vervallen landgoed lag. We
noemden 't het kasteel, ofschoon het helemaal geen echt kasteel was. Het was
meer een groot herenhuis met een hoop kamers, die als een allegaartje in de
loop der jaren waren aangebouwd.
De bewoonster was iemand, die wij 'de vreemdelinge' noemden, omdat ze
god-weet-waar ze vandaan kwam. Ze was elegant, klein en mager, maar bijzonder
levendig. Als kind keek ik op naar haar, de 'kasteelvrouwe'. Ik vond haar
deftig, machtig en heel rijk. In feite was dat niet zo. Het 'kasteel' was wel
een beetje opgelapt toen zij er kwam wonen, maar het dak lekte flink hier en
daar, verschillende kamers waren onbewoonbaar en sommige muren niet al te
stevig.
Op mijn wandelingen kwam ik de 'kasteelvrouwe' vaak tegen en we spraken met
elkaar, zodat ik tenslotte ook geregeld bij haar thuis kwam. Een vreemd huis
was het. Een allegaartje ook van meubelen. Meest wel mooite dingen, maar
weinig bij elkaar passend, oosters, empire en ook heel gewone rommel... Alleen
het bed was iets heel bijzonders: ebbenhout ingelegd met ivoor en paarlemoer.
Ik herinner me nog dat, toen ik het voor het eerst zag, ik overdonderd werd
door de enorme grootte van het ding.
De 'kasteelvrouwe' mocht me graag en op het laatst was ik bij haar kind aan
huis. Ik liep in en uit, snuffelde overal in het enorme huis rond en vaak was
ik er uren zonder dat ik haar zelfs tegenkwam. Op een van mijn speurtochten
ontdekte ik een geheim deel, een maker met een verborgen trap en gang.
Toch waren er ook dingen in dat huis waarvan ik geen weet had. Het was
bijvoorbeeld nooit bij me opgekomen dat de 'kasteelvrouwe' een priveleven erop
nahield. Ik zag haar altijd alleen of met haar huishoudster. Verder leek ze me
een soort publieke figuur, zonder eigen leven buiten het ook van de mensen.
Maar op zekere middag...
Ik had vrij en wandelde weer, als zo vaak, het 'kasteel' binnen. Het was
doodstil. Misschien liep ik daarom ook wel heel zachtjes en kwam het verlangen
bij me op het grote bed weer eens te zien, met te vergapen aan het glanzende
zwarte hout, de glans van het paarlemoer en het gladde ivoor. Echt zo'n
meisjesdroom. Ik nam de geheime trap, die bedekt was met stof, en kwam uit op
de kamer die met een verborgen opening uitzicht gaf op de slaapkamer van de
'kasteelvrouwe'. Ik weet wel zeker dat zij niets afwist van de trap, noch van
die opening, die schuil ging in de schaduw van de plafondbalken.
Ik hield de adem in, toen ik de 'kasteelvrouwe' op bed uitgestrekt zag liggen,
alleen gekleed in kousen. Heel donkere, rookkleurige kousen. Eerst dacht ik
even dat het een onbekende was, die daar zo onbeschaamd lag uitgestrekt op
de zwarte sprei, maar al gauw herkende ik haar blonde haar en hoog opgestoken
kapsel. Wat me het meest verbaasde was dat deze vrouw, die ik met haar 48 jaar
erg oud vond, een jongemeisjeslichaam had. Haar heel kleine borstjes wezen
brutaal naar boven en onder aan haar platte buik had ze een blond, krullend
vachtje, dat het roze vlees eronder liet doorschijnen.
Lange tijd keek ik op haar neer, terwijl mijn hart bonkte wegens mijn
driestheid. Als ze me betrapte, zo dacht ik, zou ze me geducht de les lezen
en dan de deur wijzen, voorgoed. Ik hield me muisstil.
Toch schaamde ik me ook. Ik voelde heel sterk dat ik iets erg lelijks deed
tegenover de 'kasteelvrouwe' en keek naar iets, dat niet voor mijn ogen
bestemd was... Maar het boeide me zo, dat ik me niet kon losrukken. Zij lag
bijna bewegingsloos, de dijen licht gebogen, de borsten roerloos en de armen
omhoog.
Van tijd tot tijd zuchtte ze. Zo luid dat ik het in mijn schuilplaats horen
kon. Toen strekte zij zich uit, spreidde armen en benen en lichtte het bekken
op. Toen ze de ogen weer sloot, zag ik een van haar handen over haar buik
glijden op weg naar de binnenkant van haar dijen. Ik begreep niet, waarom ze
geen kleren aan had, zo maar overdag in bed lag en niet eens sliep bovendien.
