Straks nog even nalezen op spelfouten bedenk ik me, als ik op het icoontje van de diskette klik. Ik glimlach, omdat ik me bedenk dat mijn dochters niet eens weten wat een diskette nou eigenlijk is. De kinderen…over een uurtje komen ze weer thuis van school, samen met mijn vriend Marc. “Dag schat, mmm wat ben je lekker”, zal hij vast zeggen, want dat doet hij vaak. De tik op mijn billen, of dat hij in mijn borsten knijpt. Het is bijna dagelijkse routine, maar wat zou ik het missen, als hij dat niet meer zou doen. Net als het vrolijke geschater van de kids, met hun verhalen over school, vriendjes en vriendinnetjes. Dan is er weer leven in de brouwerij.

Voordat ik opsta om naar de keuken te lopen voor een kopje koffie, zet ik mijn printer aan het werk. Teruggekomen zet ik me op de bank om het stapeltje papieren eens goed door te lezen. Het verhaal dat ik schreef, in opdracht van het erotische mannenblad. Een nummer gewijd aan het thema “Werk en passie”.
“Bedenk maar wat”, zei mijn redacteur, “maar wel graag een beetje vlot, er komen ook foto’s bij!”

Marc kijkt graag naar sport op televisie en de Tour De France is net begonnen. Ik kijk, om hem een plezier te doen, een poosje met hem mee. Niet om de race, ik zie enkel een hele rij fietsende mannetjes voorbijkomen, maar de langs vliegende Franse landschappen op het scherm, vind ik altijd een schilderij voor mijn ogen. Ze doen me dromen. En dan ineens heb ik het! “Let jij op de kinderen?”, haast ik mij, schiet van de bank en loop naar mijn werkkamer, om mijn laptop op te starten. Niet veel later gaan mijn vingers over de toetsen, regels volgen elkaar in razend tempo op en rijgen het tot een verhaal.

Zijn ogen volgen mijn handen, als ik de wonden op zijn gladgeschoren benen verzorg. Op een brancard werd hij het hospitaaltje, waar ik werk, ingereden. Normaliter gebeurt in dit plaatsje niet zo veel, maar nu de Tour het dorpje doorklieft, lijkt het wel een metropool. Zoveel mensen bij elkaar heb ik nog nooit gezien in de straten. Alles leek zonder problemen te verlopen, tot op het eind van de dag een zwerfhond de straat over stak. Niets vermoedend bleef het dier midden op de weg staan, op het moment dat die ene renner hem niet meer ontwijken kon. Een klap op het asfalt was het gevolg.

Zachtjes hoor ik hem kreunen als ik verband om zijn been wikkel. Even sluit hij zijn donkerbruine ogen, om ze later weer te openen. Warempel, daar verschijnt zelfs kort een glimlach op zijn mond. Ik lach terug. Het eerste beetje contact met deze knappe sportman. Donker krulhaar, diep bruine ogen en op zijn lichaam spieren, spieren en nog eens spieren. Lekker hoor! Hij zegt iets tegen me met omfloerste stem. Begrijpen doe ik het niet, maar ik zie dankbaarheid in zijn ogen. Het maakt me blij, maar misschien ook wel een beetje toegeeflijk. Zulke ogen, ze doen me al gauw smelten. Zeker als ze omlaag kijken naar….zijn kruis! Oei, die wielrenbroek, die zit wel erg strak. Ik probeer mijn ogen af te wenden, maar ik weet dat me dat niet erg lukt. Zo’n strakke broek toont veel meer dan de bedoeling is. Het gevolg daarvan is, dat ik in gedachten allang een beeld heb van de inhoud. Ik stel me professioneel op en laat niets merken.

De dagen daarna knapt Mario, de onfortuinlijke wielrenner, zienderogen op. Telkens als ik zijn kamer bezoek, spreekt hij me aan met een brede lach om zijn mond. Een ondeugende lach, eentje die me uitdaagt, me op de proef stelt, me doet raden naar wat er staat te gebeuren. Maar ook eentje die een beroep doet op mijn professionele houding. Hoe anders als in mijn dromen…

