Elk groot kantoor kent ze, de grijze muizen. Onopvallende mensen die pas opvallen als ze er een tijdje niet meer zijn. Het kopieerpapier raakt op, niemand plant de vergadering meer, de planten verdorren, ze doen hun werk onopvallend, iedereen kent er wel zo een. Als er een verkiezing mocht zijn voor grijze muizen dan was Ria een goede kandidaat geweest voor de Nationale Titel. Hoewel echte grijze muizen zulke zaken resoluut zouden weigeren of zo hard gaan blozen dat ze acuut opgenomen worden in het ziekenhuis omdat er voor hun leven gevreesd wordt.

Laten we beginnen haar uiterlijk te beschrijven: Lage, degelijke schoenen steken onder een spijkerbroek uit die niemand als jeans zou durven te omschrijven. Recht, vormeloos en matig passend hoewel Ria niet dik is. Ze draagt een wit T-shirt die jaren geleden misschien wel mooi stond maar nu enigszins grauw en versleten oogt. Omdat het winter is aan het begin van dit verhaal draagt ze er geen blouse overheen maar een lang grof gebreid vest dat nog net heel is maar ook betere tijden kende. Make up gebruikt ze uiteraard niet maar die zou zij eigenlijk ook niet nodig hebben. Ze is begin veertig maar met een gave huid en een mooi symmetrisch gezicht. Men zou haar snel een tweede blik gunnen als die ogen er niet waren. Sommige ogen twinkelen, sommige dagen uit, sommige zijn brutaal en sommige ogen zelfs ronduit vijandig maar Ria’s ogen spraken niet. Een volkomen neutrale gezichtsuitdrukking die vergezeld ging van een toonloze en vlakke stem. Zo ook haar houding, net niet rechtop en met afhangende schouders lijkt ze slechts de last van het leven uit te willen drukken en dat is geen verhaal dat men graag leest. Ooit was ze via de postkamer binnengekomen en als afdelingssecretaresse had ze een vaste plek gekregen. Vlak voor een reorganisatie had haar baas aan Ria de functie van assistant divisional planning gegeven en zo was ze de stofkam ontsprongen hoewel niemand wist wat die functie nu precies inhield.

Haar baas, die naar de naam Bob luisterde, was nu eenmaal een man die een zwak had voor mensen die gewoon hun werk goed deden zonder verder aan de ratrace deel te nemen. Misschien kwam het ook wel doordat hij zelf niet veel anders was. Ongetrouwd, midden dertig en in zijn vrije tijd vooral bezig met zijn computers thuis, was Bob bijna het prototype van de nerd. Onverzorgd in uiterlijk maar met een scherp verstand en een eigenzinnigheid in zijn keuzes die hem tot een matige huwelijkskandidaat maken had hij besloten tevreden te zijn met zijn leven en richtte al zijn vaderlijke instincten op zijn medewerkers. Bob was wat te zwaar, wat te kaal, wat te onhandig in zijn motoriek maar in een modern kantoor is dat nauwelijks een bezwaar om te kunnen functioneren. Met, rust vriendelijkheid en werkelijke ondersteuning voor zijn mensen had hij het nodige respect afgedwongen, maar niemand op kantoor zag Bob als een mogelijke partner, vriend of wat dan ook.

En dan hebben we in dit verhaal nog een derde speler en dat is Maria. Zelden was een naam onterechter gekozen hoewel haar uiterlijk wel enige heiligheid doet vermoeden. Klein, slank, trendy gekleed en altijd haar woordje klaar was ze populair op de afdeling en ze moest de mannen als vliegen afslaan. Dat deed ze ook consequent onder het mom dat ze al verkering had hoewel niemand ooit enig bewijs had gezien. Haar donkere haar en olijfkleurige huid gaven haar een mediterraan voorkomen waarmee men moet denken aan Spanje, Italië of Griekenland. Haar relatief grote borsten werden niet verstopt want meestal had ze een knoopje meer open dan noodzakelijk en vooral die eigenschap maakte Maria populair bij veel mannen en een enkele vrouw, het is tenslotte een moderne onderneming. Maria begreep dat haar uiterlijk haar grootste schat was en daar was ze dan ook zuinig op. Zorgvuldig loerde ze als een luipaard die haar prooi uitzoekt terwijl ze ogenschijnlijk gevaarloos in een boom over de steppe uitkeek.

