Ik ben 20 jaar, donkerblond lang haar, grijsgroene ogen en 169 lang. Ik ben met mijn 97 kilo een behoorlijk gezette dame, waar ik mij dan ook erg voor schaam. Ondanks mijn overgewicht is mijn cupmaat niet meer dan een volle B. Ik mag dan wel stevig zijn, maar beweeg me gewoon als ’n dame. Ik heb bijvoorbeeld geen aparte waggelpas of iets dergelijks. Door mijn schaamte ben ik niet iemand die volop gaat stappen of continue op zoek is naar mannen, ook al is dat wel wat ik mis. Een vriendin weet dat ik niet graag ga stappen en nodigt me daarom uit om het weekend bij haar te komen slapen en dan lekker loungen met evt. de nodige jointjes erbij. Ik accepteerde de uitnodiging en zou vrijdagmiddag naar haar toe gaan. Ik vertel mijn moeder dat ik een paar dagen naar die vriendin ging en dat ik zou bellen als ik naar huis kwam. Ze kan zich nogal snel zorgen maken, dus wanneer ik precies terug kwam zou ik nog laten weten.

Ik besluit naar het station te lopen ipv mijn fiets er een aantal nachten neer te moeten zetten. Onderweg rijdt er een donker busje langs met geblindeerde ramen. Op het moment dat hij naast me rijdt, wordt er getoeterd. Ik draai me om en ik zie dat er wordt gewenkt. Terwijl het raampje open gaat, loop ik er naar toe met het idee dat ik waarschijnlijk naar een straat zal worden gevraagd. ,,Hé wijfie, waar ga jij naar toe? Uhm , dat gaat je niks aan”! Ik draai me om en loop snel door. De man vervolgt ook zijn weg in het busje en haalt rijdt me voorbij. Ik steek een sigaretje op en in gedachte verzonken loop ik verder. Plotseling zie ik het donkere busje langs de weg staan. Ik besluit om langs de andere kant van de weg te lopen om te voorkomen dat die man me nog eens aanspreekt. Als ik langs loop kijk ik vanuit mijn ooghoeken naar het busje en kan zien dat de man naar mij kijkt. Als ik voorbij ’t busje ben gelopen, hoor ik dat de motor starten en een paar seconden later rijdt hij me weer voorbij. Enkele minuten later ben ik bij het station. Aangezien ik via de achterkant kom, moet ik eerst over de parkeerplaats heen. Ik steek de parkeerplaats over en probeer een beetje af te snijden door tussen de auto’s door te lopen. Als ik voorbij een wit werkbusje loop, zie ik tot mijn schrik het donkere busje er naast staan. Ik wil via de zijkant van het busje weglopen als hij opeens zijn portier openzwaait en mijn arm beet pakt. ,,Niet zo snel jonge dame’’. Er gaat een schok door mijn lijf. ,,Wil je me loslaten, anders ga ik schreeuwen’’! Achter me hoor ik ’n schuifdeur open gaan en op het zelfde moment pakt de man ook mijn anders arm. Net als ik wil schreeuwen, voel ik van achteren een arm om mijn nek sluiten en wordt er een vochtige doek in mijn gezicht geduwd. Gedurende zo’n 3 seconden hoor ik mijn eigen stem moeite doen om door de doek heen te schreeuwen. Als ik in adem, wordt alles zwart. In de verte hoor ik een constant zoemend geluid en wat dof gemompel. Ik probeer me te focussen en besef me opeens dat het klinkt alsof je over de snelweg rijdt. Het zware gemompel is afkomstig van een man…nee…meerdere mannen. Ik wil mijn ogen openen, maar merk dat dit geen zin heeft. Ook als ik mijn armen en benen wil bewegen kom ik tot de zelfde conclusie. Blijkbaar was ik geblinddoekt en vastgebonden. Ik lig op ’n koude, harde vloer. Ik probeer te gaan zitten en merk dat het praten is gestopt. ,,kijk, het leeft weer’’. Ze lachen. ,,Waar ben ik? Waarom doen jullie dit? Wie zijn jullie’’? Terwijl ik de vragen angstig stel, probeer ik een wand te vinden om tegen aan te leunen. ,,Niet zo veel vragen stellen kreng’’! Ik word bij mijn haren beet gepakt en krijg een klap in mijn gezicht. De rest van rit probeer ik me niet te bewegen en geen geluid te maken.