Langzaam trek ik zijn wielrenbroek omlaag. Die glijdt over zijn gladde benen, over zijn knieën, zijn enkels en voeten en valt vervolgens op het bed. Ik kijk op en zie hoe zijn erectie omhoog staat als een kaarsrechte scheepsmast, een toren, een fabrieksschoorsteen. Ongelooflijk, wat een formaat, heerlijk om te zien. “Wow”, juich ik van binnen; “die moet ik hebben”. Ik laat mijn handen over zijn benen omhoog glijden, de weg terug naar zijn middel. Maar voor ik daar kom vind ik zijn zak. De ballen daarin tekenen zich overduidelijk af, omdat ook die ontdaan is van ieder mogelijk haartje. Vederlicht laat ik mijn vingers langs de rondingen van zijn ballen glijden. Plagerig maakt de huid van mijn vingertoppen contact met die van zijn gevoelige zaadballen. Als ik me naar voren buig geef ik er kleine kusjes op. Heerlijk teder laat ik mijn natte tong over de zachte huid van zijn zak glijden. Ik beweeg zijn ballen teder heen en weer, als ik ze lik. Licht zuchten vult de ziekenkamer. Het bewijs dat ik de juiste snaar raak. Een warme gloed vult mijn onderbuik.

Ik kijk op en zie hoe mijn sportman mij volgt. Zijn ogen stralen van vreugde. Voor mij het teken om zijn piemel met mijn hand te omvatten. Die staaf is knalhard, maar voelt toch zacht en warm, zoals elke erectie voelt. De opwinding is enorm, want mijn vuist voelt hoezeer het stuwen van het bloed zijn lid doet kloppen. Iets dat me steeds weer verwondert, maar ook blij van binnen maakt. Traag beweeg ik mijn vuist omhoog en weer terug, waardoor ik de voorhuid over de randen van zijn eikel zie glijden. Het is een prachtig gezicht hoe het topje, met het kleine gleufje, eventjes zichtbaar wordt bij elke ruk. Zie ik daar al voorvocht glinsteren? 
“Shall I?”, vraag ik. Hij knikt. Of hij het verstaan heeft? Begrepen heeft hij het zeker!

Langzaam buig ik voorover, terwijl ik de voorhuid, met mijn hand omlaag trek. Nu laat zijn eikel zich in volle omvang zien. Die is groot en paarsblauw gekleurd. Het vocht doet de top glimmen. Wat een heerlijke aanblik, ik kan me niet meer inhouden. Mijn lippen plaats ik op de zachte huid van Mario’s eikel. Als ik mijn tong tussen mijn lippen doordruk, proef ik de zoete smaak van zijn vocht. Het is zo heerlijk, dat het gevoel in mijn buik nog warmer en sterker wordt. Het lukt me niet langer om teder te blijven. Ik open mijn mond zo wijd als ik kan en laat Mario’s pik daarin verdwijnen. Terwijl ik de piemel stevig in mijn vuist vast blijf houden, lik ik heftig over de randen van de eikel, over het gaatje en over de hele kop. Ik zuig, lik en slubber mijn speeksel over zijn pik. Het kan me niet meer schelen dat ik zulke geluiden maak, daar zorgt mijn opwinding voor. Er gaat een huivering van genot door het lichaam van deze man, als ik mijn kletsnatte tong over het toompje laat glijden. Ik kietel hem daar met het puntje van mijn tong. Ook bij mij is de opwinding inmiddels zo groot, dat ik besluit daar aan toe te geven.

Terwijl ik mijn wielrenner laat toekijken, ontdoe ik mij in alle haast van mijn verpleegstersjas, gevolgd door mijn BH en slipje. Dan klim ik het bed op en plaats mijn buik boven zijn stijve pik. Ik zak iets door mijn knieën en breng mijn hand naar mijn kale kutje. Mijn vingers spreiden de lipjes en ik voel tot mijn grote vreugde en geilheid dat die kletsnat en glibberig zijn. Met mijn andere hand richt ik de kloppende lul van Mario naar het gaatje dat er naar hunkert gevuld te worden. Moeilijk is dat niet, nu ik zo nat en opgewonden ben. Ik zak omlaag en voel de warme penis mijn kutje inglijden. Ik ga zo ver dat die helemaal, tot aan de wortel, in mij zit en ik met mijn billen op zijn ballen uitrust. Het is lekker even te pauzeren. Zo kan ik me heerlijk concentreren op wat ik in mijn vagina voel; een warme piemel, die opgewonden klopt op de stevige hartslag van een topsporter. Mario is in mijn macht, maar aan zijn gelukzalige blik is te zien hoezeer hij daar van geniet. Het is niet erg dat we elkaars taal niet spreken. Het zijn onze lichamen die het grondig met elkaar eens zijn.