Het was een mooie zondagmiddag en Maria liep langs de rivier op weg naar haar ouders. Vlak voor ze het duurste hotel van de stad zou passeren zag ze een vrouw uit dat hotel tevoorschijn komen en in een prachtige klassieke Mercedes cabriolet stappen. De auto had de sierlijke lijnen uit de jaren vijftig en de vrouw was ook zo gekleed; Chaneljasje, klassieke plooirok, pumps en verder veel gouden sieraden. De vrouw stapte in, legde haar tasje op de passagiersstoel en reed weg in de richting van Maria. Was de vrouw al een opvallende verschijning, Maria’s ogen werden heel groot want daar reed Ria! Automatisch groette ze in de richting van de bestuurster maar die keek straal langs haar heen en reed Maria voorbij zonder haar op te merken.
‘Wat zullen we nu krijgen?’ De woorden waren tegen niemand in het bijzonder en dus antwoordde er niemand maar de vragen bleven. Thuis googlede ze Ria maar ze kwam geen steek verder. Geen facebook, geen linkedin. Ria bleef een raadsel en achteraf gezien is dat logisch maar dat wist Maria nog niet. Ze rekende zich rijk, trok haar plan en ging bij de eerste gelegenheid tot de aanval over.

‘Hoi! Mag ik bij je komen zitten?’ Verbaasd keek Ria op van haar bord en recht in de ogen van Maria die met haar dienblad in de hand aan de andere kant van het tafeltje stond.
‘Eh ja, natuurlijk.’ Ria sloot haar boek en maakte ruimte voor het blad met de lunch van Maria. Die bestond uit drie broodjes kroket, een salade en een beker yoghurt. Maria ging zitten en begon aan het eerste broodje terwijl Ria haar boterham met kaas zorgvuldig in stukjes sneed. Pas halverwege haar tweede broodje sprak Maria weer.
‘Mijn ogen waren toch groter dan mijn maag. Wil jij een broodje kroket?’ Ria’s gebaar was afwerend maar Maria keek naar de ogen en vervolgde. ‘Geen valse bescheidenheid hè? Jij vindt ze ook lekker en je kan het prima hebben meid!’ Er verscheen warempel een lach op Ria’s lippen en ze nam het broodje aan waarna ze met muizenhapjes begon te eten.
‘Af en toe is een beetje zondigen helemaal geen ramp, toch?’ Maria trok een samenzweerderig gezicht en werkte opgewekt haar tweede broodje weg waarna ze op de sla aanviel. ‘Ik ga straks sporten en wil niet zonder energie komen.’ Zo lokte Maria het gesprek uit en Ria hapte toe, blij met haar aanspraak. Maria kletste en vroeg maar kreeg eigenlijk weinig te horen over het privéleven van Ria wat haar idee van de dubbele identiteit alleen versterkte. De volgende dag aten ze weer samen en stukje bij beetje raakte Ria onder de indruk van de aandacht die ze kreeg van de populairste vrouw van de afdeling en ontdooide een klein beetje waarna Maria het tijd voor een tweede stap vond.