Enkele ogenblikken later werden mijn vragen beantwoord en het leek og het
antwoord vanzelfsprekend was. Ik wist nog niet precies wat volwassenen deden,
maar ik had toch wel de klok horen luiden...
De deur van de kamer ging open. Er kwam een man binnen, die de deur achter
zich op slot deed en aan de voet van het bed bleef staan. Het was Marcel, de
zoon van de boer, die de boerderij naast het landgoed pachtte. Ik mocht hem
niet erg, want het was een echte boerse kerel. Zijn brede, ruige bouw maakte
me een beetje bang. Hij was bruut in zijn bewegingen en zijn stem was meer
geschikt om met paarden en vee te praten dan met mensen.
De 'kasteelvrouwe' bewoog zich niet. Met haar hand bleef zij zich tussen de
dijen strelen, terwijl een vage glimlach om haar lippen speelde...
"Wat ben je laat", zei ze. "Ik wacht al een uur op je..."
"Ik kon niet eerder", gromde de man. "Ik heb nog beesten te verzorgen..."
"En natuurlijk had je vrouw je nog nodig?"
"Nee", zei de man terwijl hij de schouders ophaalde. "Die werkt ver van huis."
Hij deed een paar passen en ging naast heb bed staan. Hij boog zich over de
vrouw heen, die de armen om zijn nek sloeg, hem naar zich toe trok en hongerig
zijn mond kuste. Tegelijkertijd zocht een van haar handen Marcel's broek,
knoopte die los. Zij greep in zijn gulp en ik zag dat zij er een grote vlezige
tak uithaalde, die bruin van kleur was en eindigde in een rode knop, net als
een stamper. Ik wist dat mannen iets dergelijks hadden, maar gezien had ik er
nog nooit een... Ik keek verschrikt naar de grootte ervan en die blote
trillende kop deed me rillen.
Het ding trilde alsof het stuipen had. De vrouw op bed omvatte het ding met
beide handen en bewoog 'm op en neer met regelmatige slagen, terwijl ze
ingespannen naar haar werk keek.
Marcel's gezicht had een strakke lijn aangenomen, zodat ik hem haast niet meer
herkende. Het leek wel of hij een stompzinnig, dierlijk masker had voorgedaan.
De 'kasteelvrouwe' scheen intussen veel genoegen van haar werk te beleven. Zij
had de knieen gekromd en toonde onbeschaamd haar naakte spleet, terwijl zij
haar bekken op en neer bewoog. Zij glimlachte met open mond, waaruit de tong
naar buiten stak.
"Wat heb je toch een prachtig apparaat", zei ze. "Fijn om mee te spelen als
hij goed stijf staat. En voor mij wordt hij gauw stijf, he? Ik weet hem wel
zo te krijgen..."
Marcel stootte een geknor uit. Luid zuchtte hij toen de vrouw met haar vingers
de glanzende huid van zijn eikel aanraakte. Toen zij daarop met haar hand in
zijn gulp dook en zijn lid deed zwaaien door hem bij de ballen te pakken,
kreunde hij en greep de 'kasteelvrouwe' tussen de benen."
"Vinger me", zei ze. "Je weet dat ik dat graag heb... Ik ben geen hupsakee-
vrouw van zo erop en eraf, als jouw vrouw. Met mij vermaak je je... omdat ik
verdorven ben. Ik houd van liefdesspel. Ik ben geil... Ik ben tot alles
bereid... Kom... het is tijd... ik moet je piemel naakt zien, zodat ik je kan
bewonderen..."
Marcel deed een stap achteruit en ontkleedde zich snel. De kleren liet hij
achteloos op de grond vallen.
Zijn lichaam leek wel uit een boomstam gesneden, een en al brute kracht. Een
soort menselijk dier, bijna stom, dat in een stompzinnige grijns zijn tanden
toonde. Ik wist nog niet dat liefdesspel soms die vorm heeft, of het nu om
mannen of om vrouwen gaat. Helemaal naakt nu, kwam hij weer naar het bed en
liet zich opnieuw bij zijn lul pakken. De 'kasteelvrouwe' manipuleerde hem met
verdubbelde kracht. Ik zag haar ogen glinsteren. Zij leek wel een tovenares
wier bleke vlees in brand scheen te staan. Zij was dronken van wellust en
schaamteloosheid.
Het schouwspel bracht me in verwarring. Het leek me dat die twee iets heel
slechts deden. Nog nooit had ik iets dergelijks gezien. Mijn moeder had me
gewaarschuwd tegen mannen. Ik mocht me niet laten aanspreken of iets aannemen.
Dus dit was wat mannen deden. Het was slecht en een groot geheim en het feit
dat ik daar ongemerkt naar stond te kijken, beangstigde me.
