Petra glimlachte een beetje en bedacht dat ze nog een andere stoeipoes aan de takel had hangen. Ze liet Nel huilend en kermend achter en liep naar Els die nog steeds aan de takels hing. Gadverdamme riep Petra toen ze de natte broek en dijen van Els zag. Heeft die trut in d'r broek gezeken, wat een gore teef! Petra pakte een stel nieuwe werkhandschoenen en trok deze aan. Ze greep in het kruis van Els, die hierop min of meer reageerde, maar echt bijkomen deed ze nog niet. 
John, riep ze, laat dit mokkel eens zakken, dan pleuren we ze op deze werkbank. Terwijl Petra de benen van Els op de werkbank trok liet John de takel zakken zodat ook het boven lichaam van hun prooi op de werktafel terecht kwam.

Els bleef bewusteloos en haar lichaam kwam uiteindelijk als een slappe substantie op de ruwhouten tafel terecht. John als jij nou haar handen vastknoopt dan zal ik de poten van deze teef even vastmaken, zei ze met een rappe stem. De beide sadisten maakten Els zodanig vast aan de tafel dat ze onmogelijk nog wat zou kunnen uitrichten. Wat zullen we nou eens met deze scheet gaan doen? Petra stelde deze vraag aan John zonder het antwoord af te wachten want ze begon reeds een zoektocht in de werkplaats. Petra trok wat kasten open en snuffelde tussen de spullen die er in lagen. 
Wat is dit voor ding, vroeg ze aan John terwijl ze een kastje met een metertje uit de kast haalde. 
O, dat is een elektrisch graveer apparaat, dat gebruiken ze om metalen te merken, antwoordde John.
Komt er stroom uit die draadjes? Ja, je kunt een draadje aan het materiaal klemmen en dan met het andere, waar je een graveerstift aan kunt doen, brand je dan een merkteken in het materiaal. 
Petra grijnsde dus hier kun je lekkere elektrische schokken van krijgen? 
Ja, zei John, je kunt de stroom instellen met die regelknop, en zo kun je van licht naar zwaar materiaal graveren. 
Dat is wat ik zoek, riep Petra en trok de kabels uit de kast. 
Petra nam het apparaat mee naar de werkbank waar Els nog buiten westen oplag. 
Hee John, we moeten ze anders vastbinden hoor, zo kan ik de spelletjes die ik in gedachten heb niet uitvoeren. 
Na een beetje wikken en wegen werd hun prooi op haar knieën op de werkbank gezet en haar onderbenen vastgebonden aan de tafel. Haar bovenlichaam lieten ze naar voren vallen en Els kwam met haar gezicht op de werkbank te liggen alwaar John haar om de nek en handen vastbond. 

Els lag nu voorover op de werkbank met haar kontje uitdagend omhoog. 
Nou moeten die klote kleren nog uit, riep Petra, dat zijn we gewoon vergeten! 
John maakte er geen probleem van en pakte een grote schaar uit een van de lades. Hier, zei hij tegen Petra, knip haar maar uit de kleren, die heeft ze toch niet meer nodig. 
Lachend pakte Petra de schaar en begon te hakken in de kledingstukken van haar prooi. Ze knipte de pijpen van haar spijkerbroek open en uiteindelijk ook de rest van de broek, met een ruk trok ze zo de broek van haar lichaam, ze liet het slipje nog even zitten.
Ook haar bovenlichaam was snel ontdaan van de kleding en binnen een paar minuten had hun slachtoffer nog slechts een slipje aan dat halverwege haar bovenbenen een totaal onbelangrijke functie had. Petra liep om haar prooi heen en sloeg eens tegen het slipje dat zo doelloos om de benen van Els zat. John, sprak ze, zullen we dit grietje straks eens lekker laten gillen? 
John, die duidelijk nog opgewonden was, gaf toe dat hij er wel wat in zag om haar eens lekker te pijnigen. 
Dit grietje moet gewoon straf hebben, ze kwam ongevraagd zomaar hierheen, dat moet wel beloond worden met een fikse beurt. 
Hee, John, riep Petra, heb je iets dat in dit grietje past en waar we stroom op kunnen zetten? John begreep onmiddellijk wat ze bedoelde en liep naar een kast. John pakte er wat uit en kwam naar Petra gelopen. Hier, dit past vast wel in dat meisie, zei hij terwijl hij twee dikke bronzen staven neerzette op de tafel. Wat zijn dat nou? O, dat zijn schietloten, die dienen om iets waterpas te maken, ze zijn lekker handig want je kunt er gemakkelijk de klemmen van de graveermachine aan bevestigen. 
Petra glimlachte en pakte een schietlood op. Zo, die zijn wel zwaar zeg! 
Ja zei John, we zullen ze een beetje vast moeten binden met een touwtje want anders glijden ze weer uit die trut. 
Petra zag het al helemaal zitten; We doen er eentje in haar kontje en een in haar kutje, dat kan toch wel?
Natuurlijk sprak John, dan komen ze in haar lijf bijna tegen elkaar, geeft een lekkere stroomstoot. 