Uitverkoop! Ria had zich die zaterdag mee laten tronen naar de stad en ze waren gaan winkelen. Maria speelde vol overgave de rol van nieuwe vriendin en vond dat Ria ook erg goed in haar rol van grijs muisje bleef die zich met grote ogen van alles liet aanmeten. Immers, ze zag nog steeds een duur geklede Ria in die klassieke cabriolet in haar gedachten voorbijrijden. Via de nieuwe jeans, leuke truitjes en The Perfect Little Dress waren ze bij de lingerie uitgekomen en zo stonden ze peperdure maar prachtige setjes te bekijken waarna er gepast moest worden. Ria voelde zich erg onwennig in een opwindend setje van Simone Pérèle maar toen ze in de spiegel keek leek er warempel een vonkje te ontstaan. Dat vonkje werd feller toen Maria vanuit haar kleedhokje die van Ria ingestapt kwam en vol bewondering keek. ‘Jij bent echt mooi zeg!’
Uiteraard werd Ria rood maar Maria negeerde het schaamtegevoel van haar prooi, zette door en draaide zich rond. ‘Staat goed he?’ Ria moest beamen dat de kleine Maria er verrukkelijk uitzag in het zwartsatijnen setje van Valisere. Het bestond uit een laag aangesneden behaatje en een string en was eigenlijk meer bedoeld als stoeipakje dan om werkelijk als ondergoed te dienen. Ria zag tot haar verbazing dat het minieme kruisje bijna doorzichtig was. Desondanks kon Ria geen schaamhaartje ontdekken bij Maria.

Voor Ria was seksuele opwinding verworden tot een intiem gevoel dat moeder natuur je soms voor het slapen gaf. Uiteraard had ook zij ontdekt dat er op een gezond lichaam een aantal plekjes waren die heel aangename sensaties konden opwekken en toen ze op haar veertiende haar eerste orgasme kreeg was ze er lang stil van maar van echt experimenteren was geen sprake. Een aantal keren per week streelde ze zichzelf naar een hoogtepunt en viel dan gelukkig in slaap. Tot zo ver ging het goed. Later, tijdens de fase van dansles en eerste vriendjes, ging het mis. Pijnlijk gefriemel en een ontmaagding uit wanhoop met een vrijwel anonieme jongen eindigde met een matige interesse voor seks in het algemeen en een volledige desinteresse voor mannen in het bijzonder. Doordat zij daar in de kleedkamer stond in het prachtige setje en haar nieuwe vriendin zo vrolijk en vrij zag staan kwam die opwinding nu overdag en nog wel waar iemand anders bij was. Het verwarde Ria een beetje maar veel tijd om daarover na te denken kreeg ze niet.

Maria liet haar blik van top tot teen over Ria heen gaan, althans, dat was de bedoeling maar de ogen bleven op het broekje gericht en betrokken. ‘Heb jij nog nooit van een scheermes gehoord? Jij gaat vanavond eerst maar eens aan de slag en ik wil minimaal een nette bikinilijn maar als je een beetje bij wilt blijven doe je dit!’ Tegelijk haakte ze haar duim achter de rand van haar string en trok die naar beneden waarop een kaalgeschoren heuveltje en dito lipjes zichtbaar werden. Ria’s ogen werden groot en een tel later was het broekje weer op zijn plaats en Maria uit de kleedkamer vertrokken.

Bij het afrekenen sloeg Ria achterover van de prijs, waarop Maria haar opzij drukte en haar pinpas in de gleuf propte. Ria was te verbouwereerd om er wat van te zeggen en Maria zag het als een investering al wist ze dat ze komende weken droog brood moest eten en rekende lachend af. Ze kochten scheermesjes en zeep waarop ze afscheid namen en ieder met vele tassen onder de armen naar huis ging. Maria fluitend want ze wist dat ze beet had en Ria vol vragen en diepe gedachten. De laatste stapte bij de verkeerde tramhalte uit, liep de verkeerde portiek in maar kwam uiteindelijk thuis en plofte op de stoel. Zo bleef ze nog een uur zitten tot het donker was geworden waarop ze de lichten aandeed, de gordijnen sloot en thee zette voor zichzelf. Was ze nu opgewonden van Maria? Was ze bezig verliefd te worden op die kleine spring-in-het-veld? Verliefdheid had ze jaren uit haar gedachtewereld verbannen maar die was nu onmiskenbaar terug.