En boeide me ook. Ik was verbaasd te zien dat de vrouw zich heel gewillig tot
dat soort dingen leende. Uitzinnig en zonder schaamte. De boer daarentegen
was vrij passief en gaf weinig tekenen van vreugde. Hij kreunde en steunde
soms onder de wilde aanvallen van de vrouw.
Zij schudde en rukte wild aan die stijve lat en het leek me toe of hij onder
haar handen nog stijver en dikker werd. Toen zij hem even losliet, veerde hij
omhoog als een gummistok, zwaaide links en rechts en draaide rond op zijn
basis.
De vrouw gebruikte nu weer beide handen. Met gevouwen handen omvatte zij zijn
piemel en masseerde de knop tussen haar omhooggestoken duimen, telkens als ze
de voorhuid eraf trok. Wijdbeens ging zij op de hurken zitten en drukte haar
vooruitgestoken lippen op dat gezwollen ding. Marcel duwde zijn tamp tegen
haar mond en stootte door, terwijl hij haar hoofd in de handen nam.
Tegelijkertijd boog hij zich voorover, zodat hij met de hand bij haar borsten
kon komen. Ruw kneedde hij het zachte vlees tot de tepels stijd werden als
rode kersen.
"Ja, ja, mijn borsten... knijp erin... doe me pijn..." kreunde de vrouw
terwijl ze het hoofd afwendde zodat zijn sexpaal eruit glipte. "Ik zal je in
je ballen knijpen, je heerlijke mannenballen."
De eikel glom van het speeksel en ik zag een druppel wit, kleverig vocht naar
buiten komen. De schommelende zak eronder was enorm. Het leek me toe alsof
dat harige geplooide ding twee eieren bevatte. Het zag er allemaal zo
agressief uit en maakte me bang. Maar de 'kasteelvrouwe' scheen er helemaal
niet bang voor te zijn. Zij aanbad dat afschuwelijke ding. Toen Marcel de
hand tussen haar dijen bracht, opende ze deze nog verder en bood haar spleet
aan de ruwe boerenknuisten. Een liederlijke grijns speelde om haar mond.
"Je had nog nooit een vrouw gevingerd. Dat heb ik je geleerd. Daar kan ik niet
buiten. Ik moet gevingerd worden voor ik geveegd word... o, ga door... daar
houd ik zo van. Ik was al witheet voordat je kwam, maar nu..."
Ik hield me nog steeds muisstil, bang dat de geringste beweging mij zou
verraden. Ik was vooral bang voor Marcel, die ik tot alles in staat achtte.
Maar mijn ogen waren des te actiever en tussen mijn benen voelde ik me warm
worden. Het leek me wel, dat die beiden zich erg vermaakten. Zij legden zich
zo toe op wat zij deden, dat het wel erg fijn moest zijn. Van onwetend meisje
werd ik plotseling een vermoedende vrouw en ik begreep, dat wat zij daar
deden, iets heel belangrijks was.
Ze gingen zo op in hun spel, dat ik best de kamer had kunnen binnenkomen,
alleen van Marcel was ik niet zeker. Ik zekere zin genoot ik om ze daar zo
ongeremd op dat bed bezig te zien en die vrouw dingen horen zeggen, die mijn
jonge oren deden tuiten.
Zij zaten nu in het midden van het bed op de knieen. Zij wreef haar bosje
tegen de piemel van de man, die stijf als een kaars tussen hen in stond.
Marcel had haar bij de billen gegrepen en kuste haar op de mond, terwijl hij
haar tieten tegen zijn behaarde borst platdrukte. Toen duwde ze hem weg, boog
zich voorover en greep zijn roede weer in beide handen. Zij wrong hem en kneep
erin, waarbij ze de eikel boven haar handen liet uitpuilen.
"Ik ga je afzuigen", zei ze. "Je flink afzuigen. Een lul pijpen is het fijnste
dat er is. Ik heb er al heel wat gepijpt in mijn leven. Ik ben al begonnen
toen ik maar nauwelijks kind af was. Dat komt doordat ik een bewonderaarster
ben van het mannelijk lid. Doe ik het niet goed?"
Marcel knorde iets onverstaanbaars. Hij greep haar bij de haren en boog haar
hoofd achterover. Zij opende de mond en trok de peniskop naar zich toe. Toen
ze hem in de mond had, bracht zij haar hoofd weer naar voren en zette zich
in beweging, op en neer.
Maar Marcel liet haar niet begaan. Hij trok hem terug uit haar mond, sloeg
de armen om haar lichaam en strekte haar languit. Hij ging half over haar heen
liggen en zette de mond aan haar wijd geopende spleet.
"Ja, ja!" riep ze uit. "Bef me. Lik en zuig aan me... tegelijk... je tong naar
binnen... o, wat doet me dat wat... Kom nu met je paal... je dikke sexpaal in
m'n mond... samen..."