Petra liep op haar slachtoffer toe en betaste haar kontje. Zo, die zal een beetje moeten worden opgerekt anders krijg ik dat ding er nooit in! Met haar werkhandschoen begon ze in het gaatje van Els te peuren om het voor te vormen voor de bronzen staaf. 
Hier, zei John, doe dit er op dan glijdt het makkelijker, en hij gaf Petra een pot met smeer. Petra smeerde wat van het vet op de staaf en begon deze tegen het kontgaatje van Els te duwen. Plotseling begon Els te bewegen, ze kwam kennelijk bij. 

John keek naar de knipperende ogen van Els en sprak haar bemoedigend toe: ,,Zo teef, je ligt er helemaal klaar voor, we gaan je lekker pijnigen, kun je lekker klaarkomen, want je geilt vast op pijn''. 
Els begon langzaam haar bewustzijn te hervinden en realiseerde zich dat ze hier in een ongemakkelijke houding de prooi was geworden van twee krankzinnigen. 
Els begon te gillen en riep om hulp, ze schold en vloekte dat ze op moesten houden maar Petra begon slechts te lachen.
Terwijl Els gilde zag Petra kans om tijdens een ferme brul van haar slachtoffer de deels geopende kont van haar te vullen met de bronzen staaf. Ze duwde de staaf, die zeker dertig centimeter lang was, voor het grootse deel in de darmen van haar slachtoffer. 
Zo, zei Petra, die zit. En die zat zeker, want de nauwe kont van Els omklemde de staaf zodanig dat deze er vast niet uit zou vallen, trouwens doordat Els met haar kontje omhoog was vastgebonden zou dit toch al niet gebeuren. 
John, nou haar kutje nog even volstopen met dat schietlood van je dan kunnen we beginnen, zei Petra. John greep in het kruis van de gillende Els en duwde de dikke staaf met gemak in het natte spleetje van hun slachtoffer. John pakte een touwtje en deed dat door het oog aan het schietlood. Petra pakte een eind van het touw en trok dit over de rug van Els om het rond haar nek te knopen. John trok het touw onder de voorover liggende Els en spande het touw zodat de staaf diep in de opening van Els duwde. Vervolgens bond ook hij het uiteinde vast om de nek van Els en legde er een ferme knoop in. 
Els lag nu voorovergebogen op de werkbank, haar borsten hingen net boven de tafel zodat die goed te bewonderen waren. Haar hoofd lag opzij vast aan de tafel zodat ze slechts kon zien wat er links van haar gebeurde. Ze voelde hoe haar kontje omhoog stond, ze kon dit niet veranderen omdat ze aan handen en benen vast zat. In deze houding was ze vaak genomen door haar vriend bedacht ze, maar dit is totaal anders en wilde ze helemaal niet. 
John geilde zichzelf op bij het zien van de vastgebonden Els, hij betaste zichzelf en de bobbel in zijn broek werd wederom groter. Hee, Petra, riep hij naar zijn compagnon in de misdaad, zullen we even lekker neuken?
Ben je besodemieterd, riep Petra, denk je nou echt dat ik nu een vent in m'n spleet wil? 