Uiteindelijk gingen haar gedachten alle kanten op, maar weer maakte de gedachte aan Maria in de kleedkamer haar vrolijk en ze vermande zich, nam zeep en mesjes mee naar de badkamer en kleedde zich uit. Met een spiegel in haar hand ging ze op het toilet zitten en bekeek haar kruis. Ze moest ook wel toegeven dat ze het wel erg had laten versloffen want de haartjes kwamen tot halverwege haar dijbenen. Blijmoedig begon ze zich in te zepen en nadat ze werkelijk een tapijt van scheerschuim had gelegd pakte ze het mesje en begon voorzichtig te scheren. Nadat ze merkte dat het eigenlijk geen pijn deed ging ze verder en voorzichtig werkte ze zich een weg naar boven tot ze bij haar liezen was aangekomen en de vraag opkwam wanneer te stoppen. Volkomen automatisch kwam het beeld van dat kale heuveltje van Maria weer bij haar op en manmoedig schoor ze verder, telkens het mesje uitspoelend onder de kraan omdat deze weer verstopt was van de lange haartjes. Zo werkte ze zich een weg naar haar spleetje toe en ze kreeg er warempel lol in om zo met zichzelf bezig te zijn. Uiteindelijk stapte ze onder de douche en spoelde zichzelf schoon, pakte het spiegeltje en bewonderde het resultaat: Een mooi, fris, volledig geschoren kutje. Tevreden legde ze de spiegel opzij, douchte zich af ging uiteindelijk naar bed.

Van slapen kwam uiteraard nog niets. Ze bleef over haar heuveltje voelen en van het een kwam het ander. Haar opwinding was veel te groot en ze merkte dat haar vinger moeiteloos tussen haar lipjes in gleed en dat dat nu ook best heel aangenaam was. De ene vinger volgde de tweede en even later pompte ze fel haar vingers in haar kut waarop ze snel klaarkwam, en hoe! Ze had het gevoel dat haar hart ontplofte en de wereld verging. Feller dan ze ooit meegemaakt had daverde het orgasme door haar lichaam en met haar bekken zo ver omhoog, dat haar billen vrijkwamen van het matras, bleef ze vele seconden stokstijf in die houding. Nadat ze geestelijk weer terug op aarde was trok ze haar hand terug en merkte dat die vingers best heel nat waren en een geur hadden die ze ook zo nooit had meegemaakt. Spannend als een onbekend parfum, opwindend en zo sensueel. Voorzichtig likte ze aan een vinger en verwonderde zich over de ziltheid maar ze begreep gelijk de magie van orale seks. Grijze muizen zijn tenslotte niet achterlijk, ze lopen alleen niet zo met zichzelf te koop.

Uiteraard kon Ria tijdens de lunch op maandag haar mond niet houden en met zachte stem en op samenzweerderige toon vertelde ze aan Maria wat ze die zaterdag thuis had gedaan. De details liet ze weg maar het was voor Maria wel duidelijk; tijd voor een volgende stap of beter gezegd: tijd om te gaan stappen. Tijdens de volgende dagen bleven ze samen lunchen en Maria werd steeds vertrouwelijker, ze werden closer en Ria durfde al bijna uit zichzelf een voorstel voor zaterdag te doen maar uiteindelijk was het toch Maria die voorstelde om een rondje eten, filmpje, kroegje, hotelletje te doen. Dat laatste omdat hun woonplaats toch geen stad was om te stappen. Nee, ze gingen naar Amsterdam!