Zo gingen ze een tijdje voort. Ik zag de dikke billen van Marcel, die van tijd
tot tijd opwipten en dan meteen weer met een doffe klets neerkwam. Ik stelde
me voor hoe die geweldige lul in de mond van de vrouw gedreven werd. Het moest
haar wel aangenaam zijn, want ze speelde koortsachtig met de ballen, die ik
tussen de harige dijen van de man achteruit zag hangen.
Ik had nog niet alles gezien. De 'kasteelvrouwe' verbrak de omhelzing. Met
gevouwen benen en gespreide knieen, wierp zij zich op de rug, de billen
steunend op een kussen, de borsten omhoog. Marcel zat op de knieen, zijn lul,
nat van het speeksel, als een lans naar voren. Hij wachtte.
"Kom", zei de vrouw. "Prik me erop... tot aan het gevest... kom op met je
lul... nu ben ik zover... vul me helemaal tot aan mijn strot."
Hij wierp zich voorover, nam zijn lid in de vingers en plaatste de kop tegen
haar doos, die rood van opwinding geworden was. Zij hielp mee. De vrouw
kreunde en Marcel loeide als een stier.
"Ja, Marcel, hij gaat naat binnen... Goed zo... de eikel voorop als een
stormram. Fijn is het, zo helemaal gevuld te zijn door die grote brok van
jou... vooruit... dieper... dieper... Naai me... neuk me... ram erop los...
Spiets me door m'n hele lichaam heen... Laat je grote lul galopperen... voel
'ns hoe nat ik ben... een warme zee... o, wat houd ik van je... weer...
weer... harder... het komt... o, neukerd, het komt..."
Marcel leek op de vrouw heen en weer te springen. Het was net een worsteling
en hij ging zo woest te keer dat ik dacht botten te horen kraken.
Zij slaakte een schreeuw, haar buik schokte omhoog. Haar lichaam leek een
gespannen boog, terwijl Marcel zich moest vasthouden om niet uit het zadel te
worden geworpen. De schreeuw ging over in een langgerkt gereutel.
Tenslotte viel zij neer, de ledematen gespreid. Later stond zij op en ging
tegenover Marcel staan, die op een zij bleef liggen. Met gespreide dijen
bestudeerde zij haar kut, terwijl Marcel geinteresseerd toekeek. Ik zag een
lange witte draad met een klodder eraan uit haar buik naar beneden hangen, die
lang heen en weer bleef slingeren om tenslotte tussen haar benen op het kleed
te vallen.
"Zie je wat je me allemaal hebt ingespoten, geilaard?" zei zei lachend. "Jij
hebt altijd de kloten vol, he? Bij mij kan het niet genoeg zijn... golven...
klotsen moet het..."
Toen zij van het bed wegliep, verliet ik mijn schuilplaats en het 'kasteel'.
Het werd me te link. Van die dag af was ik veranderd. Ik begon aan sex te
denken en aan niets anders. Dat was niet altijd zo leuk. Ik bedacht dat veel
vrouwen veel soorten plezier kenden en dat ik nog niets gehad had. Ik was
laat en bang te laat te zijn..."
"Niks hoor", verzekerde Sandra haar. "Het is nooit te laat... ik geloof dat
je pas nu goed op dreef komt."
"Jij hebt me wel wat geleerd, dat is waar", gaf Julia toe. "En heel prettige
dingen ook. Vroeger dacht ik alleen maar... ik fantaseerde avonturen...
vreemde avonturen, soms lief en soms wreed, maar altijd vreemd. Vaak ben ik
in gedachten teruggegaan naar de schuilplaats, vanwaar ik ze verrast had. Dan
zag ik Marcel met zijn grote pik... naakt, stijf, dreigend... en dan was ik
het, in plaats van de 'kasteelvrouwe', die werd genomen en in extase
gebracht... Ik had afschuw van mezelf omdat ik zulke dingen dacht, er zelfs
plezier in had en erover uitwijdde."
"Jammer, tante, dat je zo lang netjes gebleven bent", zei Sandra. "Maar van
nu af..."
Haar handen gleden weer over warm meegevend vlees. Vochtige handen.
"Met de mond, Julia", zei het meisje. "Op elkaar... met het hoofd tussen de
benen... met mond en tong..."
"O ja, Sandra, met de mond... ik ga je oppeuzelen, snuffelen aan je haartjes,
knabbelen aan je knopje en je liefdessap drinken."
Hijgend vielen ze op elkaar. Onder het likken aan elkaars grot, zuchtten ze,
spraken woorden die alleen zij begrepen, geile woorden, die naar buiten
moesten komen... van onder uit de keel... omdat ze nog maar een vlees waren...
een dolzinnige verliefdheid... gereed om genot op genot te stapelen...