“Kan ik hier naar binnen?”, vraag ik de jongeman aan het loket, “het is wel zo verschrikkelijk heet!” De kaartjesverkoper glimlacht en zegt: “ja, maar u moet weten, de film is allang begonnen”. Buiten brandt de zon vijfendertig graden op de trottoirtegels, waardoor mijn zin in winkelen is vergaan. Was ik maar het zwembad gegaan, zoals zoveel mensen, of was ik maar thuis onder de parasol gebleven. Koud bronwater, gevolgd door een ijsje, hebben me niet afgekoeld. En dat terwijl ik nauwelijks meer draag dan een flinterdun zomerjurkje, wit met rode bloemetjes. En dan zie ik de bioscoop. De gevel glinstert in de verzengende zon. “Airco!”, flitst er door mijn hoofd. En dat doet me flink door stappen, de koelte tegemoet. In gedachten zie ik me in een compleet lege zaal zitten, naar de één of andere film kijkend, maar wel lekker koud, heerlijk koud…

“Zit ik er alleen?”, vraag ik, waarop de jongeman gedwee antwoordt: “nee mevrouw, er zitten nog twee personen in de zaal”. Het maakt me niet veel uit dat de film al begonnen is, ik betaal en loop door. De bioscoopzaal binnen gelopen, heb ik de plaatsen voor het uitkiezen. Dat valt eerst niet mee, daar mijn ogen moeten wennen aan het donker. Maar dan besluit ik een mooi plekje uit te kiezen aan het gangpad. Dan kan ik later gemakkelijk een koel drankje bestellen.

Langzaam krijg ik meer zicht en gaan mijn ogen op zoek naar de andere filmkijkers. Maar hoe ik ook zoek, ik zie een paar rijen voor me maar één enkel hoofd boven de stoelleuning uitsteken. “Die andere zal wel naar de wc zijn”, vermoed ik en zak wat onderuit in het pluche. Op het scherm is een praatfilm bezig, zoveel is duidelijk, want meer dan sprekende hoofden kan ik niet ontdekken. Genietend van de koelte probeer ik het verhaal op te pikken.

Maar dan hoor ik plotseling iets dat ik niet meteen thuis kan brengen, te midden van de Engelstalige conversatie. Het is een duidelijke kreun, terwijl ik op het doek niet iets heb kunnen ontdekken, dat zulk geluid doet vermoeden. Ik sla er eerst geen acht op, maar nauwelijks later hoor ik wederom een kreunend geluid. Dan richt ik me iets op, ik wil ontdekken waar dat geluid vandaan komt. Mijn ogen scannen de half donkere zaal, maar behalve die ene toeschouwer is er toch echt niemand anders in de bioscoopzaal. Of…toch?

De film boeit niet en het lijkt er op, dat er een paar rijen voor me iets spannends aan de gang is. Althans dat vermoeden heb ik, zeker nu er ook flarden van erotisch aandoend gezucht mijn oren bereiken. Ik buk wat omlaag en verlaat onhoorbaar mijn zitplaats. Zou ik zo dichtbij kunnen komen, dat ik werkelijk zicht krijg op wat daar gaande is? Snel steek ik het gangpad over naar de rijen stoelen aan de overkant. Ik verschuil me eerst weer, om af te wachten of ik ben ontdekt. Maar nee, daar krijg ik geen enkel teken van. En dus besluit ik het te wagen en sluip snel een paar rijen vooruit. Tot ik aan het zuchten hoor, dat ik nu wel erg dichtbij moet zijn.

Ik kijk opzij en zie het silhouet van een jongeman. Hij zit onderuit in zijn stoel, zijn benen steken lang uit, wat gemakkelijk kan omdat er een gangpad voor deze rij stoelen loopt. Ook zie ik de gestalte van een meisje. Zij zit tussen de gespreide benen van haar geliefde. Haar hoofd gaat op en neer, waarbij haar paardenstaart heen en weer wiebelt. Ze houdt een enorme erectie in haar hand, die ver boven de schoot van de jongen torent. Haar vuist houdt die penis stevig vast, waarvan de top zich in haar mond bevindt. Het hoofd van de knul gaat soms achterover als hij kreunt, maar ook zie ik hoe hij van tijd tot tijd toekijkt hoe zijn vriendin zijn pik verwent. Het verwarmt me te zien hoe liefdevol dit tweetal van elkaar geniet. Ze gaan zo in elkaar op, dat de film in z'n geheel aan ze voorbij gaat en ze bovendien niet door hebben, dat ze worden bespied. Ik word bevangen door die wetenschap en waag het erop nog dichterbij te kruipen. Ik steek in het donker nogmaals het gangpad over en zit naast de eerste stoel van de lange rij. Slechts één enkele stoel van mij vandaan is het tweetal druk met elkaar. Ik hoor zijn gekreun, maar ook het geluid van haar gelik en geslik van haar mond om zijn harde paal. Ik durf bijna niet te kijken, zo dicht zit ik er op.