Na een aantal minuten, die uren lijken te duren, stopt de auto. Ik hoor weer een schuifdeur open gaan en verschillende voetstappen. Als ik merk dat er mensen heel dichtbij me staan, kruip ik in elkaar. Mijn hoofd naar beneden en benen opgetrokken, maar het heeft geen zin. Ik wordt aan beide kanten onder de armen gepakt en naar buiten gedragen. ,,Breng haar naar binnen’’. Het is die man met die zware stem. Op dat moment begin ik met al mijn kracht te bewegen. ,,Zo, wild varkentje hoor’’! Bij het horen van die opmerking stop ik met bewegen en begin zachtjes te huilen. ,,Ahww, ze is verdrietig, je hebt ter pijn gedaan met die opmerking’’. Ik wordt met de voeten op de grond gezet, maar nog steeds vast gehouden. Mijn blinddoek wordt afgedaan. Tijd om aan het licht te wennen heb ik niet, want er staat iemand vlak voor mijn gezicht. ,,Vond je dat geen fijne opmerking’’? Ik draaide m’n hoofd af naar beneden en zei zachtjes nee. Hij kneep me hard in de wangen en trok zo mijn hoofd omhoog. ,,Jij hebt met twee woorden te spreken hoer’’! Met stromende tranen zei ik ja meneer. Daarna werd ik naar binnen gedragen. Het touw om mijn enkels werd los gemaakt en ik moet een trap aflopen. Eenmaal beneden sta ik voor een deur. Als deze open gaat zie ik allemaal matrassen op de grond. Ik draai me om en begon te schreeuwen. ,,NEEEEE! HEEEEELP! LAAT ME GAAN!’’. Een grote man pakt me bij mijn haar en bij mijn keel en dwingt me zo de kamer in te lopen. ,,Niemand kan je horen kreng, dus laat dat schreeuwen maar achterwegen’’. Mijn handen worden los gemaakt en met een ruwe hand in mijn nek word ik op de matrassen geduwd. De ruimte maakt me doodsbang en ik begin weer te schreeuwen en om me heen te slaan. Het lukt me om naar de deur te rennen, maar als ik de deur open doe, staat de man met de zware stem voor me. Hij sluit zijn hand om mijn keel en knijpt deze dicht. ,,Het heeft geen zin om tegen te werken. Hoe harder je tegenwerkt, hoe harder wij met je om gaan”. Als reflex op het bijna geen lucht meer krijgen, pak ik met beide handen zijn arm vast als poging zijn hand van mijn keel los te krijgen. Hij knijpt alleen harder en ik krijg geen adem meer. Mijn handen laten zijn arm los en opeens laat hij mij los. Ik zak door mijn benen op de grond, happend naar adem. Ik besef dat ik geen enkele kans maak tegen drie van deze mannen. Terwijl ik nog steeds moeite heb met ademen, begin ik te huilen. ,,Opstaan”! Hoor ik de man zeggen. Ik kom overeind en staar met tranende ogen naar de grond. ,,Ik zal ons even voorstellen. Dit is Mitchel en hij heet Stefan. Als ze jou iets zeggen, dan zeg je ja Stefan of ja Mitchel. Mijn naam is Ivo, maar bij mij zeg je ja Meneer. En denk er aan dat we geen nee willen horen. Begrepen”? ,,Ja meneer”. ,,Goed zo”! Hij vraagt me naar mijn naam en als antwoord geef ik Lynda. Dan hoor ik Stefan zeggen dat ik lieg en krijg meteen een klap in mijn gezicht. Ik zie dat Stefan mijn tas in zijn handen heeft en ook mijn paspoort. ,,Niet liegen he Joyce! Waar was je van plan naar toe te gaan”? Ik vertelde dat ik naar een vriendin zou gaan. Stefan pakt mijn mobiel en tikt een sms: Hi, er is iets tussen gekomen, dus ik kan helaas niet komen. Ik leg het je later allemaal uit. Sorry. Xxx. ,,Naar wie moet dit smsje gestuurd worden’’? ,,Tara’’. Weer kreeg ik een harde klap in mijn gezicht. ,,Twee woorden slet’’! ,,Tara meneer’’. Het smsje werd verzonden. Niemand die nu op me wacht. Bij dat idee begin ik weer