Bob zag alle verwikkelingen van een afstandje aan en werd argwanend door alle aandacht die Maria aan ons grijze muisje gaf. Hij zag wel de goede ontwikkeling maar hij kende Maria beter dan veel anderen. Hij had ooit ook in de belangstelling van Maria gestaan. Maar toen bleek dat hij weliswaar van goede komaf, maar niet rijk was en gewoon zijn eigen boontjes moest doppen was het met de aandacht snel gedaan. Bob was er eigenlijk nog boos over maar kon weinig doen want in feite had hij een blauwtje gelopen en dat hoor je als een man te dragen, grijze muis of niet. Hij mocht Ria graag maar durfde haar eigenlijk niet aan te spreken. Als leidinggevende hoor je dat soort dingen niet met je mensen te doen en dus besloot hij tot een krassere maatregel, kaapte het mobieltje in de pauze van Ria’s bureau en installeerde daar een stukje software op dat hij kort daarvoor had gevonden op een hackerssite. Hierdoor kon Bob elke avond een compleet overzicht downloaden van alle activiteit op haar smartphone en snel doorzag hij het plan al begreep hij niet waarom Maria haar pijlen op Ria gericht had.

Na een paar dagen was het voor Bob duidelijk wat er speelde en besloot hij Maria’s smartphone ook te hacken. Het had even voeten in aarde maar zo leerde hij over Maria wat hij al vermoedde al kreeg ook met zijn geweten te maken. Hij snapte ook wel dat het illegaal was wat hij deed maar voor nu heiligde het doel de middelen. De oudste smoes ter wereld zullen we maar zeggen maar wie een betere oplossing heeft mag het zeggen. Bob achterhaalde het hotel waar Maria gereserveerd had en trok zijn stoute schoenen aan. Met een tas vol gadgets, netjes in pak en met een mooie plastic kaart in de hand liep hij het hotel in en vertelde zijn verhaal dat hij vooraf bedacht had: Politie, onderzoek naar drugskoeriers. Zo overdag was er alleen maar een schoonmaakster in het hotelletje en die was zo onder de indruk dat hij moeiteloos het kamernummer en de sleutel in zijn handen kreeg en daarmee verdween hij naar boven.
Op de komende plaats delict keek hij rond en verving een schilderijtje door een ander dat hij uit zijn tas haalde. Daarnaast verving hij de lamp in de badkamer, zette een klein beeldje op de kast waar ook de tv op stond en maakte tenslotte zijn laptop open en controleerde signalen. Tevreden pakte hij alles in en liep het hotel weer uit na de sleutel weer ingeleverd te hebben.

Het duurde niet lang of thuis kreeg hij een signaal. Op het scherm verscheen een trage stroom glasheldere foto’s van wat er zich op de hotelkamer afspeelde. Maria kwam binnen met een teddybeer die ze ook op de kast zette en daarnaast met een soort klassieke metalen robot die op de kast ertegenover werd gezet. Bob herkende de voorwerpen onmiddellijk van een webshop. Goedkope spycams uit China die bij lange na niet de beelden zouden opleveren die hij nu binnenkreeg en als een groeiende map met foto’s op zijn server werden opgeslagen. Bewijs geleverd maar wat moest hij nu doen? Maria aanspreken en confronteren? Wat dan? Ria zou hem nooit geloven en zich boos maken over zijn afluisterpraktijken. Nog lang dacht hij na en nam toen uiteindelijk een besluit dat hem wel buiten beeld hield voor Ria maar daar kon hij mee leven. Hij sleepte het venster met het programma opzij en zette een nieuwe aflevering van The Blacklist op Netflix op. Het zou een lange zit worden.

Ria had de zaterdag van haar leven. Ze genoot van het etentje met haar nieuwe vriendin, kroop tegen Maria aan tijdens de Russische film waarvan ze geen scene begreep en liet zich lichtelijk dronken voeren in het duistere kroegje. Zo kwamen ze aan in het hotelletje en ons grijze duifje was veranderd in, ja in wat eigenlijk? Haar lichaam schreeuwde om seks maar ze had het lef nog niet eens om haar vriendin in de kroeg terug te kussen. Ria snapte heel goed wat er komen ging en dus was ze, ondanks de wijn, zo zenuwachtig als wat. Maria speelde uiteraard mee en deed alsof ze ook dronken was maar zorgde er wel voor dat ze samen op de kamer kwamen, ze knipte alle lichten aan en vanaf dat moment begonnen de foto’s bij Bob binnen te komen. Samen kussend op het bed, verstrengeld, kledingstukken die verdwenen, in ondergoed, Ria in een heel mooi setje, naakt verstrengeld, Maria die met haar hoofd tussen Ria’s borsten zat, verder omlaag, het was er allemaal. Het wond Bob op om de beelden te bekijken maar als ware Prins Op Het Witte Paard drukte hij het programma weer naar de achtergrond en keek zijn tv serie weer verder.