Voorzichtig kijk ik over de leuning van de stoel waar ik naast zit. Het schijnsel van een desklampje verlicht het gezicht van het meisje. Ik zie hoe ver ze haar lippen uit elkaar moet doen, om zijn dikke eikel toe te kunnen laten. Het flauwe schijnsel toont mij hoe nat die is van haar spuug. Het is een prachtige, dikke pik, mooi geaderd. Ik kan ook nog net ontwaren hoe de voorhuid, door de lippen van zijn vriendin, over de randen van zijn eikel wordt geschoven. Ik hoor haar sabbelen, maar ook hoe ze zijn pik af en toe met een plopgeluidje aan haar omklemmende mond laat ontglippen. Waarna ze er weer gretig bezit van neemt. Ze houdt haar ogen gesloten, waar ik uit opmaak dat ze erg van zijn mannelijkheid geniet. Plotseling opent ze haar ogen en kijkt me recht in mijn gezicht aan.

“Hee, wat doe jij daar?”, hoor ik haar vragen. Haar vriend zit plotseling rechtop en beide kijken in mijn richting. “Ik…eh…ik keek wat jullie deden”, stamel ik, “ik bedoel: ik hoorde jullie en toen werd ik nieuwsgierig, snap je?” Ik wacht op antwoord, maar even blijft het stil. Ik wacht op een afkeurende reactie, maar ook die blijft uit. “En wat denk jij er van?”, hoor ik het meisje vervolgens aan haar vriend vragen. Ik zie in het schemerdonker hoe de jongen mij nog eens aan kijkt en dan zegt: “Kom er maar bij. Mmmm”. En ook het meisje moedigt mij aan, “Doe maar mee joh, er is toch niemand”. “Weet je het zeker?”, giechel ik blij verrast, “jullie hadden mij ook niet gezien”. Het tweetal lacht, de aanvankelijke schrik is er bij mij af, maar ook bij het tweetal, zoveel is mij nu duidelijk geworden.

Ik kruip naar ze toe. “Hi, ik ben Annet en jij?”, begroet het meisje me. Ik krijg een hand van de jongen. “Willem”, zegt hij kort. “En dat is Grote Willem”, vervolgt hij, als hij naar zijn erectie wijst. “Wat een joekel hè?”, lacht Annet me toe. Ik kan dat slechts beamen. “Wees maar niet bang, hij is ook voor jou hoor, die film, daar is toch niks aan”, gaat ze vol humor verder. Maar voor dat zo ver is, buigt ze haar hoofd naar me toe en kust me op mijn lippen. Die zijn heerlijk vol en zacht en nodigen me uit om haar terug te zoenen. Als ik dat doe voel ik een hand van Annet op mijn schouder, als teken dat het van haar wel intiemer mag. Daarom open ik mijn mond en lik voorzichtig haar lippen. We spelen een spel met onze tongen, plagerig en uitdagend. De smaak van haar speeksel over die van mij en mijn spuug op die van haar, het wind me zo op. Onze tongen glijden cirkelend om elkaar heen. Wat word ik hier geil van, ik voel hoe vochtig mijn slipje wordt. “Zeg joehoe, ik ben er ook nog dames”, hoor ik Willem klagen. “Och arme jongen”, lacht Annet terug, terwijl ze zijn piemel weer beetpakt en er een kus op geeft. “Wil je ook even?”, grinnikt ze me toe. Ik glimlach om haar vrolijkheid, maar net als ook ik die lekkere grote stijve wil grijpen… staar ik ineens in een verblindend fel licht! Het is heerlijk om Willem te pijpen. Zijn pik klopt in mijn mond, zijn eikel is dik en warm. Ik omvat de dikke stam met moeite en beweeg mijn hand omhoog en omlaag. Met mijn tong kietel ik de gevoelige onderkant van zijn eikel en dat komt, blijkens de zuchtgeluiden die hoor, meteen goed aan. Terwijl ik Willem blijf pijpen, kijk ik voorzichtig opzij. Daar zie ik hoe Annet hetzelfde doet als ik. De loketbediende, waar ze mee bezig is, ligt languit in zijn zachte bioscoopstoel te genieten hoe ook hij wordt verwend. Zijn pik verdwijnt in haar mond, terwijl ik in het schijnsel van de desklampjes zie, dat er veel spuug langs zijn stam naar beneden druipt.

