Hij was best nog jong, achterin de twintig misschien maar had het bleke van een echte kamergeleerde over zich. Mager was hij. Als je jaar in jaar uit jezelf geen tijd geeft om te eten word je dat vanzelf. Het was donker in het lab, slechts het licht van twee computerschermen bescheen zijn gezicht. Chatboxen vulden de schermen en met een verbeten gezicht sprong hij van box naar box, overal de indruk achterlatend de grootste macho te zijn, sportief, goedgebouwd en heel aantrekkelijk voor vrouwen. Keer op keer bleken deze er echter anders over te denken en klikten hem eenvoudig weg, een leeg scherm en een groeiende frustratie achterlatend. Toen hij tegen middernacht voor de zoveelste keer in zijn leven tegen een leeg scherm aankeek was voor hem de maat vol. Hij stond op en sloot de programma’s af. Stampvoetend en rood van woede stond hij op en beende het laboratorium in. “Stelletje frigide trutten. Ik zal ze krijgen.”

~~~~

“Ik heb geen flauw benul meer van wat ik jou toegezegd heb, Jack, maar ik kan mij niet voorstellen dat ik zo dronken was dat ik het goed vond om hierin te gaan lopen.” Ik sta voor Jack met mijn handen in mijn zij en kijk in de spiegel die achter de bar van deze kroeg hangt. Mijn voeten zijn gestoken in witte kousjes en zwarte lakschoentjes. Mijn benen zijn bloot en pas een flink eind boven de knie verdwijnen ze onder witte onderrokken, het zwarte jurkje is nog korter, het lijfje zit door een veter strak om zo mijn borsten naar boven te stuwen waar slechts een dun katoentje voorkomt dat ik topless loop. Het schortje maakt er dan iets huishoudelijks van maar evengoed zien Lotte en ik er uit als de karakters uit zo’n ouderwetse Tirolerfilm.
“Wat had je dan gedacht? Je gaat parfum promoten op de Kama Sutrabeurs en nu niet terugkrabbelen. We zijn tenslotte al betaald.”
“Het is al goed Jack. Doe ons maar een paar glazen Port. Dan denk ik er niet meer aan.” Terwijl Jack Port gaat halen kijk ik eerst Lotte en vervolgens weer mezelf aan. Lotte kijkt net zo moeizaam terug maar als onze blikken elkaar ontmoeten proesten we het gelijktijdig uit. Als Jack terugkomt met een blaadje met daarop vier glaasjes Port kijkt hij al wat vrolijker, wetende dat zijn project gered is. Wij hikken de glaasjes achterover, laten de warmte tot in onze tenen doordringen en lopen het gure weer in, allebei met een mandje met spuitbusjes aan de arm.

“Lotte, Petra, wacht even!” Jack komt ons achterna gerend met een klein busje in zijn hand. “Allebei even mijn kant op kijken, meiden. Het schijnt sterk spul te zijn en dit schijnt te helpen.” Verbaasd kijken we hem aan en hij spuit een wolkje van een of ander reukloos goedje in onze gezichten. We kijken elkaar aan en daarna weer naar Jack.
“Het zal wel loslopen maar bedankt voor jouw bezorgdheid.” Jack rent weer de warmte van de kroeg tegemoet en wij lopen verder.
“De zwarte busjes zijn voor mannen en de rode busjes voor dames. Het is nog niet te koop. Het is alleen een kennismaking”, vat Lotte samen. Ondertussen lopen wij met de speciale toegangskaarten om de nek langs de rij mensen en gaan naar binnen. “Ach, gratis naar binnen en nog een beetje mogen spelen ook. Hoe erg is het?” Ze pakt een rood busje en spuit in mijn richting. “Is het wat?” hoor ik haar vragen door een dichte wolk heen die eigenlijk opvallend mild ruikt. Een beetje bloemig, wat muskus maar verder niets bijzonders.