Na een poosje zo op hem gezeten te hebben beweeg ik langzaam mijn onderlichaam van hem af en vervolgens weer naar hem toe. Daardoor glijdt zijn pik zachtjes mijn warme natheid in en uit. Langs de wanden van mijn vagina voel ik de harde randen van zijn eikel heen en weer schuiven. Het voelt grandioos. Nooit eerder heb ik zo’n dikke piemel in me gehad. Ik geniet van elke keer dat ik op hem neer daal. Het grommen van Mario geeft aan dat ook hij de tijd van zijn leven heeft. En dat ga ik merken.

Mijn patiënt heeft blijkbaar genoeg van zijn rol als ontvanger van het genot. Ook al ligt hij onder mij, plotseling drijft hij zijn paal diep in mijn kutje. Zo diep dat hij de mond van mijn baarmoeder raakt. Ik moet even aan dat gevoel wennen, maar dat duurt maar kort. We raken beide in een trance. Synchroon neukt hij mij en ik hem. Hij stoot zijn pik in mijn vochtige gleufje, ik beantwoord dat door mijn onderlichaam over zijn paal te duwen. 
“Ohhhhh”, kreun ik het uit. En ook hij gromt, zucht, hijgt het uit. Er valt geen woord, maar onze lichamen vertellen elkaar dat we bloedgeil zijn. De inspanning is enorm: we transpireren beide. Maar dat beeld en gevoel windt ons alleen nog maar meer op. Het tempo van neuken wordt hoger en hoger. Ik bonk met mijn onderlijf op zijn bovenbenen en masseer met mijn billen zijn ballen.

In een flits breng ik een vinger naar mijn clitoris. Ik duw er op, terwijl ik Mario stevig door blijf naaien. Die actie wordt mij echter snel te machtig. De prikkels worden mij te sterk. Mijn kutje dat zo diep wordt geneukt en de druk van mijn vingers op mijn klitje, ik hou het niet meer. Ik rijd op en neer en laat mijn vingers in razend tempo over mijn klitje flitsen. Ik voel samentrekkingen in mijn onderlichaam opkomen. Die worden sterker en sterker en ineens is het daar, mijn hoogtepunt! Met een diepe gil kom ik schokkend klaar. Ik gooi mijn hoofd naar achter en grom het uit, terwijl Mario nog altijd zijn pik diep mijn kutje in duwt. Mijn opperste orgasme komt tot een eind als ik luid hijgend neer plof op zijn lichaam. Lijf op lijf liggen we.

Teder streelt hij door mijn haar, over mijn armen en schouderbladen. 
“You’re sweet”, zegt mijn wielrenner volkomen onverwacht in een taal die ik verstaan kan. Hij ziet niet dat ik lachen moet. Daar liggen we dan. Ik ben heerlijk klaar gekomen en hij? Ik besluit dat hij daar zijn best niet voor hoeft te doen. Mijn spieren van mijn vagina knijp ik samen en druk ze in zijn, nog immer harde, staaf. Dan ontspan ik ze weer. Ik span weer aan en laat los. Zo ga ik nog een poosje door. Samenknijpen en weer laten gaan. Zo melk ik zijn piemel, tot ik boven mijn hoofd een luide, gelukzalige roep hoor. Een behaaglijke warmte vult mijn vagina als hij zijn zaad mijn kutje in spuit. Zijn herhaaldelijk grommen bewijst, dat hij, straal na straal, mij vult met zijn warme sperma. Zijn sterke armen drukken op mijn schouders als hij heftig klaarkomt. Met een laatste schok duwt hij zijn gloeiende lid zo diep in mij, dat hij niet meer verder kan. Pas na enige tijd merk ik zijn greep op mij verslappen. Het is mij duidelijk: hij heeft het gehaald als nooit tevoren…

“Mogen we een snoepje mam?” Het hoofdje van mijn jongste dochter piept om de deur van werkkamer. 
“Vindt papa dat goed?”, antwoord ik, terwijl ik mijn laptop afsluit. Ik besluit met mijn meisje mee te lopen naar mijn lief, Marc. 
“En?”, vraagt hij, “is het wat geworden met je verhaal?” 
Als ik mijn dochtertje naar de keuken heb verwezen om een snoepje te halen, vertel ik hem wat ik zojuist bedacht heb. 
“Oké, prima, maar mail het nog maar even niet”, reageert hij. Als ik hem vraag waarom niet, antwoordt hij; “Omdat we dat verhaal vanavond eerst in praktijk kunnen brengen. Dan weten we of het een goed verhaal is!” 
Hij lacht zijn bulderende lach. En ik? Ik verheug me op vanavond!