“Kom maar bij me”, zucht Willem me toe. Daarom schuif ik mijn zomerjurkje omhoog en mijn slipje iets opzij. Vervolgens klim ik op zijn schoot en houd zijn pik vast. Zo kan ik die op mijn kutje richten. Als ik mijn billen laat zakken wordt duidelijk, hoe ongelooflijk nat ik ben geworden. Die enorme erectie glijdt in één keer, met het grootste gemak naar binnen. Als ik Willem begin te neuken, omklem ik zijn penis met de spieren van mijn vagina. Het voelt nog lekkerder als ik me helemaal concentreer op wat ik daar beneden beleef. Nu is niet alleen mijn kutje gevuld, maar ook mijn hoofd is doordrenkt van opwinding. Die spoort me aan en maakt dat ik niets anders wil dan deze geile pik lekker neuken en straks wild klaarkomen.

Ik kijk even opzij en zie hoe Annet op de schoot van de kaartjesverkoper is geklommen, met haar billen naar hem toe. In het schemerdonker kan ik zien hoe hij naar haar rondingen kijkt. Die dansen op zijn penis op en neer. Annet zucht en kreunt en dat maakt dat mijn hartstocht nog verder groeit. Ik begin Willem steviger te neuken, terwijl hij mijn borsten masseert. Ik voel hoe hij ze met zijn grote handen omklemt en beleef zijn warmte dwars door mijn jurkje en BH’tje heen. De druk van zijn handen, de ronddraaiende bewegingen, mijn jurkje en mijn BH die meegaan in die actie, oh wat geilt het me op. Ik streel hem door zijn stekeltjeshaar, over zijn gezicht en laat hem aan mijn vingers likken. Mijn handen glijden omlaag en wrijven over zijn borst. Zachtjes knijp ik in zijn tepels en masseer vervolgens zijn buik. Aan zijn stoten merk ik hoe opgewonden hij daar van wordt. Ik duw telkens mijn billen omlaag als hij omhoog stoot. Elke keer weer rekt hij mijn lipjes op en vult hij mijn vagina tot aan mijn baarmoeder. Net wanneer ik mijn armen om zijn nek sla, duwen we ons onderlijf zo stevig tegen elkaar aan, dat ik zware krampen in mijn kutje voel: de samentrekkingen van een machtig hoogtepunt. Tegelijkertijd voel ik zijn warme zaad mijn vagina in schieten; bij elke stoot nog een golf. Willem kreunt in mijn oor, alsof we elkaar al jaren kennen. Ik blijf tegen hem aanliggen, terwijl we samen uithijgen. “Het was heerlijk”, zegt hij mij, terwijl hij mij over mijn rug streelt. We zitten zo nog even na, terwijl we naar de geluiden naast ons luisteren.

Annet is op haar knieën gaan zitten voor de bioscoopmedewerker, zo zien we in de flitsen van het licht van de nog aldoor draaiende film. We zien haar hoofd op en neer gaan. Dat gaat zo een poosje, totdat we een duidelijke grom horen. Het is duidelijk: de kaartjesverkoper is in de mond van Annet klaargekomen. Die conclusie wordt bevestigd, nu we zien hoe ze zijn pik uit haar mond neemt en we haar een beweging met haar hoofd zien maken, die er op wijst dat ze zijn sperma doorslikt. Niet veel later komt ze naar ons toe. Ze kust Willem op zijn hoofd. “Was het lekker lieverd?”, vraagt ze hem en tegen mij zegt ze; “wacht maar, er worden tissues gehaald”. Niet veel later staat haar vrij-maatje ook bij ons, met een doos in de hand. Terwijl hij daar een stapel vloeipapiertjes uithaalt, streelt Annet mijn rug. Ze merkt hoe ik nog na tril van mijn orgasme. “Kom er maar af lieverd”, zegt ze teder. Als ik van de schoot van Willem klim, glijdt zijn half harde penis uit mijn vagina. Ik neem de tissues aan en stop ze in mijn broekje. Ik kijk de bioscoopmedewerker dankbaar aan en vraag naar zijn naam. “Frans”, zegt hij monter, “komen jullie maar mee naar achter. Daar zijn toiletten en wastafels. En ik heb ook gekoeld drinken voor jullie”.

Nadat we ons hebben opgefrist, zitten we met z’n vieren in de foyer van het filmhuis. Frans heeft de voordeur weer geopend, maar er komt geen klant naar binnen. “Poeh, wat is het nog heet buiten zeg”, verzucht hij. “Nou binnen ook hoor”, antwoord ik met een knipoog. Hij merkt mijn schalkse blik op en komt dicht bij me zitten. “Je bedoelt dat dit voor herhaling vatbaar is?”, vraag hij naar de bekende weg. Ik knik bevestigend. En jullie?”, vraag ik aan Willem en Annet. “Hangt van de weersverwachting af, ha ha ha”, lacht Annet me toe; “hoe heter, hoe beter!”. In dubbel opzicht zijn we het met elkaar eens. Als ik die avond naar het journaal kijk, heb ik meer belangstelling dan anders voor de weersvoorspelling. “Morgen, net als vandaag een snikhete dag”, vertelt de man op het televisiescherm. Ik knik goedkeurend.