Ondertussen was Ria in de zevende hemel. De tong van haar vriendin deed dingen met haar die ze niet voor mogelijk hield. Iedere vrouw zal zich die eerste keer nog herinneren dat ze de tong van haar partner over haar klit voelde en Maria was geen beginneling. Ze likte, vingerde, wreef en kronkelde haar doelwit op alle mogelijke manieren naar een hoogtepunt waarbij de ene nog intenser was dan de vorige. Het duurde even voor Ria in een roes van seks terechtkwam en alle schroom liet varen maar ze kwam er. Ze ervoer wat fijne seks was en hoe ze samen met haar partner nieuwe hoogten kon bereiken. Het was al ver na tweeën voordat uiteindelijk twee van zweet glanzende lichamen met de geur van hun opwinding als een waas om hun heen in slaap vielen.
De volgende dag douchten ze en deden alle oefeningen van de avond ervoor nog eens dunnetjes over, douchten opnieuw en het was al tegen twaalf uur voor ze beneden in de hal stonden en afrekenden. Bob was op tijd weer online om te zien dat Maria haar vriendin naar beneden stuurde en haar speelgoed in haar tas deed. Eenmaal alleen thuis las Maria de geheugens van haar spycam’s uit en bekeek de beelden. Ze schaamde zich wel een beetje voor wat ze ging doen maar ja, die Louboutins kwamen zo eindelijk binnen bereik en die tas van MCM en die … Maria zag zich al door de PC lopen en eindelijk doen wat ze altijd al wilde, met aan haar hand Ria en die zou probleemloos ook een paar schoenen krijgen, niet wetende dat ze die in feite zelf betaald had. Misschien dat ze dan haar ware identiteit zou prijsgeven want voorlopig gaf ze geen krimp en ze speelde wel heel overtuigend het grijze muisje. Eerst maar eens een nieuw email adres, iets degelijks. Welgemoed klapte Maria haar laptop open en ging aan de slag.

Het duurde een paar dagen voor Maria de grote stap zette maar uiteindelijk kreeg Ria ver na middernacht een mailtje op haar werkadres. De afzender was ene Karel van Speijck en het bevatte een kort videofragment en één zin: Weten je collega’s hiervan? De video was vaag maar onmiskenbaar Ria en Maria die elkaar oraal bevredigden. Ria schok zich uiteraard lam toen ze het de volgende dag onder ogen kreeg en sleepte het gelijk de afvalbak in maar die boosheid duurde niet lang. Ons grijze muisje was door de gebeurtenissen van het afgelopen weekend een stuk minder grijs geworden en uiteindelijk antwoordde ze met twee woorden: nou en?
Maria ontving die boodschap op haar nieuwe Karel-van-Speijck account en dacht na. Dit had ze niet verwacht. Toen kreeg ze een ingeving en ging aan de slag. In de lunchpauze bracht Ria haar nieuw verworven vriendin op de hoogte van de chantagemail en die speelde haar rol fantastisch, dat moest ook Bob toegeven die het van een afstandje aanzag. Maria vertelde dat ze ook een mailtje had gekregen met een filmpje en dat ze geen spaargeld had en nu dreigde die Van Speijck het filmpje openbaar te maken. In een oogwenk was Maria voor de ogen van haar vriendin van mondaine dame naar een hoopje ellende gekrompen en begon over familie, schande, grootouders met slechte harten en criminele neven. Uiteraard snapte ze niet waar de film vandaan kwam en zou het hotel eens navragen. Ria schrok van de staat van haar nieuwe vriendin en dus stuurde ze een tweede mail: Wat moet je?