“Er zit geloof ik wel een beetje veel druk op. Misschien moeten we maar wat meer omhoog mikken. We zijn niet heel vroeg en terwijl we rondlopen zien we overal al groepen mensen voor kleine bühnes staan waar vooral veel gepromoot wordt maar hier en daar zien we ook acts. We krijgen volop aandacht van vooral mannen en kijken onze ogen uit bij al die opvallende outfits. Lotte ziet er uit om op te vreten maar dat gaat er vandaag niet van komen, vermoed ik. Haar borsten worden nauwelijks in toom gehouden door het stukje katoen en ze doet er ook weinig moeite voor. Lekker uitdagend ziet ze er uit en aangemoedigd door de reacties op haar aanpak besluit ik ook tot een kleine herschikking. Het gevolg is dat mijn borsten bijna tot aan mijn tepels uit het jurkje gedrukt worden. Het geheel ziet er feestelijk uit.

Gemoedelijk beginnen we hier en daar een wolkje over mensen heen te blazen en de reacties zijn niet slecht. We roepen een paar keer “Alpenwei” en vervolgens wandelen we verder. Zo gaat het door tot we trek krijgen en na eerst nog een grote wolk over een menigte geblazen te hebben zoeken we iets te eten op. Een vrouw in een prachtig rood latex jurkje is bereid eten voor ons te halen als we even voor haar willen poseren. Ze sleept ons mee naar een soort fotoset waar Lotte en ik gearmd op de foto gaan. Deze Maaike is echter niet zo snel tevreden en probeert ons in spannender poses te krijgen.

Met flesjes water en broodjes zoeken we een rustig plekje op een verhoging op alwaar we een goed uitzicht hebben over de menigte. “Ik krijg de indruk dat het langzamerhand een aardig wild feest gaat worden hier,” zegt Lotte tussen twee happen van een broodje kaas door. Ze wijst naar de plek waar wij daarnet nog stonden met onze luchtjes. Zeker tien stelletjes is de nood te hoog geworden en hebben de stand van een beddenleverancier overvallen. Kleren worden op de grond gesmeten en we zien voor onze ogen een soort orgie ontstaan die schijnbaar aanstekelijk werkt want op steeds meer plaatsen zien we blote huid en allerlei standjes ritmisch bewegen. Ik kijk bedenkelijk naar het velletje gele plastic dat voor kaas door moet gaan, gooi vervolgens het hele broodje maar weg en kijk mee. Ook verderop zijn mensen zonder verdere schroom aan de slag gegaan. Ik proest het uit als we een horde vrijwel naakte dames de bühne op zien klimmen en op Ron Jeremy af zien sprinten. Suppoosten en andere ordehandhavers proberen nog vaag de orde te bewaren maar er is geen houden aan. De overjarige pornoster wordt letterlijk uit zijn jasje geholpen en het stopt niet voor hij naakt op een soort bed ligt en woest bewegende dameslijven ons letterlijk het zicht ontnemen.

Lotte is als eerste klaar met eten en helpt mij weer op mijn voeten waarna we verder lopen, onze wolkjes sprayend. Opgewonden mannen en vrouwen in uniform komen ons tegemoet rennen richting het oproer, opgewonden in radio’s en telefoons pratend. Dan zie we Kim Holland op een stand en we besluiten een poging te doen haar ook voor ons geurtje te winnen. Beiden spuiten we een mooie wolk in haar richting die ze opneemt als een soort spons maar verder praat ze vrolijk door, ons negerend. We dringen nog even aan maar onze plek wordt weldra ingenomen door een oprukkende menigte van mannen en vrouwen die Kim uiteindelijk gewoon oppakt en meesleurt. We zien drie man die hun broek laten zakken voor we giechelend verder lopen. Achter ons worden de kreten van Kim gesmoord doordat een vrouw op haar gezicht is gaan zitten. Om de hoek van het gangpad kijken we onze ogen uit als blijkt dat hier uitsluitend mannen rondlopen. De vele leren pakken en overdreven macho kledij maken ons duidelijk welk genre hier favoriet is. De kerels keuren ons geen blik waardig maar we geven ons niet zo maar gewonnen en spuiten onze geurtjes vrolijk in de rondte.