Dan niet, mompelde John en droop af.
Kom op joh, zei Petra, je komt heus nog wel aan je trekken, laten we eerst maar eens met wat stroompjes gaan spelen. O.k zei John, laten we de spullen maar aansluiten.
John begon de snoertjes en andere spullen uit de klit te halen en legde de marteltuigen netjes naast elkaar op de tafel naast het lichaam van Els. |
Het zweet brak haar uit, ze wachtte met spanning op de dingen die zouden komen. 
Lachend pakte John een snoertje op en vroeg aan Petra: ,,mot dit draadje aan dat ding in haar kut?''
Petra riep dat hij dat zelf ook wel zou kunnen begrijpen, waarop John het klemmetje aan het draadje vastklikte aan de koperen staaf die diep in de kut van Els was gestoken. Grijnzend pakte hij een andere draad en klikte daarvan de klem op de staaf die parmantig in het anusje van de getergde Els was geramd. 
En nou? John wist even niet meer hoe het verder moest, maar Petra had het allang begrepen, er moest stroom door die slet stromen.
Petra maakte de beide uiteinden van de draden vast aan het voedingapparaat en hiermee was alles klaar voor het wrede spel, waarbij Els zeker van pijn zou ineenkrimpen.
Petra pakte de knop beet en begon langzaam naar rechts te draaien.
Els voelde een lichte tinteling in haar onderbuik. Nu zal het gaan gebeuren, dacht ze angstig. 

Terwijl Petra naar Els keek draaide ze de knop steeds verder en aan Els was te zien dat de stroom steeds heftiger werd. 
Els voelde hoe haar kutje tintelde van de stroomstoten, haar anus begon te trillen van het overspringen van elektrische stroomstoten, die van staaf naar staaf oversloegen, waardoor haar onderlijf begon te trillen en vibreren alsof het op een trilapparaat lag. 

Terwijl Petra naar Els keek draaide ze de knop steeds verder en aan Els was te zien dat de stroom steeds heftiger werd. 
Els voelde hoe haar kutje tintelde van de stroomstoten, haar anus begon te trillen van het overspringen van elektrische stroomstoten, die van staaf naar staaf oversloegen, waardoor haar onderlijf begon te trillen en vibreren alsof het op een trilapparaat lag. 
Door de opwinding en de schokken liep het vocht tussen de koperen staven door langs haar benen naar de tafel. Petra genoot zichtbaar, ze zag hoe dit grietje zelfs in deze toestand bijna klaar kwam.
Els voelde ondanks de pijn en ellende een weldadig genot de overhand krijgen, het zo beslist tot een enorm orgasme komen als dit zo door gaat, bedacht ze. 
Petra liep grinnikend om haar prooi heen en genoot van haar gekerm.
Zo sletje, je lijkt het lekker te vinden, nou dat gaat zo wel over. 
Petra maakte het klemmetje, dat aan de staaf zat die in haar kut zat, los en hield het voor het gezicht van haar slachtoffer. 
Zo meisie, leuk he zo'n stroomdraadje, zei ze op sarcastische toon. Els liet haar echter niet onbetuigd en schold en tierde als een bootwerker. Laat me los, klote wijf, ik zal je godv.. eens laten zien wie ik ben, tierde ze naar Petra, maar deze kon er slechts om lachen.
Petra maakte een spijker vast in het stroomklemmetje en bukte voorover. Zo, madam, je tietjes krijgen een beurt, vervolgde ze. Petra spuwde op haar vingers en maakte zo de tepels van Els nat.
De borsten van Els hingen door haar houding naar beneden en haar half stijve tepels nodigden Petra uit om er eens lekker mee te spelen. 
Langzaam bewoog Petra de onderspanning staande spijker in de richting van haar tepels. Els schreeuwde dat ze het niet moest doen, maar Petra werd alleen maar door haar gekerm aangemoedigd. Sissend maakte de spijker contact met de tepel en Els gilde het uit. De spanning was duidelijk wat aan de hoge kant want rookkringen verrieden de kracht waarmee er een stroomstoot door de borsten van Els moeten zijn geschoten. Els voelde hoe haar anus zich samentrok toen haar tepels werden geraakt, de stroom was vanaf haar anus naar de tepels gelopen en dat had een aardige klap opgeleverd. John greep in: ,,Ik denk dat deze manier te gevaarlijk is, de stroom gaat dwars door haar lichaam, dat kan dodelijk zijn en we willen toch nog even met haar spelen.'' 