Tienduizend euro voor het filmpje. Het antwoord was even simpel geweest en Bob die ’s avonds het mailverkeer onder ogen kreeg floot tussen zijn tanden toen Ria’s volgende vraag even simpel was: Hoe moet ik betalen? Ze had het geld niet helemaal maar met een kleine persoonlijke lening zou ze haar liefje tegen al dat leed kunnen beschermen en dat is wat ze wilde. Dit was het moment dat Bob besloot in te grijpen en hij stelde een mail op met als afzender Mata Hari waarin hij Maria verplichtte op te houden met de chantage, maar ook om door te gaan met de vriendschap met Ria. Bij het mailtje voegde hij een paar foto’s die duidelijk maakten dat Ria de spycams geplaatst en weer meegenomen had. Maria hoefde daarop haar rol van hoopje ellende niet meer te spelen, ze was het en Ria groeide als mens door haar vriendin te steunen en het voortouw te nemen.

Ria had het geld in een envelopje in haar tas zitten en verwachtte een mailtje met instructies maar het bleef stil, een week, een maand, een half jaar. Tot zijn genoegen zag Bob dat Ria veranderd was, ze kleedde zich beter, liep rechtop en die ogen, die ogen waren niet meer die van een grijze muis. Ze ging nog wel met Maria om maar de rollen waren veranderd. Maria was haar aandacht aan het verleggen maar Ria ook en uiteindelijk ging de relatie die zo stormachtig begonnen was uit als een nachtkaars. Ria liet er geen gras over groeien en landde vrij snel in de armen van een gymlerares maar Maria kreeg opnieuw een mailtje van Mata Hari. Of ze niet eens uit wilde met een van de volgende mensen? Er volgde een lijst van tien namen, allen van kantoor en allen vrijgezel, saai, nerds. Je zou ze grijze muizen kunnen noemen. Bovenaan die lijst stond ook Bob, haar direct leidinggevende en met hem moest zij beginnen.

De hele afdeling volgde de ontwikkelingen. Maria was opvallend vaak in de buurt van haar baas, kleedde zich nog uitdagender en was vaker in zijn kantoor te vinden dan ooit maar hij bleef professioneel beleefd al kostte het hem moeite. Bob wilde wel eens zien hoe ver Maria bereid was te gaan om aan de eisen van haar chanteur te voldoen en ontweek Maria bij elke gelegenheid, maar spoorde als Mata Hari de kleine vrouw aan om beter haar best te doen omdat anders binnen een week de foto’s naar de politie zouden gaan. Ze zag haar kans uiteindelijk op een avond toen Bob na een uitgelopen vergadering met zijn leidinggevenden nog aan het werk was. Ze liep zijn kantoor in, sloot de deur en knoopte haar blouse open waarna ze voor hem knielde en zijn gulp open maakte. Bob was voor een moment te verbouwereerd maar stapte uiteindelijk naar achteren en eiste gemaakt boos uitleg. Maria kon niet meer en huilend bleef ze op de grond zitten. Ze vertelde dat ze gechanteerd werd en iemand haar rare opdrachten gaf en dat ze alles probeerde. Haar verhaal eindigde in een stortvloed van tranen.