te huilen. Ik krijg de opdracht mijn jas uit te doen en uit angst weer te worden geslagen volg ik het op. Mitchel komt aan lopen met vier glazen en een fles drank. Hij geeft ieder een glas met drank en zegt dan: ,,Proost op jou, Joyce”! Terwijl de mannen de drank achter over slaan, gooi ik mijn glas op de grond en ren naar de deur. De deur zit op slot. Ik begin te schreeuwen en tegen de deur te slaan. Na enkele seconden merk ik dat het geen zin heeft. Als ik me omdraai staan alle drie de mannen voor me. Met mijn armen over mijn hoofd laat ik me op de grond zakken. Ik kruip in elkaar, bang voor de klappen die komen. Mitchel en Stefan pakken me bij de armen en trekken me overeind. Ivan duwt tot mijn verbazing heel subtiel mijn kin omhoog. Hij houdt een nieuw glas voor mijn mond en beveelt mij het op te drinken. Als ik mijn hoofd afdraai, word ik direct aan mijn haren achter over getrokken en knijpt één van de mannen mijn neus dicht. Ivan knijpt in mijn wangen en forceert zo de inhoud van het glas naar binnen. Ik heb de laatste druppel nog niet door geslikt of ik word op de gerond geduwd. Uit angst kruip ik achteruit terwijl ik de alcohol in mijn keel voel branden. Bij de wand probeer ik te gaan staan, maar merk dat dit met moeite gaat. ,,Wat heb je in dat drankje gedaan”? ,,Dat merk je snel genoeg Joyce! Het had niet echt gehoeven als je gewoon zou mee werken, maar dat doe je niet”! Mijn hoofd voelt zwaar en ik het lukt me amper om overeind te blijven. Het voelt alsof ik de hele fles heb leeg gedronken. Ik val voorover op mijn knieën en daarna meteen op mijn zij. Ik zie nog net Stefan op me aflopen en dan val ik in slaap.

Ik voel een koude rilling over mijn lijf als ik wakker word. Mijn hoofd voelt nog steeds heel zwaar en heb amper controle over mijn lichaam. Ik voel weer een koude rilling en plotseling merk ik dat ik geen kleding meer aan heb. Ik lig naakt op de matrassen. Huilen is het enigste wat ik kan. Naakt is voor mij de meest kwetsbare status waarin je mij kan plaatsen. Waarom doen ze dit met mij. Ik wil me op mijn zij draaien, maar dit gaat niet. Mijn armen en benen zitten vastgebonden. Als een soort ‘X’ lig ik met mijn rug op de matrassen. Ineens voel ik een hand over mijn been gaan. Het is Ivan die naakt tussen mijn benen zit. Hij streelt langs mijn onderbenen naar boven, naar de binnenkant en weer terug. ,,Niet doen, alsjeblieft! Ik smeek het je! Laat me alsjeblieft ga..”. Een pijnscheut onderbreekt mijn zin. Er wordt hard in mijn borsten geknepen. Mitchel en Stefan zitten ieder aan een zijde. ,,Bek dicht kreng! Je hebt niks te willen”! Beiden nemen ze een tepel in de mond en het idee doet me walgen. Ondanks dat gevoel worden mijn tepels hard. Ivan streelt ondertussen nog steeds mijn benen. ,,Onze complimenten Joyce! Je bent netjes geschoren. Alles lekker kaal en glad”! Terwijl hij dat zegt, glijdt hij mij zijn vingers tussen mijn schaamlippen door. Ik wil mijn benen sluiten, maar door de touwen is dit onmogelijk. ,,Ik merk dat jij je verzet Joyce! Hoe komt dat toch? Seks is toch lekker! Of heb je nog geen ervaring? ,,Nee meneer”. Alle drie beginnen spontaan te lachen. ,,Nog maagd dus! Daar gaan wij eens even wat aan doen”! De woorden steken als mensen in mijn lijf. Mijn ogen vullen zich met tranen terwijl Ivan boven op me komt liggen. ,,Mee werken Joyce, dan doet het allemaal minder pijn”!Hij pakt mij haren vast en begint me te zoenen. Ik doe mijn mond open en liet hem de