Petra stopte haar actie en keek lachend naar de super gezwollen tepel die paars was geworden van de enorme stroomstoot. Misschien kunnen we beter van tepel tot tepel werken, merkte Petra op.
Ja, zei John, dan gaat de stroom niet door heel haar lijf, dat kan geen kwaad. 
John maakte het krokodillenklemmetje los van de staaf die in haar kontje zat, maar liet hierbij de staaf netjes zitten in de getergde anus. 
Met een onverwachte beweging zette hij het klemmetje, met de vlijmscherpe bekjes, op een van de tepels van Els. Tieft op teringlijer, dat doet veel te veel pijn! Els kermde het uit vanwege de ondragelijke pijn die het klemmetje op haar tepel veroorzaakte.
Petra glimlachte, ach, heeft het meiske pijn? Nou je krijgt je zin hoor, we zullen je andere speentje ook wat pijn geven, dan ben je tenminste in balans. 
Petra begon wederom met haar elektrische spijker tegen haar andere tepel te rommelen, het siste wederom en de beide tepels van Els spanden zich tot paarse knobbels die wel leken te ontploffen. 

De blanke borsten vertoonden blauwe aderen die stuk voor stuk strak gespannen de elektrische stroom van tepel naar tepel geleiden. 
Els schreeuwde het uit van pijn. John speelde wat met de draaiknop die de stoom meer of minder maakte, terwijl Petra nu ook op het malse vlees van de borsten de spijker zijn werk liet doen. Els voelde hoe haar borsten zich steeds meer bolden en spanden, het voelde alsof ze honderden kilos wogen. John stond ondertussen toe te kijken en kreeg een wreed plan. 
De malse billen van Els wiegden op de tafel heen en weer door de pesterijen die Petra met de stoomstoten deed. John trok zijn lederen riem uit zijn broekband en liep hiermee grinnikend naar de blanke bollen van Els haar achterwerk. Petra grinnikte en begreep wat hij van plan was. John vouwde zijn riem dubbel zodat hij hiermee een werktuig kreeg dat leek op een zweep van ongeveer zestig centimeter lang. Plotseling haalde hij uit en liet met volle kracht de riem neerdalen op de billen van Els. Een oorverdovende kreet was het gevolg, Els gilde het uit, dit was teveel! Maar John raakte helemaal in vervoering van haar reactie en vervolgde zijn handeling door steeds meer en sneller de riem op haar billen neer te laten komen. Ferme knalrode striemen verrieden de plaatsen waar de riem was neergekomen, hier en daar was duidelijk de huid van Els opengeslagen, een paar druppels bloed waren inmiddels het resultaat. 
John kickte helemaal op wat hij deed en zag, hij werd duidelijk opgewonden en zijn wellust werd al maar groter. 
Petra genoot ook van de aanblik en speelde met haar elektrische spijker over het lichaam van haar slachtoffer, zelfs de navel van Els kreeg een beurt. 

Plotseling hoorden ze iemand op de deur kloppen.

Wie kan dat verdomme nu weer zijn, riep een geïrriteerde Petra uit.

In het vervolg komt de via ons aangemelde slaaf Jack aan de beurt, die wil worden gestraft voor zijn hulp aan Nel . Ook zullen er video-opnamen worden gemaakt waar dingen mee gebeuren die hij vast niet wil!