Inwendig moest Bob grinniken maar hij hield zich koest en vroeg haar te gaan zitten en sloot de luxaflex voor de binnenramen. ‘Dit is het moment dat jij mij, eh, helpt en er zal niemand zijn om het te ontkennen.’ Bob ging weer verder met zijn werk maar keek al snel weer op. ‘We vinden wel wie hier achter zit en dan zullen we hem mores leren.’ Inwendig had Bob al besloten dat het zo wel mooi was.
‘Waarom heb jij me niet mijn gang laten gaan?’ Maria’s stem was klein en bedeesd terwijl ze haar blouse dichtknoopte.
‘Je zat zo achter Ria aan dat ik niet geloofde dat je dit uit vrije wil kwam doen. Waarom is het trouwens niets geworden tussen jullie twee?’ Het lukte hem om oprechte belangstelling uit zijn mond te laten klinken.
‘Ze heeft een ander’, antwoordde Maria, oorzaak en gevolg in het midden latend.
‘Echt! Leuk voor haar. Ik had al zo’n vermoeden. Ik zal er nog een paar kreten achteraan gooien voor het echie’ Met luide stem begon Bob te kreunen terwijl de ogen van Maria die tegenover hem zat steeds groter werden. ‘Oh ja, perfect! … Dieper ja! … Jaaah!’ Met armbewegingen spoorde hij Maria aan mee te doen en warempel, ze zag het absurde van de situatie in en begon mee te kreunen. Bob ging nog een stapje verder en met een breed lachend gezicht begon hij smakkende geluiden te maken. Maria begon mee te doen. ‘Ja, lekker doe je dat Bob!’ Dan harder: ‘Feller met die tong! … Zo ja! … Geile beer!’
Bob kreeg er steeds meer schik in en begon ritmisch op zijn bureau te slaan waarna Maria het uitgilde. Zo gingen ze door, wisselden regelmatig van rol tot ze ongeveer buiten adem waren en beiden met verhit gezicht elkaar aankeken. Met hun handen voor hun mond om niet in het lachen uit te barsten bleven ze lang zo zitten. Uiteindelijk stond Bob als eerste op en opende de luxaflex van de ramen weer. ‘Dat was fijn Maria. Mag je vaker doen’, sprak hij met luide stem terwijl Maria de kamer verliet. Ze hoorde nooit meer iets van Mata Hari en besloot zich voortaan te gedragen.

Nu vraagt iedereen zich nog af wie Maria had zien rijden in die klassieke Mercedes. Deze onverwachte gebeurtenis triggerde tenslotte het hele verhaal. Een paar maanden later werd het duidelijk…

Liliya Bulatovna Shobukhova liep de schoenenzaak uit met haar handen vol tassen schoenen. Zo’n weekje Amsterdam was altijd wel leuk en ook nu had ze hem weer flink geraakt. Ze liep naar de klassieke Mercedes 190SL die iets verderop in straat stond en opende de achterbak waar ze alle tassen in kwijt kon. Ze hield van die auto en huurde hem bij elk bezoek aan Amsterdam. Toen ze weer recht overeind stond stapte ze naar achteren om de kofferbak te sluiten en stond op iemands voet. Ze behield net haar evenwicht, draaide zich om en schok zich rot. Twee vrouwen keken haar aan maar het ging om die linker. Of ze in de spiegel keek, al waren de oorbellen geen vijftig euro waard en de kleding ook niet direct volgens haar standaard maar dat haar, uitdrukking, ogen, mond, lengte, figuur, alsof ze een tweelingzus had. Liliya sprak maar een paar woorden Engels, haar creditcard streek immers altijd elk taalprobleem glad en dus bleef het bij wat verontschuldigende gebaren waarna ze instapte en wegreed. Ria heeft nooit aan Maria verteld over haar toevallige ontmoeting met haar Oost-Europese dubbelgangster en Maria loopt nu nog rond met de vraag wat haar precies overkwam.

En voor wie zich afvroeg hoe het de held verging? Als ware anonieme held wiste hij de sporen van de telefoons, vernietigde de foto’s en ging verder met zijn leven, precies zoals zijn grote voorbeeld Clint het hem geleerd had. Tenminste, dat was zijn bedoeling. Na een bedrijfsfeest bracht hij zonder bijbedoelingen Maria naar huis maar die had wel degelijk bedoelingen en wond er geen doekjes omheen. Ze sleepte hem mee naar binnen en tegen de tijd dat het licht werd was Bob tot de conclusie gekomen dat de eenzame held ook maar een beperkt geluk opleverde en Maria was blij dat ze een gulden middenweg had gevonden.