Het komt ons volledig willekeurig over welke man op welke geur reageert maar gereageerd wordt er. Met luide kreten horen we de heren elkaar in de armen vallen of wat ze ook aan het doen zijn. Zonder om te kijken lopen we door. Bij de stands van de vrouwvriendelijke porno houden we halt en krijgen alle aandacht van zowel het publiek als de dames op de stands zelf. De geuren worden wel uitgeprobeerd maar als te slap en flauw afgedaan waarna we verder lopen. Dat we ook hier een aanmerkelijk vrijer publiek achterlaten dan we aantroffen ontgaat ons niet en we kijken elkaar aan. Zo opwindend zijn die jurkjes nu ook weer niet. Als we weer bij de ingang zijn kijken we elkaar aan. Vanuit de hal komt een massaal gekreun dat alle dreunende muziekinstallaties overtreft. Mijn horloge geeft aan dat het pas drie uur is en we besluiten Jack te bellen en te vragen wat te doen.
Hij houdt het simpel: “Loop nog een rondje en kijk of je niets hebt overgeslagen.” Lotte en ik kijken elkaar een beetje angstig aan maar dan stappen we kordaat weer in de richting van het geluid.

De stand van de beddenleverancier is onherkenbaar geworden doordat elk bed nu minstens drie paartjes moet dragen, de mannen en vrouwen er omheen nog niet eens meegerekend. Onder het gedreun van een heftige beat zijn minstens honderd mensen aan het neuken, pijpen, beffen en wat ze nog meer kunnen bedenken om hun lust te bevredigen. Met rode koontjes wijzen Lotte en ik elkaar op paartjes en groepjes mensen die ons aanschouwelijk maken wat wij alleen dorsten te dromen.

“Best inspirerend zou ik zo zeggen,” roept Lotte boven het gekreun uit terwijl ze wijst op een bodybuilder die zijn partner gewoon staand neemt, het meisje met twee handen vasthoudend.
Ik neem het meisje schattend op. “Als wij ook veertig kilo wegen gaat ons dat ook vast wel overkomen.”
“Hahaha ja, ik ben bang dat ik dat gewicht slechts voor een kort moment zal bereiken tijdens mijn crematie.” Naast elkaar lopen we verder en komen zo terecht op de stand waar Kim Holland door drie man gelijk bediend wordt terwijl er een rij staat te wachten van kerels die, terwijl ze druk met zichzelf bezig zijn, alle aandacht voor het schouwspel hebben. Dan slaakt een van de mannen een kreet en wijst op ons. Tien man sluiten zich bij hem aan en ik voel me Donald Sutherland in The Invasion Of The Body Snatchers. Ik trek Lotte mee en we zetten een sprint in, weg van die gekken. In volle vaart rennen we uit zicht.

De rij vrouwen die om een of andere rare reden wat zien in Ron Jeremy is zo groot dat we niet doorhebben dat we er dwars doorheen gaan. Onmiddellijk begint het gekijf dat we op onze beurt moeten wachten en we rennen snel verder, helaas richting podium wat onze situatie niet helpt. We besluiten de spuitbussen als wapen in te zetten dat echter alleen door de verrassing even werkt maar gelukkig net voldoende om ons uit die kluwen naakte vrouwen te redden en we kunnen verder. “Misschien is het niet zo verstandig om verder te gaan,” schreeuw ik Lotte toe terwijl we zien hoe twee paaldanseressen van hun paal losgetrokken worden door een groep mannen die de meisjes vervolgens boven hun hoofd wegdragen. Een laatste meisje is bovenin de paal geklommen waar ze voor even veilig is voor de graaiende massa.

Dan komen we om de hoek van homo-erotische afdeling en we verliezen ons evenwicht. Hele hordes mannen ejaculeren over het smalle tapijt midden op het gangpad dat daardoor spekglad is en we kunnen nog net opzij springen voor een bodysurfende leernicht die onze richting op komt glijden. “Hier links,” roep ik. “Dit is de kortste weg naar de uitgang.”