rest doen. Hij komt iets overeind en maakt zijn eikel nat. ,,Eens kijken of jij 21 cm aan kan”! Ik voel zijn eikel tegen mijn schaamlippen aanduwen en met één harde stoot komt hij in me. Terwijl hij hevig aan het stoten is, sluit ik mijn ogen. Het lijkt uren te duren, maar na een aantal minuten haalt hij ‘m eruit en komt bij mijn hoofd zitten. ,,Zuigen Joyce! En lik ‘m schoon”! Hij trekt mijn hoofd opzij en houdt zijn penis voor mijn mond. Het duurt ‘m blijkbaar te lang en knijpt mijn keel weer dicht. Ik doe direct mijn mond open en hij schuift ‘m naar binnen. Hij negeert het kokhalzen volkomen en stoot continue diep in mijn keel. Ondertussen was Mitchel op me komen liggen. Ook hij dringt nu in me en begint hard te stoten. Ik voel de pijn door heel mijn lichaam en mijn ogen staan vol tranen, mede door het kokhalzen. Ivan haalt zijn penis uit mijn mond en maakt plaats voor Stefan. Ook hij duwt zijn penis in mijn mond negeert en kokhalzen. De pijn in mijn vagina begint af te nemen. Het voelt een soort verdooft. Mitchel en Stefan ruilen van plaats. Ivan komt van de andere kant van de kamer aangelopen. Hij heeft een iets in zijn handen. Hij zet het naast me neer en plakt daarna iets op mijn borsten en op mijn vagina. Mitchel en Stefan staan maar blijven naast me staan. Opeens voel ik kleine schokjes door mijn lichaam gaan. Ivan heeft elektroden op mijn lichaam geplaatst. ,,Dit ga je heerlijk vinden Joyce”! Ik voel dat de schokjes heviger worden. Alle drie de mannen komen om me heen staan en trekken zich zelf af. Ik probeer het gevoel te negeren, maar het is niet mogelijk. De schokken voelen heerlijk en ik voel een orgasme opkomen. Ik wil de opwinding in mijn ademhaling verbergen, maar het lukt niet. ,,Ze vindt het lekker heren. Wij ook hoor Joyce”! De schokken houden langer aan en mijn lichaam begint te kronkelen door het opkomende orgasme. Mijn ademhaling klinkt zwaar en af en toe klinken er kreungeluiden. Opeens slaat het apparaat af. ,,Zet je schrap Joyce”! De woorden bevallen mij totaal niet. Maar nog voor ik er verder over na kan denken, volgt er een hele heftige, ononderbroken schok. Ik begin te gillen terwijl ik een spetterend orgasme onderga. De mannen vinden dit aanzicht erg geil aangezien ze alle drie over me heen spuiten. Het orgasme duurt langer dan ik normaal ben gewend, maar dat is niet zo heel vreemd aangezien het menselijk lichaam niet in staat is om vergelijkbare stimulatie uit te voeren. Terwijl ik nog na lig te schokken worden de elektroden verwijderd en de touwen los gemaakt. Ik moet op mijn knieën gaan zitten en elke penis schoon likken. In een soort trance deed ik dit zonder enig verzet. Plots word ik ruw overeind getrokken en moet ik mee lopen. In een andere ruimte gaat het licht aan. ,,Ga je maar douchen Joyce, dat heb je wel verdiend”! Het hete water spoelt het zaad van mijn lichaam en het vocht tussen mijn schaamlippen uit. Ik besef me ineens wat er net is gebeurd. Ik ben ontmaagd door drie vreemde mannen. En dan ook nog gewillig een orgasme krijgen. Ik voel me gebruikt en gekleineerd. Ik laat me langs de muur op de grond zakken terwijl het hete water nog over mijn lichaam stroomt. Ik trek mijn benen op en bedek met mijn armen mijn borsten. Ik schaam me kapot. Gelukkig is het nu voorbij denk ik bij mezelf. Maar nog geen minuut later komen Stefan, Mitchel en Ivan de doucheruimte binnen gelopen. Het is een fantasie die voorlopig nog niet is afgelopen. Meer lezen??