“Niet daarheen! Daar zitten die vrouwen bij elkaar,” brult Lotte achter me maar het is al te laat. Binnen een paar tellen weten we ons omringd door een horde vrouwen die ons allebei begerig aankijken en snel opdringen. Weer laat ik mijn spuitbusje spreken en Lotte doet met haar mannengeur vrolijk mee. Ditmaal heeft zij succes. De vrouwen deinzen terug voor het luchtje dat schijnbaar als een gifgas bij de lesbo’s aankomt. Ik graai twee busjes bij haar uit het mandje en samen spuiten we ons een weg door de krijsende horde richting de uitgang. Gelukkig komen we bij de voordeur en we sprinten naar buiten, de vrijheid tegemoet.

We lopen tussen oprukkende politieagenten door terwijl we een colonne ME busjes zien aankomen. Dan worden we door een paar agenten ingesloten die graag willen weten wat er aan de hand is. Even later staan we in een soort commandopost, ingericht in een vrachtwagen, ons verhaal te doen voor een groep politiemensen met veel goud op hun uniform. Uit behulpzaamheid laten we allebei even onze spuitbusjes kort sproeien en we leggen uit dat het lijkt of de luchtjes schijnbaar toch heel verleidelijk zijn. De aanwezige dames en heren kijken elkaar aan en knikken. Een paar tellen later zien we die blikken in hun ogen en snel vluchten we de wagen uit. Buiten gooi ik de overige busjes op straat en zet er mijn hakken op. Lotte doet hetzelfde en de naaldhakken doen de busjes snel leeglopen. Een wolk veroorzakend die zich snel verspreid. Ongelukkigerwijs drijft de wolk richting de ME die in slagorde staat opgesteld. Wij blijven niet kijken maar maken ons snel uit de voeten, terug naar het café aan de overkant. Onderweg gooien we de busjes achterin een passerende vuilniswagen

Jack kijkt op van zijn krant als we binnenkomen. Wij bestellen koffie en gaan zitten. Opgewonden vertellen we ons verhaal en Jacks mond valt steeds verder open. “Waar heb jij die busjes dan vandaan man? Dit was listig spul.” Lotte kijkt Jack streng aan terwijl ze de vraag stelt.
Jack heft afwerend zijn handen op. “Gewoon, een vraag van een of andere firma, die lui bedenken die luchtjes. Dan weer een zeepje of deo, nu dus een luchtje.”
Ik leun over de tafel. “Dit was geen gewoon luchtje Jack. We hebben net de grootste orgie in de geschiedenis van de mensheid gezien en ik mag hangen als dat niet kwam door dat lekkere luchtje van die klant van jou. Wie waren het?”
“Tja eh, nu ik erover nadenk. Deze vent kwam bij mij en betaalde cash. Best bijzonder maar ja, zo veel werk heb ik ook weer niet om kritisch te zijn.”
Ik schud mijn hoofd. “Jack, dat was niet echt slim van je.”
“Ja, nou ja, het is goed afgelopen voor jullie.”
Dan zie ik zijn ogen afdalen en ik kijk ook omlaag. Het katoentje is nogal in ongerede geraakt en mijn decolleté stopt pas op een nogal ongepaste plek. Ik kom weer overeind en maak de knoopjes dicht. “Peepshow is over. En nu betalen want we willen nog gaan stappen vanavond.” Morrend trekt Jack twee enveloppen uit zijn binnenzak en geeft die aan ons. Ik pak mijn tas van de stoel. “Ik ga me omkleden. Kom je ook Lotte?” Samen verdwijnen we naar achteren.

~~~

De bleke man kijkt onderuit liggend naar het journaal. Met een valse grijns volgt hij het nieuws over de meute die zich totaal had overgegeven aan hun lusten. Zijn lach werd breder en hij begint te lachen als het journaal beelden laat zien die in de politiepost gemaakt waren…
“Who’s God?” vroeg hij luid aan niemand in het bijzonder om daarna in een hysterische lach terug op de bank te vallen.
De ader in zijn hoofd barst door de jarenlange, veel te hoge druk en de krankzinnige hoofdpijn doen hem ter plekke verstijven. Hij grijpt naar zijn hoofd maar veel kracht is er al niet meer en snel zakt hij weg. Zijn lichaam onderuit gezakt op de bank, de huid steeds bleker. Het nieuws is afgelopen en de reclame bestookt weer honderdduizenden, Axe …